Hourglass av James Taylor

Meldingar
Karakter
Kjelde	Karakter
AllMusic	[1]
Encyclopedia of Popular Music	[2]
MusicHound	3.5/5[3]
Rolling Stone	[4]
The Rolling Stone Album Guide	[5]

Hourglass er det 14. studioalbumet til den amerikanske songar-låtskrivaren James Taylor og det første studioalbumet hans på seks år. Det bygde vidare på suksessen til hans førre album, New Moon Shine.

Hourglass var eit introspektivt album med tekstar som i stor grad fokuserte på Taylor si vanskelege fortid og familie. «Jump Up Behind Me» hylla redninga til faren av han etter Flying Machine-dagane, og den lange køyreturen frå New York City tilbake til heimen i Chapel Hill.^[6] «Enough to Be On Your Way» var inspirert av broren Alex og den alkoholisme-relaterte døden hans tidlegare i tiåret.^[7] Temaa var òg inspirerte av Taylor sin skilsmisse frå skodespelarinna Kathryn Walker, som fann stad i 1996.^[8] Rolling Stone meinte at «eit av temaa på denne plata er vantru», medan Taylor sa til magasinet at det var «spirituelt for agnostikarar».^[9] Hourglass vart ein stor kommersiell suksess, og nådde niandeplassen på Billboard 200, og vart det første topp 10-albumet til taylor på seksten år. Det gav òg ein stor vaksen, moderne hit med «Little More Time With You». Taylor fekk òg sin første Grammy sidan JT med albumet, då han vart heidra med Beste popalbum i 1998. Albumet gav òg produsent/lydteknikar Frank Filipetti ein Grammy same år for Beste lydtekniske album. Mesteparten av albumet vart spelt inn ved hjelp av Yamaha O2R og Tascam DA-88-maskiner, som var tidlege digitale einingar som vanlegvis ikkje vart brukte av artistar på toppnivå, ettersom dei fleste store plateselskap framleis vart spelt inn på analoge band på den tida.

Det finst ein utvida CD-versjon av albumet som inneheld intervju, bilete og videoar.

Albumet vart dedikert til Don Grolnick som døydde i 1996 av Non-Hodgkins lymfom.

Alle songar av James Taylor utanom der andre er nemnde.

• James Taylor – solovokal, akustisk gitar, munnspel (10)
• Ed Rockett – tinnfløyte (2)
• Clifford Carter – klaverinstrument
• Bob Mann – gitar
• Dan Dugmore – pedalsteelgitar (10, 11)
• Ross Traut – lys gitar (11)
• Jimmy Johnson – bassgitar (1-3, 5–8, 10-12)
• Edgar Meyer – celloarrangement (2, 7), akustisk bass (4, 9)
• Carlos Vega – trommer, perkusjon
• Yo-Yo Ma – cello (2, 7)
• Mark O'Connor – fele (2)
• Stanley Silverman – celloarrangement (2, 7)
• Stevie Wonder – munnspel (3)
• Branford Marsalis – sopransaksofon (4), altsaksofon (9)
• Michael Brecker – tenorsaksofon (5), EWI (6)
• Rob Mounsey – blåsearrangement (5)
• Valerie Carter – korvokal
• David Lasley – korvokal
• Kate Markowitz – korvokal
• Arnold McCuller – korvokal
• Sting – korvokal (6)
• Jill Dell'Abate – korvokal (8)
• Shawn Colvin – korvokal (10)

• Produsentar – Frank Filipetti og James Taylor
• Medverkande produsent – Jill Dell'Abate
• Produksjonsassistent – Ted Cammann
• Lydteknikar og miksing av Frank Filipetti
• Assisterande lydteknikar – Tim Gerron og Pete Karam
• Mikseassistent – Pete Karam
• Teknisk støtte – John Morrison
• Mastering av Ted Jensen i Sterling Sound (New York, NY).
• Kunstnarisk leiar – Stephanie Mauer
• Design – Chris Quinn
• Fotografi – Herb Ritts
• Management – Cathy Kerr for PAM Artist Management.