Grzegorz XI

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	5 stycznia 1371
Miejscowość	Awinion
Miejsce	Pałac Apostolski w Awinionie
Konsekrator	Guillaume de la Sudrie OP

Grzegorz XI
Gregorius Undecimus
	Pierre Roger de Beaufort
	Papież; Biskup Rzymu
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	1329 ; Maumont
Data i miejsce śmierci	27 marca 1378 ; Rzym
Miejsce pochówku	Bazylika św. Franciszki Rzymianki w Rzymie
	Papież
Okres sprawowania	1370–1378
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	28 maja 1348
Prezbiterat	4 stycznia 1371
Nominacja biskupia	30 grudnia 1370
Sakra biskupia	5 stycznia 1371
Kreacja kardynalska	28 maja 1348; Klemens VI
Kościół tytularny	S. Maria Nuova
Pontyfikat	30 grudnia 1370
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grzegorz XI (łac. Gregorius XI, właśc. Pierre Roger de Beaufort; ur. w 1329 w Maumont koło Limoges, zm. 27 marca 1378 w Rzymie^[1]) – papież w okresie od 30 grudnia 1370 do 27 marca 1378^[2]. Ostatni z papieży „niewoli awiniońskiej”^[1].

Życiorys

Dzieciństwo i młodość

Był synem Guillaume'a de Beauforta i Marie du Chambon, bratankiem papieża Klemensa VI^[1]. W wieku 11 lat otrzymał godność kanonika w Paryżu, a jako 19-latek został, z nominacji stryja, kardynałem-diakonem S. Maria Nuova^[1]. Studiował prawo w Perugii^[1]. Sprawował funkcję archiprezbitera bazylik patriarchalnych Świętego Jana na Lateranie oraz Matki Bożej Większej, a od 5 listopada 1369 był protodiakonem Świętego Kolegium Kardynałów^[3].

Wybór na papieża i pontyfikat

Po śmierci Urbana V (1370), został jednogłośnie wybrany na dwudniowym konklawe w Awinionie na papieża; przyjął imię Grzegorza XI^[1]. Kontynuując działania swojego poprzednika, który próbował zakończyć rezydencję papieży w Awinionie, 13 września 1376 papież opuścił swoją dotychczasową siedzibę za namową Katarzyny ze Sieny^[2]. Było to możliwe głównie dzięki działaniom kardynała Egidio Albornoza we Włoszech^[1]. Pomimo wielu przeciwności, jak choćby pustego skarbca i zagrożenia płynącego od rodu Viscontich, 17 stycznia 1377 papież dotarł do Rzymu^[1]. Antyfrancuskie nastroje, wzmagane działaniami wojennymi (wojna z Florencją i Bolonią) legata papieskiego, kardynała Roberta z Genewy, zmusiły Grzegorza do opuszczenia Rzymu w maju 1377^[1]. Wyjechał do Anagni, a ostatecznie mógł powrócić w listopadzie tegoż roku^[1]. W marcu 1378 rozpoczęła się konferencja pokojowa, mająca zakończyć walki pomiędzy Państwem Kościelnym a zbuntowanymi miastami^[1]. Grzegorz nie dożył jednak jej zakończenia – zmarł 27 marca i został pochowany w bazylice S. Maria Nuova w Rzymie^[1] Był ostatnim Francuzem na tronie papieskim (nie licząc antypapieży obediencji awiniońskiej).

Grób Grzegorza XI w Basilica di Santa Francesca Romana

Jako papież podjął próbę reformy zakonu joannitów i dominikanów, ustanawiając urząd kardynała-protektora^[1]. Zajmował się tępieniem herezji i poprosił o pomoc w tej misji, króla Francji Karola V^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 314-316. ISBN 83-06-02633-0.
↑ ^a ^b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 112-113. ISBN 83-7006-437-X.
↑ Roger De Beaufort, Pierre. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-08]. (ang.).

Bibliografia

Pope Gregory XI. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-02-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Bulla Grzegorza XI dla konwentu w Miechowie z dnia 26 III 1375 roku. dziedzictwo.polska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-11)].

[Kelly-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 314-316. ISBN 83-06-02633-0.

[Wollpert-2] Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 112-113. ISBN 83-7006-437-X.

[FIU-3] Roger De Beaufort, Pierre. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-08]. (ang.).

[1]

[2]

[3]