[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Alexander Reinagle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexander Reinagle
Ilustracja
Portret Alexandra Reinagle’a, mal. Robert Field
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1756 (data chrztu)
Portsmouth

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

21 września 1809
Baltimore

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista, impresario

Alexander Reinagle (ochrzcz. 23 kwietnia 1756 w Portsmouth, zm. 21 września 1809 w Baltimore[1][2]) – amerykański kompozytor, pianista i impresario pochodzenia austriackiego[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Około 1763 roku osiadł z rodziną w Edynburgu[1]. Początkowo kształcił się u ojca, trębacza Josepha Reinagle’a[1]. Następnie był uczniem Raynera Taylora, dyrektora edynburskiego teatru królewskiego[1][2]. W 1770 roku po raz pierwszy wystąpił publicznie grając na klawesynie, od 1778 roku uczył gry na tym instrumencie w Glasgow[1]. Przyjaźnił się z C.P.E. Bachem[2]. Około 1784 roku odwiedził Hamburg, skąd udał się do Lizbony[1]. W 1785 roku wrócił do Anglii, gdzie został przyjęty na członka Royal Society of Musicians w Londynie[1]. W 1786 roku wyjechał do Nowego Jorku, później osiadł w Filadelfii[1][2]. Działał jako kompozytor, pianista i pedagog[1][2]. W latach 1788–1792 koncertował w Nowym Jorku, Baltimore i Bostonie[1]. Od 1790 roku wspólnie z Thomasem Wignellem prowadził przedsiębiorstwo teatralne The New Company, komponując i aranżując utwory na potrzeby sceny[1][2].

Był jednym z pierwszych amerykańskich kompozytorów, swoją działalnością jako impresario teatralny działał na rzecz organizacji życia muzycznego w kraju, przyczynił się też do zastąpienia klawesynu fortepianem w codziennej praktyce wykonawczej[1]. Skomponował m.in. operę komiczną The Volunteers (Filadelfia 1795) i pantomimę Harlequin’s Invasion (wyst. Filadelfia 1795), ponadto liczne uwertury, preludia, arie, pieśni na głos i fortepian, utwory na klawesyn lub fortepian[1]. Większość muzyki Reinagle’a do sztuk scenicznych przepadła w pożarze teatru w Filadelfii w 1820 roku[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 354. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2957. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]