cap

cap masculin

1. Part superiora del còs que conten los organs dels senses e los centres nervoses.
   • Aviá lo cap a la fenèstra.
   • Prompte lo cavalièr dobriguèt lo sac. Lo cap primièr, l'enfant polit i tombèt dedins. (Joan Bodon, "l'Enfant polit" dins Contes del Drac.)
2. Persona que comanda las autras o que ten las responsabilitats. Femenin: capa^[1]
   • Cap de govèrn.
   • Cap d'ostal.
3. Tròç de tèrra que forma una poncha cap a la mar.
   • Lo Cap de Creus

Sinonims

• tèsta (1)

Derivats

• capluòc

Traduccions

albanés: alemand: Kopf (de) masculin [1] i [2], Haupt neutre [1], Führer masculin, Anführer masculin, Chef masculin, Oberhaupt masculin [2]femenin anglés: head (en) catalan: cap (ca) chèc: halva (cs) danés: hoved (da) ebrèu: ראש (he) masculin espanhòl: cabeza (es) femenin esperanto: kapo (eo) francés: tête (fr) femenin [1]; chef (fr) [2]

italian: testa (it) femenin, capo (it) masculin lituanian: galva (lt) maltés: ras (mt) neerlandés: hoofd (nl) neutre ongrés: fej (hu) polonés: głowa (pl) portugués: cabeça (pt) rus: голова (ru) sicilian: testa (scn) femenin, capu (scn) masculin suedés: huvud (sv) turc: baş (tr) ucraïnian: голова (uk) valon: tiesse (wa) femenin

Adjectiu

cap

1. degun, ges.

ne'n vesi pas cap.

Traduccions

alemand: kein (de) anglés: any (en) catalan: cap (ca)

francés: aucun (fr) ebrèu: כלשהו (he)

Preposicion

cap

1. . en direccion de.

Es tornat cap a l'ostal.

Traduccions

anglés: towards (en), to (en) catalan: cap (ca) francés: vers (fr) ebrèu: אל (he), ל (he)

italian: verso (it) rus: к (ru), в (ru) sicilian: versu (scn)

Locucion adverbiala

cap

1. Punt ont s'acaba (o comença) una causa.

Al cap d'un mès.

Expressions e Locucions

cap e tot

1. Absoludament.

Traduccions

anglés: comença: beginning (en); acaba: end (en), ending (en) catalan: cap (ca) ebrèu: comença: ראש (he) masculin, ראשית (he) femenin, התחלה (he) femenin, תחילה (he) femenin; acaba: סוף (he) masculin, סיום (he) masculin, שלהי (he) masculin (plurale tantum), lit. rus: comença: начало (ru); acaba: конец (ru)

Meglenoromanés Etimologia

Del latin caput. Parent del aromanés capu e del romanés cap.

Prononciacion

/kap/, /kap/

Nom comun

cap neutre

1. Cap.

Referéncias

• Petar Atanasov, 1990, Le mégléno-roumain de nos jours, Balkan-Archiv, Neue Folge, Beiheft Band 7, Amborg, Helmut Buske Verlag.

Romanés Etimologia

Del latin caput. Parent del aromanés capu e del meglenoromanés cap.

Prononciacion

/kap/, /kap/

escotar « cap » Romania (Craiova) : escotar « cap »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cap	capete
[kap]	[ˈkapete]

cap neutre

1. Cap.
2. Persona que comanda las autras o que ten las responsabilitats.
3. Cap, extremitat.

1. ↑ http://toscanoreinat.chez-alice.fr/dicoc.pdf