126 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę front wschodni | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
10 Korpus Strzelecki (1939) |
126 Dywizja Strzelecka (ros. 126-я стрелковая дивизия, 126 DS) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
Dywizja wzięła udział w kampanii wrześniowej w składzie 10 Korpusu Strzeleckiego[1].
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- gen. mjr Michaił Kuzniecow (01.01.1941 – 31.07.1941)
- Jefim Biedin (01.07.1941 – 30.11.1941)
- płk Władimir Sorokin (01.09.1941 – 31.08.1942)
- Jakow Wroński (01.11.1941 – 31.12.1941)
- Dmitrij Kuropatenko (03.09.1942 – 04.12.1942)
- płk Wieniamin Romanow (05.12.1942 – 07.01.1943)
- płk Konstantin Syczew (08.01.1943 – 04.03.1943)
- gen. mjr Aleksandr Kazarczew (05.03.1943 – 10.06.1944)
- Aleksandr Kazakow (01.06.1944 – 31.10.1944)
- płk Iwan Wasilenko (15.10.1944 – 20.01.1945)
- Fiodor Safronow (01.01.1945 – 31.05.1945)[2].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- W 1939[3]
- 366 pułk strzelecki
- 550 pułk strzelecki
- 690 pułk strzelecki
- 358 pułk artylerii lekkiej
- 500 samodzielny batalion czołgów
- 265 dywizjon przeciwpancerny
- ? dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 198 batalion rozpoznawczy
- 175 batalion saperów
- 233 batalion łączności
- 212 batalion medyczno-sanitarny
- ? kompania przeciwchemiczna
- 230 batalion transportowy
- piekarnia polowa
193 szpital weterynaryjny
- stacja poczty polowej
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 256.
- ↑ Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне [online], pamyat-naroda.ru [dostęp 2024-06-17].
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 257.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
