toe

• Geluid:  toe    (hulp, bestand)
• IPA: / tu / (1 lettergreep)

• toe

• erfwoord, via Middelnederlands toe van Oudnederlands tuo, bijwoordelijke vorm van tot, als ‘bijwoord van richting’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^{[1] [2] [3] [4]}
• ht: van Hebreeuws  ט״ו ht , letterwoord dat 15 uitdrukt met de getalswaarden van Hebreeuwse letters als 6 + 9 (ו‎ en ט‎), ter vermijding van 5 + 10 (ה‎ en י‎) dat te veel op  יָהּ en , een verkorting van de naam van God zou lijken

toe

1. prepositioneel deel van een voornaamwoordelijk bijwoord.

   ertoe: hij behoort niet tot die groep ->hij behoort er niet toe.

2. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord

   bijv. toezeggen: ik zeg niets toe.

3. tot ... toe met genitief van een werkwoord

   «... tot bloedens toe.»

   .. totdat men ging bloeden

andere werkwoorden: berstens, rottens, huilens, brakens, bezwijkens, brekens, walgens, lachens, ziens, vindens, bloedens, vervelens, zwichtens, ontbindens, ontbrandens, ontploffens, wordens, stervens, verheugens, bedroevens, bedriegens, blauwwordens, verdrinkens, smorens, ziedens, overstromens, vergaans, vallens, stollens, verblindens, bezwijmens, verachtens, aanbiddens, verkolens, volgens, lijdens, juichens, dodens, luidens

toe

1. dicht, gesloten

   • Die deur is toe. 

• af en toe, daartoe, ertoe, hiertoe, huistoe, naar de toekomst toe, naartoe, rechttoe, taptoe, waartoe

• Dat doet de deur dicht of toe

• Die staat ziet toe dat hij niet valle

• Er Spaans aan toe gaan

• Ergens met lood in de schoenen naar toe gaan

• Het gaat er Hoeks en Kabeljauws aan toe

• Iemand met een zoet ( of zacht) lijntje ergens toe brengen

• Iemand tot het hemd toe uitkleden

• Met opgestoken/opgestreken zeil naar iemand toe gaan

• Op de koop toe nemen

• Wie zwijgt, stemt toe

toe

1. aansporing

   • Toe maar! 

toe

1. (Jiddisch-Hebreeuws) vijftien (alleen in onderstaande verbindingen)

• Toe Bisjvat

• Het woord toe staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "toe" herkend door:

• geluid

toe

1. toen

   «Sestig mense is gister uit die River Club ontruim toe die walle van die Liesbeekrivier in Observatory oorstroom het. »

   Zestig mensen zijn gisteren uit de River Club geëvacueerd, toen de kades van de Liesbeekrivier in Observatory overstroomden.

toe

1. (anatomie) teen.

• IPA: /tuː/ (Etsbergs)

toe

1. dicht

toe

1. dicht

   «Dooch dien däör toe!»

   Doe dit deur dicht!

toe

1. gemuteerde nominatief van doe.