96 Pułk Piechoty (II RP)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1939 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Andrzej Bogacz |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa bitwa pod Jaworowem (15–16 IX 1939) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
96 pułk piechoty (96 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Pułk nie występował w organizacji pokojowej Wojska Polskiego. Sformowany został w I rzucie mobilizacji powszechnej, począwszy od 31 sierpnia 1939, przez pułk KOP „Snów” dla rezerwowej 38 Dywizji Piechoty.
W kampanii wrześniowej walczył w składzie 38 DP, między innymi w bitwie pod Jaworowem.
10 września pułk wyszedł z podporządkowania 38 DP i z rozkazu gen. Fabrycego przedyslokowany został w rejon Pikulic z zadaniem zabezpieczenia Przemyśla[1].
| Obsada personalna pułku we wrześniu 1939[2] | ||
|---|---|---|
| Stanowisko etatowe | Stopień, imię i nazwisko | Uwagi |
| dowództwo | ||
| dowódca pułku | ppłk piech. Andrzej Bogacz | PSZ na Zachodzie |
| kwatermistrz | kpt. piech. Czesław Michał Dąbrowa[3] | niemiecka niewola[4] |
| I batalion (baon KOP „Stołpce”) | ||
| dowódca batalionu | mjr piech. Leon Kardaś | †IX 1939 Mościska[a] |
| adiutant | kpt. Witold Gorczyński[b] | |
| dowódca 2 kompanii strzeleckiej | kpt. Zenon Tymiński[c] | †1940 Charków[7] |
| funkcja nieznana | ppor. piech. rez. Władysław Jakubowski | †1940 Charków[8] |
| II batalion (baon KOP „Kleck”) | ||
| dowódca batalionu | kpt. Zygmunt Kledzik[d] | |
| dowódca 4 kompanii strzeleckiej | kpt. piech. Zygmunt Bobrowski[e] | |
| III batalion (baon KOP „Ludwikowo”) | ||
| dowódca batalionu | mjr piech. Antoni Małek[f] | |
| dowódca 7 kompanii strzeleckiej | por. Lucjan Giżyński | AK, dowódca baonu „Gozdawa” |
| pododdziały specjalne | ||
| dowódca kompanii przeciwpancernej | kpt. piech. Eugeniusz Gromów | †IX 1939 pod Lwowem[4] |
| dowódca I plutonu | por. piech. Kazimierz Baraniak | †1940 Charków[14] |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mjr piech. Leon Kardaś zmarł w następstwie ran doznanych 15 września 1939 pod Nowosiółkami[4].
- ↑ Gorczyński Witold, kpt. piech., w KOP od 1938. Do mobilizacji dowódca 1 kompanii granicznej „Mikołajewszczyzna”. We wrześniu 1939 adiutant I batalionu piechoty 96 pułku piechoty[5]
- ↑ Tymiński Zenon (1899-1940), kpt. piech., w KOP od 1935. Do mobilizacji dowódca 2 kompanii granicznej „Siełowicze”. We wrześniu 1939 dowódca 2 kompanii piechoty I/ 96 pułku piechoty. Więzień obozu w Starobielsku. Zamordowany przez NKWD[6].
- ↑ Kledzik Zygmunt Jan, kpt. piech., w KOP od 1935. Do mobilizacji dca 2 kompanii granicznej „Chominka“ baonu KOP „Kleck”. We wrześniu 1939 dca II batalionu piechoty 96 pułku piechoty. W trakcie walk z Niemcami ranny 20 września pod Hołoskiem[9].
- ↑ kpt. piech. Zygmunt Bobrowski (ur. 9 lutego 1902), w KOP od 1935. Do mobilizacji dowódca 1 kompanii granicznej „Lubieniec” baonu KOP „Kleck”. We wrześniu 1939 dowódca 4/96 pp. Poległ w walkach z Niemcami w Janowie 18 września 1939[10].
- ↑ mjr piech. Antoni Małek (ur. 28 marca 1895) do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej. 27 czerwca 1935 prezydent RP nadał mu stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 32. lokatą w korpusie oficerów piechoty i wyznaczony na stanowisko dowódcy baonu w 38 pp. W KOP od 1938 roku. Do mobilizacji dowódca baonu KOP „Ludwikowo”[11]. We wrześniu 1939 dowódca III/96 pp. Ciężko ranny w walkach z Niemcami 20 września 1939 pod Hołoskiem[12]. Był odznaczony Medalem Niepodległości i Srebrnym Krzyżem Zasługi[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 150.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 374.
- ↑ Czesław Dąbrowa. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.10747 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-06-15].
- ↑ a b c Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-06-15].
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 719.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 754.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 571.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 180.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 724.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 710.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 934.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 732.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 25.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 14.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Dalecki, Armia "Karpaty" w wojnie obronnej 1939 r., Krajowa Agencja Wydawnicza, Rzeszów 1989, wyd. II, ISBN 83-03-02830-8.
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
- Kazimierz Jędrych, Szlak bojowy z Ludwikowa do Wytyczna, wstęp i opracowanie Grzegorz Nowik, Przegląd Historyczno-Wojskowy Nr 1 (196), Warszawa 2003, ISNN 1640-6281, s. 137-154.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.