-ig

• -ig

• Van het Oudnederlandse -ag, -ig, van het Protogermaanse *-agaz, *-īgaz, *-ugaz, elk een variant van het gemeenschappelijke achtervoegsel *-gaz ^[1]

-ig ^[2]

1. vormt een bijvoeglijk naamwoord uit zelfstandige naamwoorden of werkwoorden
2. indien toegevoegd aan een zelfstandig naamwoord voorafgegaan door een bijvoeglijk naamwoord dat het zelfstandig naamwoord beschrijft (bv. roodharig, dikhuidig, tweebenig)

• -ige, -iger, -igere, -igers, -igs, -igst, -igste