[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

cisnąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cisnąć (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈt͡ɕisnɔ̃ɲt͡ɕ], ASisnõńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. ciskać)

(1.1) zob. ciskać

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) ściskać, wywierać nacisk
(2.2) o ubraniu: uwierać, pić

czasownik zwrotny dokonany cisnąć się (ndk. ciskać się)

(3.1) zob. ciskać się

czasownik zwrotny niedokonany cisnąć się (dk. brak)

(4.1) przebywać w ciasnym tłumie
(4.2) o myślach, słowach: mimowolnie nasuwać się
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
(2.1-2) koniugacja Va
(3.1) koniugacja Va
(4.1-2) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Ospały woźnica uniósł wielką kłodę drzewa i cisnął nią w motocykl […] [3]
(1.1) Miałem już cisnąć przekleństwem, ale w porę ugryzłem się w język.
(2.2) Musiałam przytyć parę kilogramów, bo te stare dżinsy mnie trochę cisną.
(2.2) Ależ mnie ciśnie w szyję ten golf.
(4.1) Przez te remonty torów codziennie rano musimy się cisnąć w pociągu.
(4.2) Już mi się cisnęło na język co o nim myślę, ale powstrzymałem się
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyciskarka ż, ciśnięcie n, ciśnienie n, przycisk mrz, odcisk mrz, pocisk mrz
czas. naciskać ndk.
przym. ciśnieniowy
związki frazeologiczne:
gdy pani fortuna zabłyśnie, to się drzwiami i oknami ciśnie
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ciskać
(3.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ciskać się
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cisnąć” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ciśnienie” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 340.
  3. Tadeusz Dołęga-Mostowicz: Prokurator Alicja Horn, rozdz. 31.