Procyon lotor

Procyon lotor

Un raton lavaire al Wildpark Lüneburger Heide, en Alemanha.

Classificacion

Règne	Animalia
Embrancament	Chordata
Sosembr.	Vertebrata
Classa	Mammalia
Sosclassa	Theria
Superòrdre	Eutheria
Òrdre	Carnivora
Sosòrdre	Caniformia
Familha	Procyonidae
Sosfamilha	Procyoninae
Genre	Procyon

Nom binominal

Procyon lotor
(Linnaeus, 1758)

Sinonims

• Procyon gloveralleni Nelson & Goldman, 1930
• Procyon insularis Merriam, 1898
• Procyon maynardi Bangs, 1898
• Procyon minor Miller, 1911

Estatut de conservacion UICN

LC  : Preocupacion menora

Lo raton laver (Procyon lotor) es un mamifèr omnivòr originari d'America.

Deu son nom a son abitud, mai o mens reala, de trempar sos aliments dins l'aiga abans de los manjar. L'animal, essencialament nocturne, puja aisidament als arbres gràcias a sos dets agils e a sas arpas aceradas. A lo pelatge pebre e sal amb de leugièras tintas de ros e pòrta altorn dels uèlhs una masqueta negra bordada de blanc. Sa coa es raiada de blanc e de negre.

Longor totala: 655 a 960 mm ; coa: 200 a 275 mm; pes : 100 a 125 mm, aurelhas : 48 a 50 mm. Los adultes pesan generalament entre 5 e 12 kg, anant fins a 28 kg. Lor pes fluctua segon la sason, atenhent un maximum a l'automne. Lo mascle es pus gros que la femèla. Lo pes dels novèls nascuts es de 57 a 85 g.

L'espècia ocupa lo sud de Canadà e una granda partida dels Estats Units, de Mexic e de l'America Centrala. Es estada introducha sul territòri de Russia e en Alemanha.

Lo raton lavaire frequenta lo bòsc mixte, lo bòsc de fulhoses e la region agricòla. Se pòt trobar a la broa dels bòsques, al long dels rius e dins los paluns. Pòt tanben viure dins los pargues urbans e de banlègas.

Omnivòr, lo raton lavaire preferís çaquelà de pichons animals aqüatics: palordas, muscles, escaravissas, peisses, granhòtas e tortugas. S'alimenta tanben de pichons mamifèrs (rats muscats, rats de camp, insèctes), d'uòus, de frucha, de baias salvatjas, de malh e de rebuts. La cresença populara segon laquala lo raton lavaire lava sa noiridura abans de la manjar ven del fach que se noirís generalament de pichons animals aqüatics e frega sovent sa noiridura entre sas mans coma per la prestir. Atal, de molons de cauquilhas d'arcèlis sus la riba d'un riu o de tijas copadas dins los camps de milh son de signes de sa preséncia.

S'abrita dins los arbres cròis, una soca, una cauna, un terrièr de marmòtas abandonats, una granja o un calabèrt e càmbia sovent de recès. Vèrs mièg novembre, l'animal se refugia dins son jaç e i passa l'ivèrn en estat de torpor, se revelhant pas que de temps a autre. Coma l'ors negre, arrèsta de manjar e subreviu gràcias a sas resèrvas de graissa acumuladas pendent l'estiu. Contràriament e çò que s'es longtemps cregut, la temperatura de lor còs e lor metabolisme demòran elevats. Los mascles sortisson de lor jaç a la fin de genièr, las femèlas vèrs mièg març.

S'acoblan en genièr o febrièr e an pas qu'una sola portadura per an. Los pichons, del nombre de 1 a 7, naisson en abril o mai aprèp una gestacion de 63 jorns. A la naissença, son cecs e an l'esquina e los flancs peluts. Lors uèlhs se dobrisson a 3 setmanas e son desmamats a 4 meses. Los ratonets se pòdon reproduire a l'edat d'1 o 2 ans. Passan lor primièr ivèrn amb lor maire e se dispersan qu'al començament de l'estiu seguent. Las ratonas s'ocupan solas de l'elevatge dels pichons.

Solitaris, los mascles adultes defugisson lo contacte dels autres mascles e senhalan lor preséncia sus un territòri en daissant de marcas pudentas.

Lo raton lavaire pòt viure 12 o 13 ans en mitan natural. En captivitat, lo recòrd de longevitat es de 22 ans e mièg.

Recercat per l'òme per sa forradura, lo raton lavaire es tanben la preda de la marta d'America, del linx ros, del cogar, del coiòt, del lop gris e del rainal ros. Lo grand duc d'America captura de còps de pichons.