Allucinacion

Una allucinacion es definida, en psiquiatria, coma una percepcion sensoriala sens preséncia d'un estimulús detectable: per exemple veire d'objèctes fisicament absents, o ben entendre de voces alara que pas degun parla.

Las allucinacions pòdon tocar l'ensemble dels senses, coma la vista, l'ausida, l'odorat, le gost e superficialament lo tocat. La modificacion d'una d'aquestas percepcions se fa nomenat illusion. L'illusion es una informacion marrida recebuda d'un objècte exterior existent. A la seguida d'una allucinacion lo pacient considèra que sa percepcion èra reala, e dobta del fach que sa percepcion èra pas qu'una illusion.

I a una diferéncia entre allucinacion e allucinòsi, que se pòt calificar de pseudo-allucinacion. Una allucinacion associa a la percepcion allucinatòria, una absécia destriament suls fachs. Alara que pendent una allucinòsi, lo pacient demora totalament critica al subjècte de la realitat de la percepcion experimentada (exemples d'allucinòsi: sindròma de Charles Bonnet, crisis d'epilepsia temporala, allucinòsi dels beveires descricha per Wernicke, allucinòsi visuala, etc.).

Mai, las "allucinacions dichas psiquicas" presentan pas pro de modalitats sensorialas per èsser confondudas amb una percepcion sensoriala comuna. Lo tèrme allucinacion es tanben inadequat per designar aquestes fenomèns del psiquics emprench d'un sentiment d'estranh e inclusissent par exemple una imposicion de pensadas, de fenomèns de telepatia o d'intrusion dins las pensadas del subjècte.

Fin finala, las allucinacions se devon tanben destriar de las interpretacions delirantas, ont la persona atribuís un sens delirant a sas percepcions sensorialas. Per exemple, la conviccion que la sonada aleatòria d'un cloquièr pòrta lo senhal d'apèl del divin, o encara qu'i a qualqu'un d'autre dins lo lièch alara qu'es pas s'agit pas que d'un coissin o d'una fòrta impression erronèa. Pasmens dins de patologias fòrça pesugas, allucinacions e deliris se pòdon associar.

Las allucinacions pòdon se manifestar jos de nombrosas formas:

- en periòdes de desvelh o de sòm,

- sensorialas o non^[1].

Domprenon los elements segunts:

L'allucinacion visuala designa la percepcion de "quicòm qu'existís pas o qu'es al moment dich pas present davant la quita persona"^[2] » e que pòt tanben (segon unas definicions) "percebre incorrèctament las causas" (illusion), en aparéncia arribadas pendent la perturbacion de la consciéncia, de confusion mentala identificadas dins la toxicomania, dins las malautiás neurodegenerativas, dins las lesions del tronc cerebral, dins la malautiá d'Alzheimer, dins la paralisia del sòm, dins la malautiá de Parkinson e los trebles de l'alcoolisme subretot. La vision de pichons animals es tipica dins l'intoxicacion alcoolica. L'allucinacion visuala complèxe es fòrça rarament associada a l'esquizofrenia, los efièch del tractament quimioterapeutic, de l'alcool o dels trebles dissociatius essent la causa màger segon los estudis del psiquiatre Yôichirô Ryû, diplomat de l'Universitat Kobe^[3]. Mai, una suractivitat cerebrala a l'origina d'allucinacion per 10 % dels cècs es inducha per la pèrda visuala subta (sindròma de Charles Bonnet).

Las allucinacions auditivas son la percepcion de sons o de voces inexistents mas clarament ausidas. Lo gra pòt variar d'una persona a l'autra, anant d'un bruch dels mai elementaris a una conversacion, o ausir de musica. Aquestas pòdon arribar pendent una epilepsia del lòbe temporal lateral^[4], una malformacion arteriovenosa^[5], un accident vascular cerebral, une lesion, un abcès, una tumor^[6], pendent d'input sensorial, o dins un damatge neurologic de l'esquizofeniá, subretot quand son acostica e/o verbala, se caracterisant ear una granda varietat de contenguts, la votz essent familièra o desconeguda, donant d'instruccions o lançant d'injúrias, anant fins a l'illusion d'una conversacion. Aquesta darrièra se passa puslèu pel malaut lucid que pendent d'una alteracion de la consciéncia, d'aspècte clar dins sa fasa aguda mas s'estompa lèu. Sembla, pendent sonausida, que s'ausiga sens ensejar d'escochar e qu'es pas en mesura de contrar la votz, çò que mèna gaireben totes los subjèctes a d'escasenças de granda gravetat, entre autras a se tustar la tèsta contra la paret per ensejar de l'ignorar. Pasmens, d'individus patisson de pas cap de treble mental particular pòdon tanben entendre de voces^[7], donc es important de cercar une etiologia fisica, per exemple una presa importanta de cafeïna pòt tanben causar d'allucinacions sonoras. Un estudo menada per l'Universitat de La Trobe revèla que cinc tassas de cafè, o mai, pòdon causar aqueste fenomèn^[8].

Las allucinacions gustativas, o olfactivas (nomenadas fantasmia) designan lo fach de percebre de gosts o de sentir d'odors de continh fòra de tots provesiment o d'objècte explicant lors preséncia de biais continuós. Es important de destriar aquestas sensacions e percepcions anormalas d'aquestas qu'acompanhan las afeccions digestivas o respiratòrias. Dins los odors, inclusisson aquestas de vomit, d'urina, petròli, amoniac, d'excrement, de fums e autres pudentors rebutantas. Al subjècte del gost, se trapa mai sovent de gosts desagrables (amar, acid, salat...) que se pòt a vegada associar a la salive sens que siá allucinatòri. Aquestas allucinacions apareisson sovent en consequéncia de domatges fachs als teissuts nervioses del sistèma olfactiu o gustatiu, o pendent la crisi dicha uncinèa (segondària a l'irritacion per una tumor de la punta de la fàcia intèrna del lòbe temporal ont se trapa lo centre cortical de las sensibilitats olfactivas e gustativas). Aquestes domatges pòdon èsser causats per una infeccion virala, tumor cerebrala, traumatisme fisiologic o exposicion possibla a de toxinas o drògas^[9]. La fantasmia pòt tanben èsser inducha per l'epilepsia tocan lo cortèx olfactiu. La fantasmia es diferenta de la parosmia, qu'implica una odor presenta, mas percebuda de biais diferent per un individú. Las allucinacions olfactivas foguèron tanben contada pendent de cefalèas, pasmens se la frequéncia de talas allucinacions sián encara desconeguda^[10],[11].

• La cenestopatia es una sensacion somatica viscerala, emprenhada d'un sentiment general de santat marrida qu'a pas per causa d'un organ o d'una region del còrs. Pasmens, aquestas sensacions corporalas donan un sens al malaise, essent atal pas consideradas coma una allucinacion qu'i a una causa objectivabla. L'esquizofrèn, pòt, per exemple, descriure metaforicament qu'unes membres de son còrs cambian, s'alongant, se descompausan o qu'es possedat pel diable, de fenomèns s'articulant per una modificacion bioquimica cerebrala o de dolors emisas per una iperexcitacion del sistèma nerviós (chòcs electrics, cremaduras intèrna, formigaments...).
• Lo membre fantasma, que consistís a sentir un membre o un organ amputat o mancant coma fasent sempre partiat del còrs.
• L'allucinacion tactila se manifèsta per la sensacion d'insèctes que rebalan, groan sus o sota la pèl, mai sovent acompanhada de la vision d'aquestes darrièrs, apareisson soqu'après la presa de drògas, de consomacion o de sevratge de produchs psicoactius (benzodiazepinas, anticolinergics, antidepressors, neuroleptics, amfetaminas..) raportadas tanben dins le delirium tremens.

Diferentas teorias an estat prepausadas, mas se sap pas encara de segur lo mecanisme de l'allucinacion:

• l'iperactivitat dels nervis de la dopamina dins lo sistèma mesolimbic: lo cannabis e los estimulants son d'agonistas de la dopamina que provòcan d'allucinacions, mas se deduch que de talas causas son tanben valablas a la presa de medicaments antipsocotics antagonista a aquesta;
• manca de la foncion d'autovigilància: se lo mecanisme permetent la distinccion entre se e l'exterior fonciona normalament, es pas pus en mesura de percebre qu'es lo son de l'enonciat intèrne que se produch a l'exterior de se dins lo cervèl, se la foncion s'altèra, las allucinacions auditivas arriban donc amb la percepcion del bruch coma venent de l'exterior.

L'allucinacion pòt aver de causas multiplas:

• intoxicacions per de drògas (alcaloïds de mas Solanacèus virosas coma la Beladòna, la jusquiama, la datura o la mandragora) ;
• patologias neurologica: malautiá de Parkinson, malautiá dels corses de Lewy difús, atrofia multisistematizada, paralisia supranucleara progressiva;
• patologias psiquiatrica: esquizofrenia, psicòsi allucinatòria cronica;
• patologias del sòm: narcolepsia;
• patologias organicas: meningoencefalitis infeciosas, malautiá vasculàrias cerebralas, traumatismes cranians, tumors cerebralas, unes tipes d'epilepsias, coma la deméncia;
• patologias metabolicas, malautiás endocrinianas : crisi d'ipoglicemia, complicacion neurologica del diabèta... ;
• privacion del sòm, privacion sensoriala.

• allucinacions ipnagogicas que se debanan al moment de l'endormida
• allucinacions ipnopompicas que se debanan al desrevelh.

Pòdon se produire alara que la persona es plan desrevelhada mas tanben dins un estat intermediari coma pendent una paralisia del sòm çò las fan particularament angoissosas per la persona que ne fa l'experiéncia. Las allucinacions ipnopompicas mai sovent se perlongan pas mai d'unas minutas après lo desrevelh complet. Aqueste tipe d'allucinacion pòt se produire tanben per una persona mancant de sòm o realizant un pretzfach tròp monotòn, veire los dos. Mai sovent, son acompanhadas d'endormidas d'unas segondas a vegada nomenats "microsòm" ont la persona demora dins un estat intermediari entre lo sòm e lo desrevelh.

• Buf delirant agut
• Allucinòsi
• Idèa deliranta
• Movement dels entendeires de voces
• Psicòsi allucinatòria cronica
• Esquizofenia
• Semiologia psiquiatrica
• Sindròma de Charles Bonnet

• Henri Ey : Traité des hallucinations, Masson 1973, 2 tomes., 2004 (Tchou), Réédition T.1, Ed.: Bibliothèque des Introuvables, 2006, ISBN: 2-84575-185-0, Tome 2, Ed.: Bibliothèque des Introuvables, 2006, ISBN: 2-84575-186-9
• Henri Ey : Neurologie et psychiatrie, Éd: Hermann, 1998, ISBN: 2-7056-6372-X
• "Halluciner", Revue Évolution psychiatrique, avril-juin 2000, vol. 65, n0 2, ISBN: 2-84299-170-2