nuttig
- nut·tig
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | nuttig | nuttiger | nuttigst |
| verbogen | nuttige | nuttigere | nuttigste |
| partitief | nuttigs | nuttigers | - |
nuttig
- van nut zijnde; van iets of iemand dat het een bijdrage levert aan het behalen van een doel
- ▸ Hoewel deze terugkeer naar de kou en de duisternis een nuttige halte in zijn leven was geworden, stond zijn trein in het station voor onderhoud en om na te denken.[1]
1.
| vervoeging van |
|---|
| nuttigen |
nuttig
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van nuttigen
- Ik nuttig.
- gebiedende wijs van nuttigen
- Nuttig!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van nuttigen
- Nuttig je?
- Het woord nuttig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "nuttig" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“Kop in het zand” (2015), Uitgeverij Prometheus
, ISBN 9789044628142
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be