fall

fall n (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. ei rørsle nedover; det å falle

   Det var eit langt fall, heilt frå toppen og ned.

   Lutlaget gjorde eit svært fall på børsen.

2. slik ting fell; tilfelle; eit døme på ei samansett sak

   Politiet etterforska eit komplisert fall.

   Doktoren forklarte eit medisinsk fall.

   Det vert i beste fall uavgjort.

3. (språkvitenskap) ei grammatisk form som viser kva rolle eit namneledd spelar i ei setning.

   Eigefall er eit gammalt fall i norrønt.

4. tap; død

   Diktatorens fall var ei siger for folket.

5. skilnad i høgde

   Det er eit fall på 100 meter frå sjøen til kraftstasjonen.

6. (sjøfart) tauverk til ulike seil på seilbåt

   Seil, fall og skjøter må løftes rundt fokkestaget.

Frå norrønt fall.

• (rørsle nedover) ras, stup
• (tilfelle) sak, tilfelle, døme, kasus
• (grammatikk) kasus

(tauverk) storseilfall

• falle, fallert, avfall, utfall, innfall
• (tauverk på båt) fallrep, skjøt

Bøyning (regelrett substantiv intetkjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
fall	fallet	fall	fallene	(bokmål/riksmål)
fall	fallet	fall	falla	(bokmål)
eit fall	fallet	fall	falla	(nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eieform.

• «fall» i nettutgaven av Bokmålsordboka / Nynorskordboka.
• «fall» i Det Norske Akademis ordbok (NAOB).

---

fall (flertall: falls)

1. fall
2. (årstid) høst (amerikansk)

• (årstid) autumn

fall (tredje person entall presens falls, presens partisipp falling, preteritum fell, perfektum partisipp fallen)

1. falle

• (RP) enPR: fôl, IPA: /fɔːl/
• (GA) enPR: fôl, IPA: /fɔl/
• (cot-caught) enPR: fäl, IPA: /fɑl/
• Lyd (US)

  Problemer med å lytte til denne filen? Se media help (en).
• Lyd: se også referanser.

• fall i online-utgaven av The Cambridge English Dictionary.