Front Karelski
 Oficerowie Frontu Karelskiego w czasie operacji w Finnmarku | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1941 |
| Rozformowanie |
1944 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. por. Walerian Frołow |
| Ostatni |
gen. armii Kiriłł Mierieckow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
| Skład | |
Front Karelski (ros. Каре́льский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.
Formowanie i działania
[edytuj | edytuj kod]Utworzony 23 sierpnia 1941 z części rozwiązanego Frontu Północnego[1].
Rozwinął się na terytorium obecnej Karelii w walce przeciwko wojskom fińskim (Grupy Operacyjne: Maselska i Ołoniec)i niemieckiej 20 Armii Górskiej. W pierwszej połowie 1944 prowadził walki obronne. Wraz z Frontem Leningradzkim przeprowadził operację karelską 1944. W dniach 7–29 października 1944 przeprowadził operację petsamsko-kirkeneską zapoczątkowującą wyparcie wojsk niemieckich z Norwegii.
Rozformowany 15 listopada 1944.
Dowództwo Frontu
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy:
- gen. por. (od 28 kwietnia 1943 gen. płk.) Walerian Frołow (23 sierpnia 1941[2] – 21 lutego 1944),
- gen. armii (od 26 października marszałek) Kiriłł Mierieckow.
Szefowie sztabu:
- gen. por. Borys Pigarewicz[3]
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Skład w 1944 roku[3]:
i inne oddziały
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 145.
- ↑ Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 112.
- ↑ a b Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 177.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.