chemiczka
Wygląd
chemiczka (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. specjalistka w zakresie chemii, kobieta zajmująca się chemią[1]
- (1.2) pot. uczn. nauczycielka chemii[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chemiczka chemiczki dopełniacz chemiczki chemiczek celownik chemiczce chemiczkom biernik chemiczkę chemiczki narzędnik chemiczką chemiczkami miejscownik chemiczce chemiczkach wołacz chemiczko chemiczki
- przykłady:
- (1.1) Maria Skłodowska-Curie jest bardzo znaną chemiczką.
- (1.2) Nasza chemiczka postawiła wszystkim jedynki.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chemia ż, chemikalia nmos, chemikaliowiec m, chemizacja ż, chemizator m, chemizowanie n
- czas. chemizować ndk.
- przym. chemiczny, chemizacyjny
- przysł. chemicznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1-2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: chemik
- białoruski: (1.1) хімічка ż
- bułgarski: (1.1) химичка ż
- esperanto: (1.1) ĥemiistino, kemiistino
- hiszpański: (1.1) química ż
- kataloński: (1.1) química ż
- litewski: (1.1) chemikė ż
- niemiecki: (1.1) Chemikerin ż; (1.2) Chemielehrerin ż
- nowogrecki: (1.1) χημικός ż
- rosyjski: (1.1) химичка ż
- słowacki: (1.2) chemikárka ż
- ukraiński: (1.1) хімічка ż
- źródła:
- ↑ Hasło „chemiczka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „chemiczka” w: Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, ISBN 8301126604, s. 94.