Atena

wymowa:

IPA: [aˈtɛ̃na], AS: [atẽna], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bogini mądrości, wojny sprawiedliwej i rękodzieła, utożsamiana z rzymską Minerwą; zob. też Atena w Wikipedii

(1.2) imię żeńskie; imię mitologiczne

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Atena	Ateny
dopełniacz	Ateny	Aten
celownik	Atenie	Atenom
biernik	Atenę	Ateny
narzędnik	Ateną	Atenami
miejscownik	Atenie	Atenach
wołacz	Ateno	Ateny

przykłady:

(1.1) Według mitu Atena wyskoczyła z głowy swojego ojca Zeusa.

(1.1) Atrybutami Ateny były: egida, hełm, włócznia, sowa i oliwka.

(1.1) Uwieńczano także posągi bogów, zwykle roślinami, jakie były im poświęcone, np. wawrzyn Apollinowi, dąb Zeusowi, mirt Afrodycie, winorośl albo platan Dionizosowi, kłosy zboża Demeter, oliwka Atenie^[1].

(1.2) Mam na imię Atena i jestem córką polskich emigrantów w Grecji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bogini Atena • boska / dziewicza Atena • atrybut / kult Ateny • czcić Atenę • mit o Atenie

(1.2) pani Atena • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Atena • kobieta imieniem (o imieniu) Atena • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Atena • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Atena • otrzymać / dostać / przybrać imię Atena • dzień imienin / imieniny Ateny

synonimy:

(1.1) Minerwa, Pallada, Pallas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ateneum n, ateneum n, Ateny nmos, ateńczyk mos, atenka ż

zdrobn. Atenka ż

przym. ateński

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Ἀθηνᾶ (Athēná)

uwagi:

(1.1) por. Minerwa – imię nadane bogini Atenie przez Rzymian, którzy w III wieku p.n.e. oficjalnie uznali kult dwunastu greckich bogów olimpijskich pod imionami rzymskimi

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Athena
• arabski: (1.1) آثينا
• bułgarski: (1.1) Атина ż
• czeski: (1.1) Aténa ż, Athéna ż
• esperanto: (1.1) Atena
• francuski: (1.1) Athéna, Athéné
• hiszpański: (1.1) Atenea ż
• japoński: (1.1) アテーナー, アテナ, アテネ
• nowogrecki: (1.1) Αθηνά ż; (1.2) Αθηνά ż
• perski: (1.1) آتنا
• rosyjski: (1.1) Афина ż; (1.2) Афина ż
• słowacki: (1.1) Aténa ż; (1.2) Aténa ż
• starogrecki: (1.1) Ἀθηνᾶ ż
• tajski: (1.1) อธีนา
• urdu: (1.1) ایتھنے
• włoski: (1.1) Atena ż

źródła:

morfologia:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Atena^[1]

odmiana:

(1.1) blm, 

 

	ununombro	multenombro (virtuala)
nominativo	Atena	Atenaj
akuzativo	Atenan	Atenajn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Minervo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ateno

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Wyraz zapożyczony, występujący również w zesperantyzowanej formie Ateno (także nazwa miasta- czasem nazywanego w liczbie mnogiej Atenoj). Z tego względu czasem bywa „odmieniany” (końcówka biernika), a czasem nie.^[2]

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Atena

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Minerva

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Atene ż, ateneo m, ateniese m ż

przym. ateniese

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Ἀθηνᾶ (Athēná)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Mitologia grecka

źródła: