[go: up one dir, main page]

Wereldkampioenschap voetbal 2018

Internationaal sportevenement
Zie Wereldkampioenschap voetbal 2018 (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Wereldkampioenschap voetbal 2018.

Het FIFA-wereldkampioenschap voetbal 2018 was de editie van 2018 van een internationaal voetbaltoernooi waaraan nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA deelnamen. Het evenement vond plaats van 14 juni tot en met 15 juli 2018 in Rusland. De FIFA maakte op 2 december 2010 de organisator bekend, samen met die van het toernooi in 2022. Elf (groepen) landen hadden zich bij de FIFA aangemeld als kandidaat voor de organisatie van 2018 en/of 2022. Twee landen vielen af en uiteindelijk richtten alle Europese kandidaten zich op de organisatie van 2018 en de overige op 2022. Het toernooi werd gewonnen door Frankrijk, dat voor de tweede keer wereldkampioen werd.

WK voetbal 2018
2018 FIFA World Cup
Чемпионат мира по футболу 2018
Wereldkampioenschap voetbal 2018
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Rusland Rusland
Editie 21e
Datum 14 juni 2018 – 15 juli 2018
Teams 32 (van 5 confederaties)
Stadions 12 (in 11 gaststeden)
Winnaar Vlag van Frankrijk Frankrijk (2e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 64
Doelpunten 169  (2,64 per wedstrijd)
Toeschouwers 3.031.768  (47.371 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Engeland Harry Kane
Beste speler Vlag van Kroatië Luka Modrić
Beste keeper Vlag van België Thibaut Courtois
Fair-Playprijs Vlag van Spanje Spanje
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
Het Franse elftal werd kampioen van dit toernooi.

Kylian Mbappé (Frankrijk, 1ste plaats) werd de beste jonge speler van het toernooi. Luka Modrić (Kroatië, 2de plaats) werd de beste speler en Thibaut Courtois (België, 3de plaats) werd de beste keeper van het toernooi. Topscorer van het toernooi was met 6 doelpunten Harry Kane (Engeland, 4de plaats). Het mooiste doelpunt werd volgens FIFA gemaakt door Benjamin Pavard (Frankrijk, 1ste plaats).

Veranderingen

bewerken
 
De Russische delegatie bestaande uit onder meer Vitali Moetko (links) en Andrej Arsjavin (midden) viert de bekendmaking van het organiserende land (2 december 2010).
 
Een bankbiljet van 100 roebel. Dit ter ere van de wereldbeker die in Rusland plaatsvindt.

Op 29 november 2007 maakte de FIFA bekend dat men afstapte van het tot dan toe gehanteerde roulatiesysteem. Alle landen mochten zich weer kandidaat stellen voor de organisatie van het toernooi in 2018, behalve landen afkomstig van de continenten die de twee voorgaande toernooien zouden organiseren. Dit waren de landen uit Afrika en Zuid-Amerika.[1]

Daarnaast maakte in 2008 de voorzitter van de FIFA, Sepp Blatter, bekend dat de organiserende landen voor zowel 2018 als 2022 in december 2010 tegelijkertijd zouden worden bekendgemaakt.[2] Dit zou voor het eerst zijn dat twee toernooien tegelijkertijd werden toegewezen. De reden was dat dit commercieel interessanter is voor de FIFA omdat het de sponsoren en de media extra voorbereidingstijd geeft. De bestaande regel dat een continent nooit twee toernooien na elkaar mag organiseren, bleef van kracht. Blatter gaf aan dat geïnteresseerde landen op dat moment waren: Mexico, de Verenigde Staten, Engeland, Spanje, Nederland-België, Rusland, Qatar, China, Japan en Australië. Hij suggereerde dat Australië zich beter kon richten op 2022 omdat de aan 2018 voorafgaande twee toernooien (2010 en 2014) ook al op het zuidelijk halfrond zouden worden georganiseerd.[3] Tevens leek Blatter er op te zinspelen dat de Noord-Amerikaanse landen zich ook het beste zouden richten op 2022, omdat in 2014 het toernooi al in Zuid-Amerika plaats zou hebben. Ook gaf hij aan dat "het verlangen groot is om minstens één op de drie WK's in Europa te organiseren." Omdat de twee voorgaande edities buiten Europa plaats hebben, sprak hij hiermee een voorkeur uit voor Europa in 2018 en leek hij de niet-Europese landen te adviseren zich te richten op 2022.[4] Landen mochten zich kandidaat stellen voor de organisatie van een van de toernooien of van beide. Een half jaar voor de toewijzing van de toernooien bleek dat de FIFA inderdaad de voorkeur had om het toernooi van 2018 in Europa te houden en verzocht het de niet-Europese landen zich te richten op 2022.[5] Sinds dat moment maakten de niet-Europese landen stuk voor stuk bekend zich op 2022 te richten en bleven alleen de Europese landen in de race voor 2018.

Op een persconferentie in Asuncion, Paraguay gaf Blatter begin 2009 aan dat zijn voorkeur ernaar uitging dat elk van beide WK's door slechts één land werd georganiseerd en dat dus niet twee landen samen een toernooi moesten organiseren. Dit was bijvoorbeeld het geval op het WK van 2002 met de gastheren Japan en Zuid-Korea. "Als we individuele kandidaten hebben die voldoen aan de noodzakelijke voorwaarden, wijzen we de gezamenlijke kandidaturen van de hand", aldus Blatter.[6] Op dat moment bereidden België en Nederland, en Spanje en Portugal een gezamenlijke kandidatuur voor. Een paar dagen later nuanceerde een FIFA-woordvoerder het bericht: "Grote landen die in staat zijn alleen een WK te organiseren moeten zich alleen kandidaat stellen. Kleinere landen die niet bekwaam zijn een WK alleen te organiseren, moeten zich samen met een ander kleiner land aanmelden".

Mascotte

bewerken

Op 21 oktober 2016 maakte de FIFA de officiële mascotte van het WK 2018 bekend. De wolf Zabivaka werd met 53% van de stemmen verkozen tot winnaar van de ontwerpwedstrijd. Hiermee hield de wolf de tijger (27%) en de kat (20%) achter zich. De naam Zabivaka staat in het Russisch voor 'degene die scoort'. De mascotte werd ontworpen door Jekaterina Botsjarova.[7]

Procedure

bewerken

Half januari 2009 maakte de FIFA de definitieve procedure bekend.[8] Alle landen die zijn aangesloten bij de FIFA mochten zich aanmelden voor de organisatie van de toernooien van 2018 en/of 2022. Uitgezonderd waren de landen aangesloten bij de CONMEBOL (Zuid-Amerika) voor beide edities en de landen aangesloten bij de CAF (Afrika) voor de editie van 2018. Dit vanwege het hiervoor genoemde aangepaste roulatiesysteem. Nederland en België besloten ook om een bid af te wegen.

Februari 2009
Op 2 februari 2009 was de uiterste datum waarop de landen hun interesse kunnen aangeven. Aan de landen die zich hadden ingeschreven stuurde de FIFA een registratieformulier voor het bid.
Maart 2009
Op 16 maart 2009 was de uiterste datum voor het retourneren van het registratieformulier.
April 2009
In april 2009 stuurde de FIFA de geregistreerde landen de documenten en overeenkomsten voor het bid.
December 2009
Op 11 december 2009 was de uiterste datum voor het tekenen van de bidovereenkomst.
Mei 2010
Op 14 mei 2010 was de uiterste datum waarop de kandidaat-landen het bid-boek aan de FIFA overhandigen. In dat boek verstrekken ze de gegevens die de FIFA nodig heeft om de kandidatuur te kunnen beoordelen en een besluit te kunnen nemen.
December 2010
Op 2 december 2010 maakte de FIFA de organiserende landen voor het WK van 2018 (Rusland) en 2022 (Qatar) bekend. Bij die bekendmaking van de procedure gaf de FIFA bovendien aan dat 12 stadions met capaciteiten tussen ongeveer 40.000 (groepswedstrijden) en 80.000 (opening en finale) nodig zijn.

Kandidaten

bewerken
 
Kandidaten Legenda:
 Toegewezen land.
 Uitgeschakeld na stemming.
 Afgevallen voor de stemming.

Poging tot een bid

bewerken

Landen en groepen landen hadden tot 2 februari 2009 de mogelijkheid om hun interesse te tonen voor de organisatie van de toernooien van 2018 en/of 2022. Negen landen en twee duo-landen meldden zich aan.[9] Nadat de registratieformulieren aan de FIFA waren teruggestuurd, maakte de FIFA bekend dat er nog steeds 11 (groepen) landen kandidaat waren, maar dat Qatar en Zuid-Korea zich beperkten tot de organisatie van 2022.[10] In september 2009 werd bekend dat Mexico zich teruggetrokken had vanwege de mondiale economische crisis.[11] De Indonesische kandidatuur werd in maart 2010 door de FIFA geweigerd.[12] In mei 2010 kondigde Japan aan zich niet meer op 2018 te richten maar alleen op 2022.[13] Een maand later maakte ook Australië een dergelijke keuze bekend.[5] De Verenigde Staten maakten in oktober 2010 als laatste niet-Europese kandidaat ook bekend zich alleen op 2022 te richten. Hierdoor konden alleen nog Europese kandidaten voor 2018 gekozen worden, omdat er nu alleen nog kandidaten uit Europa zich voor 2018 kandidaat gesteld hadden en een WK niet twee keer achter elkaar in hetzelfde continent mag worden gehouden.[14]

Resultaten

bewerken

Het uitvoerend comité van de FIFA bestond uit 24 leden die elk een stem mochten uitbrengen. Twee weken voor de stemming werden twee leden geschorst omdat ze, volgens de ethische commissie van de FIFA, zich schuldig hadden gemaakt aan corruptie en samenzwering. Reynald Temarii (Tahiti) en Amos Adamu (Nigeria) zouden hun stem hebben willen geven in ruil voor geld.[15]

De stemprocedure was als volgt: eerst werd gestemd over de toewijzing van 2018, vervolgens over die van 2022. Er werd in het geheim gestemd en er was een absolute meerderheid van stemmen nodig. Indien de stemmen staakten had de president de beslissende stem. Als bij een stemming geen absolute meerderheid zou worden bereikt, zou de kandidaat met het laagste aantal stemmen afvallen en zou er een nieuwe stemronde gehouden worden. Als meerdere kandidaturen het laagste aantal stemmen zouden hebben, zou een stemming volgen tussen die landen om de afvaller te bepalen.[16] De Britse krant The Sunday Times onthulde dat twee leden van het uitvoerend comité van FIFA geld vroegen in ruil voor hun steun aan kandidaat-landen om het kampioenschap te organiseren. De twee, Reynald Temarii, een Franse vicepresident van FIFA, en Amos Adamu, een Nigeriaans lid van het comité en de president van de West Africa Football Union, zouden aan journalisten die zich uitgaven als lobbyisten voor de VS gezegd hebben dat ze een stem voor de VS konden "verzekeren" voor $800.000. Adamu beweerde dat het geld zou dienen voor vier voetbalstadions in Nigeria.[17][18] FIFA kondigde enkele dagen later hun schorsing aan.[19]

Het team dat het bod van Engeland ondersteunde trok haar klacht bij FIFA over de campagne van Rusland terug na verontschuldigingen van Rusland. Russische officials hadden neerbuigende opmerkingen gemaakt over de criminaliteit en het jeugdalcoholisme in Londen.

Organiserend land Continent Stemmen Kosten bouw Stadions Gemiddelde kosten per stadion Eerder
Ronde 1 Ronde 2
Vlag van Rusland  Rusland Europa 9 13 3360,0 miljoen 14 stadions 240,0 miljoen Nooit eerder georganiseerd
Vlag van Portugal  Portugal en Vlag van Spanje  Spanje Europa 7 7 1987,0 miljoen 21 stadions 94,6 miljoen Wereldkampioenschap voetbal 1982 (Spanje)
Vlag van België  België en Vlag van Nederland  Nederland Europa 4 2 2390,0 miljoen 14 stadions 170,7 miljoen Nooit eerder georganiseerd
Vlag van Engeland  Engeland Europa 2 - 2555,3 miljoen 17 stadions 150,3 miljoen Wereldkampioenschap voetbal 1966 (Engeland)

Onderzoek toewijzing WK's 2018 en 2022

bewerken

Na beschuldigingen van corruptie bij toewijzing van de WK's 2018 in Rusland en 2022 in Qatar heeft FIFA een onderzoek laten verrichten. Na de politieke onrust als gevolg van de crash van vlucht MH17 is vrijgave van de resultaten hiervan uitgesteld.

Kwalificatie

bewerken
  Zie Wereldkampioenschap voetbal 2018 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Een totaal van 207 leden schreef zich in voor het kwalificatietoernooi. Dit betekent dat geen enkel land verbonden bij de FIFA zich niet inschreef.

Confederatie Continent Link
AFC Azië en Australië Wereldkampioenschap voetbal 2018 (kwalificatie AFC)
CAF Afrika Wereldkampioenschap voetbal 2018 (kwalificatie CAF)
CONCACAF Noord-Amerika, Midden-Amerika en Caraïben Wereldkampioenschap voetbal 2018 (kwalificatie CONCACAF)
CONMEBOL Zuid-Amerika Wereldkampioenschap voetbal 2018 (kwalificatie CONMEBOL)
OFC Oceanië uitgezonderd Australië Wereldkampioenschap voetbal 2018 (kwalificatie OFC)
UEFA Europa Wereldkampioenschap voetbal 2018 (kwalificatie UEFA)
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Kwal.
datum
Aantal dln.
(incl. 2018)
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Dln.
op rij
Titels
(excl. 2018)
Beste
prestatie
Vlag van Rusland  Rusland UEFA Gastland 02/12/2010 4 1994 2014 2 0 Groepsfase
Vlag van Mexico  Mexico CONCACAF Nr. 1 CONCACAF (vijfde ronde) 01/09/2017 16 1930 2014 7 0 Kwartfinale
Vlag van Costa Rica  Costa Rica CONCACAF Nr. 2 CONCACAF (vijfde ronde) 07/10/2017 5 1990 2014 2 0 Kwartfinale
Vlag van Panama  Panama CONCACAF Nr. 3 CONCACAF (vijfde ronde) 10/10/2017 1 2018 N.v.t. 1 0 N.v.t.
Vlag van Frankrijk  Frankrijk UEFA 1e groep A 10/10/2017 14 1930 2014 6 1 Wereldkampioen
Vlag van Portugal  Portugal UEFA 1e groep B 10/10/2017 7 1966 2014 5 0 Derde plaats
Vlag van Duitsland  Duitsland UEFA 1e groep C 05/10/2017 19 1934 2014 17 4 Wereldkampioen
Vlag van Servië  Servië UEFA 1e groep D 09/10/2017 2 2010 2010 1 0 Eerste ronde
Vlag van Polen  Polen UEFA 1e groep E 08/10/2017 8 1938 2006 1 0 Derde plaats
Vlag van Engeland  Engeland UEFA 1e groep F 05/10/2017 15 1950 2014 6 1 Wereldkampioen
Vlag van Spanje  Spanje UEFA 1e groep G 06/10/2017 15 1934 2014 11 1 Wereldkampioen
Vlag van België  België UEFA 1e groep H 03/09/2017 13 1930 2014 2 0 Vierde plaats
Vlag van IJsland  IJsland UEFA 1e groep I 09/10/2017 1 2018 N.v.t. 1 0 N.v.t.
Vlag van Zwitserland  Zwitserland UEFA Winnaar play-off 1 12/11/2017 11 1934 2014 4 0 Kwartfinale
Vlag van Kroatië  Kroatië UEFA Winnaar play-off 2 12/11/2017 5 1998 2014 2 0 Derde plaats
Vlag van Denemarken  Denemarken UEFA Winnaar play-off 3 14/11/2017 5 1986 2010 1 0 Kwartfinale
Vlag van Zweden  Zweden UEFA Winnaar play-off 4 13/11/2017 12 1934 2006 1 0 Tweede plaats
Vlag van Iran  Iran AFC 1e groep A (derde ronde) 12/06/2017 5 1978 2014 2 0 Eerste ronde
Vlag van Zuid-Korea  Zuid-Korea AFC 2e groep A (derde ronde) 05/09/2017 10 1954 2014 9 0 Vierde plaats
Vlag van Japan  Japan AFC 1e groep B (derde ronde) 31/08/2017 6 1998 2014 6 0 Achtste finale
Vlag van Saoedi-Arabië  Saoedi-Arabië AFC 2e groep B (derde ronde) 05/09/2017 5 1994 2006 1 0 Achtste finale
Vlag van Tunesië  Tunesië CAF 1e groep A 11/11/2017 5 1978 2006 1 0 Achtste finale
Vlag van Nigeria  Nigeria CAF 1e groep B 07/10/2017 6 1994 2014 3 0 Achtste finale
Vlag van Marokko  Marokko CAF 1e groep C 11/11/2017 5 1970 1998 1 0 Achtste finale
Vlag van Senegal  Senegal CAF 1e groep D 10/11/2017 2 2002 2002 1 0 Kwartfinale
Vlag van Egypte  Egypte CAF 1e groep E 08/10/2017 3 1934 1990 1 0 Eerste ronde
Vlag van Brazilië  Brazilië CONMEBOL Nr. 1 CONMEBOL 28/03/2017 21 1930 2014 21 5 Wereldkampioen
Vlag van Uruguay  Uruguay CONMEBOL Nr. 2 CONMEBOL 11/10/2017 13 1930 2014 3 2 Wereldkampioen
Vlag van Argentinië  Argentinië CONMEBOL Nr. 3 CONMEBOL 11/10/2017 17 1930 2014 12 2 Wereldkampioen
Vlag van Colombia  Colombia CONMEBOL Nr. 4 CONMEBOL 11/10/2017 6 1962 2014 2 0 Kwartfinale
Vlag van Peru  Peru CONMEBOL Intercontinentale play-off (CONMEBOL–OFC) 15/11/2017 5 1930 1982 1 0 Kwartfinale
Vlag van Australië  Australië AFC Intercontinentale play-off (CONCACAF–AFC) 15/11/2017 5 1974 2014 4 0 Achtste finale

Verblijfplaatsen

bewerken
Land Kamp Poule Knock-out
Wedstrijd 1 Wedstrijd 2 Wedstrijd 3 Achtste finale Kwartfinale Halve finale Troostfinale Finale
Vlag van Rusland  Rusland Chimki (Oblast Moskou) Moskou Sint-Petersburg Samara Moskou Sotsji
Vlag van Saoedi-Arabië  Saoedi-Arabië Sint-Petersburg Moskou Rostov aan de Don Wolgograd
Vlag van Egypte  Egypte Grozny (Tsjetsjenië) Jekaterinenburg Sint-Petersburg Wolgograd
Vlag van Uruguay  Uruguay Bor (Oblast Nizjni Novgorod) Jekaterinenburg Rostov aan de Don Samara Sotsji Nizjni Novgorod
Vlag van Portugal  Portugal Ramenskoje (Oblast Moskou) Sotsji Moskou Saransk Sotsji
Vlag van Spanje  Spanje Krasnodar (Kraj Krasnodar) Sotsji Kazan Kaliningrad Moskou
Vlag van Marokko  Marokko Voronezj (Oblast Voronezj) Sint-Petersburg Moskou Kaliningrad
Vlag van Iran  Iran Bakovka (Oblast Moskou) Sint-Petersburg Kazan Saransk
Vlag van Frankrijk  Frankrijk Istra (Oblast Moskou) Kazan Jekaterinenburg Moskou Kazan Nizjni Novgorod Sint-Petersburg Moskou
Vlag van Australië  Australië Kazan (Tatarije) Kazan Samara Sotsji
Vlag van Peru  Peru Moskou Saransk Jekaterinenburg Sotsji
Vlag van Denemarken  Denemarken Anapa (Kraj Krasnodar) Saransk Samara Moskou Nizjni Novgorod
Vlag van Argentinië  Argentinië Bronnitsy (Oblast Moskou) Moskou Nizjni Novgorod Sint-Petersburg Kazan
Vlag van IJsland  IJsland Gelendzjik (Kraj Krasnodar) Moskou Wolgograd Rostov aan de Don
Vlag van Kroatië  Kroatië Vyborgsky (Oblast Leningrad) Kaliningrad Nizjni Novgorod Rostov aan de Don Nizjni Novgorod Sotsji Moskou Moskou
Vlag van Nigeria  Nigeria Jessentoeki (Kraj Stavropol) Kaliningrad Wolgograd Sint-Petersburg
Vlag van Brazilië  Brazilië Sotsji (Kraj Krasnodar) Rostov aan de Don Sint-Petersburg Moskou Samara Kazan
Vlag van Zwitserland  Zwitserland Toljatti (Oblast Samara) Rostov aan de Don Kaliningrad Nizjni Novgorod Sint-Petersburg
Vlag van Costa Rica  Costa Rica Sint-Petersburg Samara Sint-Petersburg Nizjni Novgorod
Vlag van Servië  Servië Svetlogorsk (Oblast Kaliningrad) Samara Kaliningrad Moskou
Vlag van Duitsland  Duitsland Moskou Moskou Sotsji Kazan
Vlag van Mexico  Mexico Chimki (Oblast Moskou) Moskou Rostov aan de Don Jekaterinenburg Samara
Vlag van Zweden  Zweden Gelendzjik (Kraj Krasnodar) Nizjni Novgorod Sotsji Jekaterinenburg Sint-Petersburg Samara
Vlag van Zuid-Korea  Zuid-Korea Sint-Petersburg Nizjni Novgorod Rostov aan de Don Kazan
Vlag van België  België Krasnogorski (Oblast Moskou) Sotsji Moskou Kaliningrad Rostov aan de Don Kazan Sint-Petersburg Sint-Petersburg
Vlag van Panama  Panama Saransk (Mordovië) Sotsji Nizjni Novgorod Saransk
Vlag van Tunesië  Tunesië Pervomayskoye (Oblast Moskou) Wolgograd Moskou Saransk
Vlag van Engeland  Engeland Repino (Sint-Petersburg) Wolgograd Nizjni Novgorod Kaliningrad Moskou Samara Moskou Sint-Petersburg
Vlag van Polen  Polen Sotsji (Kraj Krasnodar) Moskou Kazan Wolgograd
Vlag van Senegal  Senegal Kaloega (Oblast Kaloega) Moskou Jekaterinenburg Samara
Vlag van Colombia  Colombia Verkhneuslonsky (Tatarije) Saransk Kazan Samara Moskou
Vlag van Japan  Japan Kazan (Tatarije) Saransk Jekaterinenburg Wolgograd Rostov aan de Don

Tijdzones

bewerken

Omdat de 11 speelsteden van het WK zijn verspreid over een groot deel van Rusland, krijgt men tijdens het WK te maken met speelsteden in verschillende tijdzones. In de westelijke regio van Rusland, waar het WK plaatsvindt, varieert de tijdzone van UTC+2 tot UTC+5. Kaliningrad valt in tijdzone UTC+2 (geen tijdsverschil met België en Nederland). Moskou, Kazan, Saransk, Rostov aan de Don, Sint-Petersburg, Nizjni Novgorod, Volgograd en Sotsji vallen in tijdzone UTC+3 (1 uur later). Samara valt in tijdzone UTC+4 (2 uur later) en Jekaterinenburg valt in tijdzone UTC+5 (3 uur later).[20]

Speelsteden

bewerken

Voor Rusland is het WK na de Olympische Winterspelen 2014 het tweede grote sportevenement sinds de val van de Sovjet-Unie. Rusland had de steun van president Poetin, die er mede voor heeft gezorgd dat de Olympische Spelen in 2014 in Sotsji werden gehouden. In de kandidatuur werden oorspronkelijk 16 stadions in 13 steden voorgesteld. Het werden uiteindelijk 12 stadions in 11 steden. Acht stadions werden nieuw gebouwd, het stadion van Sotsji was van 2014, de overige drie gerenoveerd. De nieuwbouw en verbouw van de stadions werd in 2010 geraamd op 3,82 miljard dollar.[21] De openingswedstrijd, een van de halve finales en de finale worden gespeeld in het Olympisch Stadion Loezjniki in Moskou.

Alle speelsteden zijn gelegen in Europees Rusland. De afstand van Kaliningrad tot Jekaterinenburg is 2.481 km in vogelvucht, van Sint-Petersburg tot Sotsji is 1.908 km.

Sint-Petersburg Moskou Moskou Nizjni Novgorod
Krestovskistadion Olympisch Stadion Loezjniki Otkrytieje Arena Stadion Nizjni Novgorod
Capaciteit: 66.881 (nieuw) Capaciteit: 81.000 (renovatie) Capaciteit: 43.300 (nieuw) Capaciteit: 45.300 (nieuw)
       
Kaliningrad Jekaterinenburg
Stadion Kaliningrad (nieuw) Centraalstadion (renovatie)
Capaciteit: 35.000 Capaciteit: 34.000
   
Saransk Kazan
Mordovia Arena (nieuw) Kazan Arena (nieuw)
Capaciteit: 44.400 Capaciteit: 44.700
   
Rostov aan de Don Sotsji Wolgograd Samara
Rostov Arena (nieuw) Olympisch Stadion Fisjt Volgograd Arena (nieuw) Cosmos Arena (nieuw)
Capaciteit: 43.702 Capaciteit: 47.659 Capaciteit: 45.015 Capaciteit: 44.918
       

Hoofdtoernooi

bewerken

Het toernooi heeft dezelfde opzet als de toernooien die vanaf 1998 georganiseerd werden.

Tweeëndertig landen nemen deel, waaronder het gastland. Zij worden verdeeld in acht groepen van vier ploegen, waarbij de eerste twee zich kwalificeren voor de achtste finales. Vanaf deze fase wordt er gespeeld volgens het knock-outsysteem: de kwartfinales volgen, dan de halve finales, de wedstrijd om de derde plaats (troostfinale) en de finale.

De loting vond plaats op 1 december 2017 in het Kremlin van Moskou, Rusland. De presentatie was in handen van Gary Lineker en Maria Komandnaja. Ook Miroslav Klose maakte deel uit van de ceremonie in het Kremlin, hij mocht de trofee op het podium brengen. Verder werden Lineker en Komandnaja nog geassisteerd door Diego Maradona, Cafú, Laurent Blanc, Fabio Cannavaro, Carles Puyol, Diego Forlán, Gordon Banks en Nikita Simonjan.

Potindeling

bewerken

De 32 landen werden in vier potten ingedeeld. Het gastland en de zeven landen met de hoogste positie op de FIFA-wereldranglijst van oktober 2017 werden geplaatst in pot 1. De overige potten werden eveneens ingedeeld op basis van de FIFA-wereldranglijst van oktober 2017.

Pot 1
gastland en top 7
Pot 2
Pot 3
Pot 4

Vlag van Rusland  Rusland
Vlag van Duitsland  Duitsland
Vlag van Brazilië  Brazilië
Vlag van Portugal  Portugal
Vlag van Argentinië  Argentinië
Vlag van België  België
Vlag van Polen  Polen
Vlag van Frankrijk  Frankrijk

Vlag van Spanje  Spanje
Vlag van Peru  Peru
Vlag van Zwitserland  Zwitserland
Vlag van Engeland  Engeland
Vlag van Colombia  Colombia
Vlag van Mexico  Mexico
Vlag van Uruguay  Uruguay
Vlag van Kroatië  Kroatië

Vlag van Denemarken  Denemarken
Vlag van IJsland  IJsland
Vlag van Costa Rica  Costa Rica
Vlag van Zweden  Zweden
Vlag van Tunesië  Tunesië
Vlag van Egypte  Egypte
Vlag van Senegal  Senegal
Vlag van Iran  Iran

Vlag van Servië  Servië
Vlag van Nigeria  Nigeria
Vlag van Australië  Australië
Vlag van Japan  Japan
Vlag van Marokko  Marokko
Vlag van Panama  Panama
Vlag van Zuid-Korea  Zuid-Korea
Vlag van Saoedi-Arabië  Saoedi-Arabië

Toepassing van de loting

bewerken
Principes

Voor de loting waren drie principes van toepassing:

1. Geografische spreiding
Teams uit hetzelfde kwalificatiegebied kunnen niet in dezelfde groep uitkomen. Uitgezonderd de Europese teams, deze mogen met maximaal twee teams in een groep terechtkomen.
2. Volgorde
De potten worden van 1 t/m 4 volledig geleegd. Groepen (A t/m H) worden op volgorde gevuld. Groepen mogen overgeslagen worden als een indeling tegen het eerste principe van geografische spreiding in gaat.
3. Indeling in de groep
De landen uit pot 1 worden automatisch groepshoofd. Voor de overige teams volgt na groepsindeling een aparte trekking voor de positie 2 t/m 4 binnen de betreffende poule.
Poule A
Vlag van Rusland  Rusland
Vlag van Saoedi-Arabië  Saoedi-Arabië
Vlag van Egypte  Egypte
Vlag van Uruguay  Uruguay
Poule B
Vlag van Portugal  Portugal
Vlag van Spanje  Spanje
Vlag van Marokko  Marokko
Vlag van Iran  Iran
Poule C
Vlag van Frankrijk  Frankrijk
Vlag van Australië  Australië
Vlag van Peru  Peru
Vlag van Denemarken  Denemarken
Poule D
Vlag van Argentinië  Argentinië
Vlag van IJsland  IJsland
Vlag van Kroatië  Kroatië
Vlag van Nigeria  Nigeria
Poule E
Vlag van Brazilië  Brazilië
Vlag van Zwitserland  Zwitserland
Vlag van Costa Rica  Costa Rica
Vlag van Servië  Servië
Poule F
Vlag van Duitsland  Duitsland
Vlag van Mexico  Mexico
Vlag van Zweden  Zweden
Vlag van Zuid-Korea  Zuid-Korea
Poule G
Vlag van België  België
Vlag van Panama  Panama
Vlag van Tunesië  Tunesië
Vlag van Engeland  Engeland
Poule H
Vlag van Polen  Polen
Vlag van Senegal  Senegal
Vlag van Colombia  Colombia
Vlag van Japan  Japan

Scheidsrechters

bewerken

Op 21 november 2017 maakte de FIFA een voorselectie van zesendertig scheidsrechters. De FIFA heeft beslist om 36 scheidsrechters en 63 assistent-scheidsrechters naar Rusland te sturen. Hieronder een overzicht van de scheidsrechters. De oorspronkelijk geselecteerde Saoedische scheidsrechter Fahad Al-Mirdasi werd op 14 mei 2018 betrapt op poging tot matchfixing en werd levenslang geschorst door de Saoedische voetbalbond, die aan de FIFA vroeg om hetzelfde te doen, wat ook gebeurde.

Tussen haakjes staat het aantal wedstrijden dat de scheidsrechters leidden.

Confederatie Scheidsrechter Assistent-scheidsrechters Video-assistent
AFC Vlag van Iran  Alireza Faghani (4) Vlag van Iran  Reza Sokhandan
Vlag van Iran  Mohammadreza Mansouri
Vlag van Qatar  Abdulrahman Al-Jassim
Vlag van Oezbekistan  Ravshan Irmatov (2) Vlag van Oezbekistan  Abdukhamidullo Rasulov
Vlag van Oezbekistan  Jakhongir Saidov
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten  Mohammed Abdulla Mohamed (1) Vlag van Verenigde Arabische Emiraten  Mohamed Alhammadi
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten  Hasan Almahri
Vlag van Japan  Ryuji Sato (0) Vlag van Japan  Toru Sagara
Vlag van Japan  Hiroshi Yamauchi
Vlag van Bahrein  Nawaf Shukralla (2) Vlag van Bahrein  Yaser Khalil Abdulla Tulefat
Vlag van Bahrein  Taleb Al Maari
CAF Vlag van Algerije  Mehdi Abid Charef (0) Vlag van Algerije  Abdelhak Etchiali
Vlag van Senegal  Malang Diedhiou (3) Vlag van Senegal  Djibril Camara
Vlag van Senegal  El Hadji Malick Samba
Vlag van Gambia  Bakary Gassama (1) Vlag van Burundi  Jean-Claude Birumushahu
Vlag van Egypte  Gehad Grisha (1) Vlag van Marokko  Redouane Achik
Vlag van Soedan  Waleed Ahmed
Vlag van Zambia  Janny Sikazwe (2) Vlag van Angola  Jerson Emiliano Dos Santos
Vlag van Zuid-Afrika  Zakhele Thusi Siwela
Vlag van Ethiopië  Bamlak Tessema Weyesa (0) Vlag van Tunesië  Anouar Hmila
CONCACAF Vlag van El Salvador  Joel Aguilar (1) Vlag van El Salvador  Juan Zumba
Vlag van Verenigde Staten  Mark Geiger (3) Vlag van Verenigde Staten  Frank Anderson
Vlag van Canada  Joe Fletcher
Vlag van Verenigde Staten  Jair Marrufo (1) Vlag van Verenigde Staten  Corey Rockwell
Vlag van Costa Rica  Ricardo Montero (0) Vlag van Costa Rica  Juan Carlos Mora Araya
Vlag van Panama  John Pitti (0) Vlag van Panama  Gabriel Victoria
Vlag van Mexico  César Arturo Ramos (3) Vlag van Mexico  Marvin Torrentera
Vlag van Mexico  Miguel Ángel Hernández Paredes
CONMEBOL Vlag van Chili  Julio Bascuñán (0) Vlag van Chili  Carlos Astroza
Vlag van Chili  Christian Schiemann
Vlag van Brazilië  Wilton Pereira Sampaio
Vlag van Bolivia  Gery Vargas
Vlag van Argentinië  Mauro Vigliano
Vlag van Paraguay  Enrique Cáceres (2) Vlag van Paraguay  Eduardo Cardozo
Vlag van Paraguay  Juan Zorilla
Vlag van Uruguay  Andrés Cunha (3) Vlag van Uruguay  Nicolás Taran
Vlag van Uruguay  Mauricio Espinosa
Vlag van Argentinië  Néstor Pitana (5) Vlag van Argentinië  Hernán Maidana
Vlag van Argentinië  Juan Pablo Belatti
Vlag van Brazilië  Sandro Ricci (3) Vlag van Brazilië  Emerson de Carvalho
Vlag van Brazilië  Marcelo van Gasse
Vlag van Colombia  Wilmar Roldán (2) Vlag van Colombia  Alexander Guzmán
Vlag van Colombia  Cristian de la Cruz
OFC Vlag van Nieuw-Zeeland  Matthew Conger (1) Vlag van Nieuw-Zeeland  Simon Lount
Vlag van Tonga  Tevita Makasini
Vlag van Tahiti  Norbert Hauata (0) Vlag van Nieuw-Caledonië  Bertrand Brial
UEFA Vlag van Duitsland  Felix Brych (1) Vlag van Duitsland  Stefan Lupp
Vlag van Duitsland  Mark Borsch
Vlag van Duitsland  Bastian Dankert
Vlag van Polen  Paweł Gil
Vlag van Italië  Massimiliano Irrati
Vlag van Portugal  Tiago Martins
Vlag van Nederland  Danny Makkelie
Vlag van Italië  Daniele Orsato
Vlag van Portugal  Artur Soares Dias
Vlag van Italië  Paolo Valeri
Vlag van Duitsland  Felix Zwayer
Vlag van Turkije  Cüneyt Çakır (3) Vlag van Turkije  Bahattin Duran
Vlag van Turkije  Tarik Ongun
Vlag van Rusland  Sergej Karasjov (1) Vlag van Rusland  Anton Averjanov
Vlag van Rusland  Tichon Kaloegin
Vlag van Nederland  Björn Kuipers (4) Vlag van Nederland  Sander van Roekel
Vlag van Nederland  Erwin Zeinstra
Vlag van Polen  Szymon Marciniak (2) Vlag van Polen  Paweł Sokolnicki
Vlag van Polen  Tomasz Listkiewicz
Vlag van Spanje  Antonio Mateu Lahoz (2) Vlag van Spanje  Pau Cebrián Devis
Vlag van Spanje  Roberto Díaz Pérez
Vlag van Servië  Milorad Mažić (3) Vlag van Servië  Milovan Ristić
Vlag van Servië  Dalibor Đurđević
Vlag van Italië  Gianluca Rocchi (3) Vlag van Italië  Elenito Di Liberatore
Vlag van Italië  Mauro Tonolini
Vlag van Slovenië  Damir Skomina (3) Vlag van Slovenië  Jure Prapotnik
Vlag van Slovenië  Robert Vukan
Vlag van Frankrijk  Clément Turpin (2) Vlag van Frankrijk  Cyril Gringore
Vlag van Frankrijk  Nicolas Danos

Overzicht continent per ronde

bewerken
Continent Confederatie Groepsfase 1/8e finale Kwartfinale Halve finale Troostfinale Finale
Europa UEFA 14 (43,8%) 10 (62,5%) 6 (75%) 4 (100% ) 2 (100%) 2 (100%)
Zuid-Amerika CONMEBOL 5 (15,6%) 4 (25%) 2 (25%) Continent volledig uitgeschakeld
Afrika CAF 5 (15,6%) Continent volledig uitgeschakeld
Azië AFC 5 (15,6%) 1 (6,25%) Continent volledig uitgeschakeld
Noord- en Midden-Amerika CONCACAF 3 (9,4%) 1 (6,25%) Continent volledig uitgeschakeld
Oceanië OFC Continent volledig uitgeschakeld
Totaal  32 16 8 4 2 2

Groepsfase

bewerken
 
 Kampioen
 Tweede plek
 Derde plek
 Vierde plek
 Kwartfinale
 Achtste finale
 Groepsfase
Puntentelling

De groepen spelen in een halve competitie, waarbij elk land eenmaal tegen elk ander land uit zijn eigen groep speelt. Volgens het driepuntensysteem krijgt een land drie punten voor een zege, een voor een gelijkspel en nul voor een nederlaag. De eerste twee landen uit elke groep gaan door naar de volgende ronde.

Beslissingscriteria[22]

Wanneer teams na het beëindigen van de groepsfase met evenveel punten eindigen, wordt een aantal opeenvolgende criteria doorlopen tot een verschil wordt gevonden en men de twee ploegen kan ordenen:

  1. Het doelpuntensaldo over alle groepswedstrijden.
  2. Meeste doelpunten gescoord in alle groepswedstrijden.

Wanneer twee of meerdere teams na deze criteria nog gelijk staan zal rangschikking bepaald worden als volgt:

  1. Meeste punten in de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
  2. Doelpuntensaldo als resultaat van de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
  3. Meeste doelpunten gescoord in de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
  4. Wanneer teams na het toepassen van de eerste drie criteria nog steeds gelijk staan, zullen deze criteria opnieuw worden toegepast, maar nu alleen tussen de teams in kwestie.

Wanneer teams nog steeds gelijk staan, worden volgende criteria toegepast:

  1. Fair Play-ranglijst (1 punt voor een losse gele kaart, 3 punten voor een rode kaart als gevolg van twee gele kaarten, 4 punten voor een directe rode kaart en 5 punten voor een gele kaart gevolgd door een directe rode kaart).
  2. Lottrekking

Groep A

bewerken
Pos. Land GW W G V DV DT +/− Ptn.
1 Vlag van Uruguay  Uruguay 3 3 0 0 5 0 +5 9
2 Vlag van Rusland  Rusland 3 2 0 1 8 4 +4 6
3 Vlag van Saoedi-Arabië  Saoedi-Arabië 3 1 0 2 2 7 –5 3
4 Vlag van Egypte  Egypte 3 0 0 3 2 6 –4 0

14 juni 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+3)
Rusland Vlag van Rusland  5 – 0 Vlag van Saoedi-Arabië  Saoedi-Arabië Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 78.011
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië  Néstor Pitana
Gazinski Goal  12'
Tsjerysjev Goal  43'Goal  90+1'
Dzjoeba Goal  71'
Golovin Goal  90+4'
wedstrijdverslag

15 juni 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+5)
Egypte Vlag van Egypte  0 – 1 Vlag van Uruguay  Uruguay Centraalstadion, Jekaterinenburg
Toeschouwers: 27.015
Scheidsrechter: Vlag van Nederland  Björn Kuipers
wedstrijdverslag Goal  89' Giménez

19 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Rusland Vlag van Rusland  3 – 1 Vlag van Egypte  Egypte Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 64.468
Scheidsrechter: Vlag van Paraguay  Enrique Cáceres
Fathy Goal  47' (e.d.)
Tsjerysjev Goal  59'
Dzjoeba Goal  62'
wedstrijdverslag Goal  73' (pen.) Salah

20 juni 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+3)
Uruguay Vlag van Uruguay  1 – 0 Vlag van Saoedi-Arabië  Saoedi-Arabië Rostov Arena, Rostov aan de Don
Toeschouwers: 42.678
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk  Clément Turpin
Suárez Goal  23' wedstrijdverslag

25 juni 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+4)
Uruguay Vlag van Uruguay  3 – 0 Vlag van Rusland  Rusland Cosmos Arena, Samara
Toeschouwers: 41.970
Scheidsrechter: Vlag van Senegal  Malang Diedhiou
Suárez Goal  10'
Tsjerysjev Goal  23' (e.d.)
Cavani Goal  90'
wedstrijdverslag Kreeg geel in de 28e minuut  Kreeg opnieuw geel in de 36e minuut Weggestuurd in de 36e minuut  28', 36' Smolnikov

25 juni 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië  2 – 1 Vlag van Egypte  Egypte Volgograd Arena, Wolgograd
Toeschouwers: 36.823
Scheidsrechter: Vlag van Colombia  Wilmar Roldán
Al-Faraj Goal  45+6' (pen.)
Al-Dawsari Goal  90+5'
wedstrijdverslag Goal  22' Salah

Groep B

bewerken
Pos. Land GW W G V DV DT +/− Ptn.
1 Vlag van Spanje  Spanje 3 1 2 0 6 5 +1 5
2 Vlag van Portugal  Portugal 3 1 2 0 5 4 +1 5
3 Vlag van Iran  Iran 3 1 1 1 2 2 0 4
4 Vlag van Marokko  Marokko 3 0 1 2 2 4 –2 1

15 juni 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+3)
Marokko Vlag van Marokko  0 – 1 Vlag van Iran  Iran Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 62.548
Scheidsrechter: Vlag van Turkije  Cüneyt Çakır
wedstrijdverslag Goal  90+5' (e.d.) Bouhaddouz

15 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Portugal Vlag van Portugal  3 – 3 Vlag van Spanje  Spanje Olympisch Stadion Fisjt, Sotsji
Toeschouwers: 43.866
Scheidsrechter: Vlag van Italië  Gianluca Rocchi
Ronaldo Goal  4' (pen.)Goal  44'Goal  88' wedstrijdverslag Goal  24'Goal  55' Costa
Goal  58' Nacho

20 juni 2018
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+3)
Portugal Vlag van Portugal  1 – 0 Vlag van Marokko  Marokko Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 78.011
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Staten  Mark Geiger
Ronaldo Goal  4' wedstrijdverslag

20 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Iran Vlag van Iran  0 – 1 Vlag van Spanje  Spanje Kazan Arena, Kazan
Toeschouwers: 42.718
Scheidsrechter: Vlag van Uruguay  Andrés Cunha
wedstrijdverslag Goal  54' Costa

25 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Iran Vlag van Iran  1 – 1 Vlag van Portugal  Portugal Mordovia Arena, Saransk
Toeschouwers: 41.685
Scheidsrechter: Vlag van Paraguay  Enrique Cáceres
Ansarifard Goal  90+3' (pen.) wedstrijdverslag Goal  45' Quaresma

25 juni 2018
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+2)
Spanje Vlag van Spanje  2 – 2 Vlag van Marokko  Marokko Arena Baltika, Kaliningrad
Toeschouwers: 33.973
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan  Ravshan Irmatov
Isco Goal  19'
Aspas Goal  90+1'
wedstrijdverslag Goal  14' Boutaïb
Goal  81' En-Nesyri

Groep C

bewerken
Pos. Land GW W G V DV DT +/− Ptn.
1 Vlag van Frankrijk  Frankrijk 3 2 1 0 3 1 +2 7
2 Vlag van Denemarken  Denemarken 3 1 2 0 2 1 +1 5
3 Vlag van Peru  Peru 3 1 0 2 2 2 0 3
4 Vlag van Australië  Australië 3 0 1 2 2 5 –3 1

16 juni 2018
«onderlinge duels»
13:00 (UTC+3)
Frankrijk Vlag van Frankrijk  2 – 1 Vlag van Australië  Australië Kazan Arena, Kazan
Toeschouwers: 41.279
Scheidsrechter: Vlag van Uruguay  Andrés Cunha
Griezmann Goal  58' (pen.)
Behich Goal  81' (e.d.)
wedstrijdverslag Goal  62' (pen.) Jedinak

16 juni 2018
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+3)
Peru Vlag van Peru  0 – 1 Vlag van Denemarken  Denemarken Mordovia Arena, Saransk
Toeschouwers: 40.052
Scheidsrechter: Vlag van Gambia  Bakary Gassama
wedstrijdverslag Goal  59' Poulsen

21 juni 2018
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+4)
Denemarken Vlag van Denemarken  1 – 1 Vlag van Australië  Australië Cosmos Arena, Samara
Toeschouwers: 40.727
Scheidsrechter: Vlag van Spanje  Antonio Mateu Lahoz
Eriksen Goal  7' wedstrijdverslag Goal  38' (pen.) Jedinak

21 juni 2018
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+5)
Frankrijk Vlag van Frankrijk  1 – 0 Vlag van Peru  Peru Centraalstadion, Jekaterinenburg
Toeschouwers: 32.789
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Arabische Emiraten  Mohammed Abdulla Mohamed
Mbappé Goal  34' wedstrijdverslag

26 juni 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Denemarken Vlag van Denemarken  0 – 0 Vlag van Frankrijk  Frankrijk Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 78.011
Scheidsrechter: Vlag van Brazilië  Sandro Ricci
wedstrijdverslag

26 juni 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Australië Vlag van Australië  0 – 2 Vlag van Peru  Peru Olympisch Stadion Fisjt, Sotsji
Toeschouwers: 44.073
Scheidsrechter: Vlag van Rusland  Sergej Karasjov
wedstrijdverslag Goal  18' Carrillo
Goal  50' Guerrero

Groep D

bewerken

Voor de vijfde maal op zes WK-deelnames, en voor het derde WK op een rij, treffen Nigeria en Argentinië elkaar in de groepsfase. Net als in 1994, 2002, 2010 en 2014 spelen de Super Eagles en La Albiceleste tegen elkaar. De vorige vier confrontaties werden alle door Argentinië gewonnen.

Pos. Land GW W G V DV DT +/− Ptn.
1 Vlag van Kroatië  Kroatië 3 3 0 0 7 1 +6 9
2 Vlag van Argentinië  Argentinië 3 1 1 1 3 5 –2 4
3 Vlag van Nigeria  Nigeria 3 1 0 2 3 4 –1 3
4 Vlag van IJsland  IJsland 3 0 1 2 2 5 –3 1

16 juni 2018
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+3)
Argentinië Vlag van Argentinië  1 – 1 Vlag van IJsland  IJsland Otkrytieje Arena, Moskou
Toeschouwers: 44.190
Scheidsrechter: Vlag van Polen  Szymon Marciniak
Agüero Goal  19' wedstrijdverslag Goal  23' Finnbogason

16 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Kroatië Vlag van Kroatië  2 – 0 Vlag van Nigeria  Nigeria Arena Baltika, Kaliningrad
Toeschouwers: 31.136
Scheidsrechter: Vlag van Brazilië  Sandro Ricci
Etebo Goal  32' (e.d.)
Modrić Goal  71' (pen.)
wedstrijdverslag

21 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Argentinië Vlag van Argentinië  0 – 3 Vlag van Kroatië  Kroatië Stadion Nizjni Novgorod, Nizjni Novgorod
Toeschouwers: 43.319
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan  Ravshan Irmatov
wedstrijdverslag Goal  53' Rebić
Goal  80' Modrić
Goal  90+1' Rakitić

22 juni 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+3)
Nigeria Vlag van Nigeria  2 – 0 Vlag van IJsland  IJsland Volgograd Arena, Wolgograd
Toeschouwers: 40.904
Scheidsrechter: Vlag van Nieuw-Zeeland  Matthew Conger
Musa Goal  49'Goal  75' wedstrijdverslag

26 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Nigeria Vlag van Nigeria  1 – 2 Vlag van Argentinië  Argentinië Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 64.468
Scheidsrechter: Vlag van Turkije  Cüneyt Çakır
Moses Goal  51' (pen.) wedstrijdverslag Goal  14' Messi
Goal  86' Rojo

26 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
IJsland Vlag van IJsland  1 – 2 Vlag van Kroatië  Kroatië Rostov Arena, Rostov aan de Don
Toeschouwers: 43.472
Scheidsrechter: Vlag van Spanje  Antonio Mateu Lahoz
Sigurðsson Goal  76' (pen.) wedstrijdverslag Goal  53' Badelj
Goal  90' Perišić

Groep E

bewerken
Pos. Land GW W G V DV DT +/− Ptn.
1 Vlag van Brazilië  Brazilië 3 2 1 0 5 1 +4 7
2 Vlag van Zwitserland  Zwitserland 3 1 2 0 5 4 +1 5
3 Vlag van Servië  Servië 3 1 0 2 2 4 –2 3
4 Vlag van Costa Rica  Costa Rica 3 0 1 2 2 5 –3 1

17 juni 2018
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+4)
Costa Rica Vlag van Costa Rica  0 – 1 Vlag van Servië  Servië Cosmos Arena, Samara
Toeschouwers: 41.432
Scheidsrechter: Vlag van Senegal  Malang Diedhiou
wedstrijdverslag Goal  56' Kolarov

17 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Brazilië Vlag van Brazilië  1 – 1 Vlag van Zwitserland  Zwitserland Rostov Arena, Rostov aan de Don
Toeschouwers: 43.109
Scheidsrechter: Vlag van Mexico  César Arturo Ramos
Coutinho Goal  20' wedstrijdverslag Goal  50' Zuber

22 juni 2018
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+3)
Brazilië Vlag van Brazilië  2 – 0 Vlag van Costa Rica  Costa Rica Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 64.468
Scheidsrechter: Vlag van Nederland  Björn Kuipers
Coutinho Goal  90+1'
Neymar Goal  90+7'
wedstrijdverslag

22 juni 2018
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+2)
Servië Vlag van Servië  1 – 2 Vlag van Zwitserland  Zwitserland Arena Baltika, Kaliningrad
Toeschouwers: 33.167
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland  Felix Brych
A. Mitrović Goal  5' wedstrijdverslag Goal  52' Xhaka
Goal  90' Shaqiri

27 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Servië Vlag van Servië  0 – 2 Vlag van Brazilië  Brazilië Otkrytieje Arena, Moskou
Toeschouwers: 44.190
Scheidsrechter: Vlag van Iran  Alireza Faghani
wedstrijdverslag Goal  36' Paulinho
Goal  68' Thiago Silva

27 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Zwitserland Vlag van Zwitserland  2 – 2 Vlag van Costa Rica  Costa Rica Stadion Nizjni Novgorod, Nizjni Novgorod
Toeschouwers: 43.319
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk  Clément Turpin
Džemaili Goal  31'
Drmić Goal  88'
wedstrijdverslag Goal  56' Waston
Goal  90+3' (e.d.) Sommer

Groep F

bewerken
Pos. Land GW W G V DV DT +/− Ptn.
1 Vlag van Zweden  Zweden 3 2 0 1 5 2 +3 6
2 Vlag van Mexico  Mexico 3 2 0 1 3 4 –1 6
3 Vlag van Zuid-Korea  Zuid-Korea 3 1 0 2 3 3 0 3
4 Vlag van Duitsland  Duitsland 3 1 0 2 2 4 –2 3

17 juni 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+3)
Duitsland Vlag van Duitsland  0 – 1 Vlag van Mexico  Mexico Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 78.011
Scheidsrechter: Vlag van Iran  Alireza Faghani
wedstrijdverslag Goal  35' Lozano

18 juni 2018
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+3)
Zweden Vlag van Zweden  1 – 0 Vlag van Zuid-Korea  Zuid-Korea Stadion Nizjni Novgorod, Nizjni Novgorod
Toeschouwers: 42.300
Scheidsrechter: Vlag van El Salvador  Joel Aguilar
Granqvist Goal  65' (pen.) wedstrijdverslag

23 juni 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+3)
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea  1 – 2 Vlag van Mexico  Mexico Rostov Arena, Rostov aan de Don
Toeschouwers: 43.472
Scheidsrechter: Vlag van Servië  Milorad Mažić
Son Heung-min Goal  90+3' wedstrijdverslag Goal  26' (pen.) Vela
Goal  66' Hernández

23 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Duitsland Vlag van Duitsland  2 – 1 Vlag van Zweden  Zweden Olympisch Stadion Fisjt, Sotsji
Toeschouwers: 44.287
Scheidsrechter: Vlag van Polen  Szymon Marciniak
Reus Goal  48'
Boateng Kreeg geel in de 71e minuut  Kreeg opnieuw geel in de 82e minuut Weggestuurd in de 82e minuut  71', 82'
Kroos Goal  90+5'
wedstrijdverslag Goal  32' Toivonen

27 juni 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea  2 – 0 Vlag van Duitsland  Duitsland Kazan Arena, Kazan
Toeschouwers: 41.385
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Staten  Mark Geiger
Kim Young-gwon Goal  90+3'
Son Heung-min Goal  90+6'
wedstrijdverslag

27 juni 2018
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+5)
Mexico Vlag van Mexico  0 – 3 Vlag van Zweden  Zweden Centraalstadion, Jekaterinenburg
Toeschouwers: 33.061
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië  Néstor Pitana
wedstrijdverslag Goal  50' Augustinsson
Goal  62' (pen.) Granqvist
Goal  74' (e.d.) Álvarez

Groep G

bewerken
Pos. Land GW W G V DV DT +/− Ptn.
1 Vlag van België  België 3 3 0 0 9 2 +7 9
2 Vlag van Engeland  Engeland 3 2 0 1 8 3 +5 6
3 Vlag van Tunesië  Tunesië 3 1 0 2 5 8 –3 3
4 Vlag van Panama  Panama 3 0 0 3 2 11 –9 0

18 juni 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+3)
België Vlag van België  3 – 0 Vlag van Panama  Panama Olympisch Stadion Fisjt, Sotsji
Toeschouwers: 43.257
Scheidsrechter: Vlag van Zambia  Janny Sikazwe
Mertens Goal  47'
R. Lukaku Goal  69'Goal  75'
wedstrijdverslag

18 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Tunesië Vlag van Tunesië  1 – 2 Vlag van Engeland  Engeland Volgograd Arena, Wolgograd
Toeschouwers: 41.064
Scheidsrechter: Vlag van Colombia  Wilmar Roldán
Sassi Goal  35' (pen.) wedstrijdverslag Goal  11'Goal  90+1' Kane

23 juni 2018
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+3)
België Vlag van België  5 – 2 Vlag van Tunesië  Tunesië Otkrytieje Arena, Moskou
Toeschouwers: 44.190
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Staten  Jair Marrufo
E. Hazard Goal  6' (pen.)Goal  51'
R. Lukaku Goal  16'Goal  45+3'
Batshuayi Goal  90'
wedstrijdverslag Goal  18' Bronn
Goal  90+3' Khazri

24 juni 2018
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+3)
Engeland Vlag van Engeland  6 – 1 Vlag van Panama  Panama Stadion Nizjni Novgorod, Nizjni Novgorod
Toeschouwers: 43.319
Scheidsrechter: Vlag van Egypte  Gehad Grisha
Stones Goal  8'Goal  40'
Kane Goal  22' (pen.)Goal  45+1' (pen.)Goal  62'
Lingard Goal  36'
wedstrijdverslag Goal  78' Baloy

28 juni 2018
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+2)
Engeland Vlag van Engeland  0 – 1 Vlag van België  België Arena Baltika, Kaliningrad
Toeschouwers: 33.973
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië  Damir Skomina
wedstrijdverslag Goal  51' Januzaj

28 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Panama Vlag van Panama  1 – 2 Vlag van Tunesië  Tunesië Mordovia Arena, Saransk
Toeschouwers: 37.168
Scheidsrechter: Vlag van Bahrein  Nawaf Shukralla
Meriah Goal  33' (e.d.) wedstrijdverslag Goal  51' F. Ben Youssef
Goal  66' Khazri

Groep H

bewerken
Pos. Land GW W G V DV DT +/− Ptn.
1 Vlag van Colombia  Colombia 3 2 0 1 5 2 +3 6
2 Vlag van Japan  Japan 3 1 1 1 4 4 0 4[23]
3 Vlag van Senegal  Senegal 3 1 1 1 4 4 0 4[24]
4 Vlag van Polen  Polen 3 1 0 2 2 5 –3 3

19 juni 2018
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+3)
Colombia Vlag van Colombia  1 – 2 Vlag van Japan  Japan Mordovia Arena, Saransk
Toeschouwers: 40.842
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië  Damir Skomina
C. Sánchez Weggestuurd in de 3e minuut  3'
Quintero Goal  39'
wedstrijdverslag Goal  6' (pen.) Kagawa
Goal  73' Osako

Opmerking: Sánchez heeft de op een na snelste rode kaart op een WK ooit gekregen.


19 juni 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+3)
Polen Vlag van Polen  1 – 2 Vlag van Senegal  Senegal Otkrytieje Arena, Moskou
Toeschouwers: 44.190
Scheidsrechter: Vlag van Bahrein  Nawaf Shukralla
Krychowiak Goal  86' wedstrijdverslag Goal  37' (e.d.) Cionek
Goal  60' Niang

24 juni 2018
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+5)
Japan Vlag van Japan  2 – 2 Vlag van Senegal  Senegal Centraalstadion, Jekaterinenburg
Toeschouwers: 32.572
Scheidsrechter: Vlag van Italië  Gianluca Rocchi
Inui Goal  34'
Honda Goal  78'
wedstrijdverslag Goal  11' Mané
Goal  71' Wagué

24 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Polen Vlag van Polen  0 – 3 Vlag van Colombia  Colombia Kazan Arena, Kazan
Toeschouwers: 42.873
Scheidsrechter: Vlag van Mexico  César Arturo Ramos
wedstrijdverslag Goal  40' Mina
Goal  70' Falcao
Goal  75' Ju. Cuadrado

28 juni 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Japan Vlag van Japan  0 – 1 Vlag van Polen  Polen Volgograd Arena, Wolgograd
Toeschouwers: 42.189
Scheidsrechter: Vlag van Zambia  Janny Sikazwe
wedstrijdverslag Goal  59' Bednarek

28 juni 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+4)
Senegal Vlag van Senegal  0 – 1 Vlag van Colombia  Colombia Cosmos Arena, Samara
Toeschouwers: 41.970
Scheidsrechter: Vlag van Servië  Milorad Mažić
wedstrijdverslag Goal  74' Mina

Knock-outfase

bewerken
 
Achtste finalesKwartfinalesHalve finalesFinale
 
              
 
30 juni – Olympisch Stadion Fisjt
 
 
Vlag van Uruguay  Uruguay2
 
6 juli – Stadion Nizjni Novgorod
 
Vlag van Portugal  Portugal1
 
Vlag van Uruguay  Uruguay0
 
30 juni – Ak Bars Arena
 
Vlag van Frankrijk  Frankrijk2
 
Vlag van Frankrijk  Frankrijk4
 
10 juli – Krestovskistadion
 
Vlag van Argentinië  Argentinië3
 
Vlag van Frankrijk  Frankrijk1
 
2 juli – Cosmos Arena
 
Vlag van België  België0
 
Vlag van Brazilië  Brazilië2
 
6 juli – Ak Bars Arena
 
Vlag van Mexico  Mexico0
 
Vlag van Brazilië  Brazilië1
 
2 juli – Rostov Arena
 
Vlag van België  België2
 
Vlag van België  België3
 
15 juli – Olympisch Stadion Loezjniki
 
Vlag van Japan  Japan2
 
Vlag van Frankrijk  Frankrijk4
 
1 juli – Olympisch Stadion Loezjniki
 
Vlag van Kroatië  Kroatië2
 
Vlag van Spanje  Spanje1 (3)
 
7 juli – Olympisch Stadion Fisjt
 
Vlag van Rusland  Rusland (w.n.s.)1 (4)
 
Vlag van Rusland  Rusland2 (3)
 
1 juli – Stadion Nizjni Novgorod
 
Vlag van Kroatië  Kroatië (w.n.s.)2 (4)
 
Vlag van Kroatië  Kroatië (w.n.s.)1 (3)
 
11 juli – Olympisch Stadion Loezjniki
 
Vlag van Denemarken  Denemarken1 (2)
 
Vlag van Kroatië  Kroatië2
 
3 juli – Krestovskistadion
 
Vlag van Engeland  Engeland1 Troostfinale
 
Vlag van Zweden  Zweden1
 
7 juli – Cosmos Arena14 juli – Krestovskistadion
 
Vlag van Zwitserland  Zwitserland0
 
Vlag van Zweden  Zweden0Vlag van België  België2
 
3 juli – Otkrytieje Arena
 
Vlag van Engeland  Engeland2 Vlag van Engeland  Engeland0
 
Vlag van Colombia  Colombia1 (3)
 
 
Vlag van Engeland  Engeland (w.n.s.)1 (4)
 

Achtste finales

bewerken

30 juni 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Frankrijk Vlag van Frankrijk  4 – 3 Vlag van Argentinië  Argentinië Kazan Arena, Kazan
Toeschouwers: 42.873
Scheidsrechter: Vlag van Iran  Alireza Faghani
Griezmann Goal  13' (pen.)
Pavard Goal  57'
Mbappé Goal  64'Goal  68'
wedstrijdverslag Goal  41' Di María
Goal  48' Mercado
Goal  90+3' Agüero

30 juni 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Uruguay Vlag van Uruguay  2 – 1 Vlag van Portugal  Portugal Olympisch Stadion Fisjt, Sotsji
Toeschouwers: 44.873
Scheidsrechter: Vlag van Mexico  César Arturo Ramos
Cavani Goal  7'Goal  62' wedstrijdverslag Goal  55' Pepe

1 juli 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Spanje Vlag van Spanje  1 – 1
(n.v.)
Vlag van Rusland  Rusland Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 78.011
Scheidsrechter: Vlag van Nederland  Björn Kuipers
Ignasjevitsj Goal  12' (e.d.) wedstrijdverslag Goal  41' (pen.) Dzjoeba
  Strafschoppen  
Iniesta Gescoord met penalty 
Piqué Gescoord met penalty 
Koke Gemiste strafschop 
Ramos Gescoord met penalty 
Aspas Gemiste strafschop 
3 – 4 Gescoord met penalty  Smolov
Gescoord met penalty  Ignasjevitsj
Gescoord met penalty  Golovin
Gescoord met penalty  Tsjerysjev

1 juli 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Kroatië Vlag van Kroatië  1 – 1
(n.v.)
Vlag van Denemarken  Denemarken Stadion Nizjni Novgorod, Nizjni Novgorod
Toeschouwers: 40.851
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië  Néstor Pitana
Mandžukić Goal  4' wedstrijdverslag Goal  1' M. Jørgensen
  Strafschoppen  
Badelj Gemiste strafschop 
Kramarić Gescoord met penalty 
Modrić Gescoord met penalty 
Pivarić Gemiste strafschop 
Rakitić Gescoord met penalty 
3 – 2 Gemiste strafschop  Eriksen
Gescoord met penalty  Kjær
Gescoord met penalty  Krohn-Dehli
Gemiste strafschop  Schöne
Gemiste strafschop  N. Jørgensen

Opmerking: De beide doelpunten zijn de snelste binnen 4 minuten ooit gemaakt op een WK.


2 juli 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+4)
Brazilië Vlag van Brazilië  2 – 0 Vlag van Mexico  Mexico Cosmos Arena, Samara
Toeschouwers: 41.970
Scheidsrechter: Vlag van Italië  Gianluca Rocchi
Neymar Goal  51'
Firmino Goal  88'
wedstrijdverslag

2 juli 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
België Vlag van België  3 – 2 Vlag van Japan  Japan Rostov Arena, Rostov aan de Don
Toeschouwers: 41.466
Scheidsrechter: Vlag van Senegal  Malang Diedhiou
Vertonghen Goal  69'
Fellaini Goal  74'
Chadli Goal  90+4'
wedstrijdverslag Goal  48' Haraguchi
Goal  52' Inui

3 juli 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Zweden Vlag van Zweden  1 – 0 Vlag van Zwitserland  Zwitserland Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 64.042
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië  Damir Skomina
Forsberg Goal  66' wedstrijdverslag Weggestuurd in de 90+4e minuut  90+4' Lang

3 juli 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Colombia Vlag van Colombia  1 – 1
(n.v.)
Vlag van Engeland  Engeland Otkrytieje Arena, Moskou
Toeschouwers: 44.190
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Staten  Mark Geiger
Mina Goal  90+3' wedstrijdverslag Goal  57' (pen.) Kane
  Strafschoppen  
Falcao Gescoord met penalty 
Cuadrado Gescoord met penalty 
Muriel Gescoord met penalty 
Uribe Gemiste strafschop 
Bacca Gemiste strafschop 
3 – 4 Gescoord met penalty  Kane
Gescoord met penalty  Rashford
Gemiste strafschop  Henderson
Gescoord met penalty  Trippier
Gescoord met penalty  Dier

Kwartfinales

bewerken

6 juli 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Uruguay Vlag van Uruguay  0 – 2 Vlag van Frankrijk  Frankrijk Stadion Nizjni Novgorod, Nizjni Novgorod
Toeschouwers: 43.319
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië  Néstor Pitana
wedstrijdverslag Goal  40' Varane
Goal  61' Griezmann

6 juli 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Brazilië Vlag van Brazilië  1 – 2 Vlag van België  België Kazan Arena, Kazan
Toeschouwers: 42.873
Scheidsrechter: Vlag van Servië  Milorad Mažić
Renato Augusto Goal  76' wedstrijdverslag Goal  13' (e.d.) Fernandinho
Goal  31' De Bruyne

7 juli 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+4)
Zweden Vlag van Zweden  0 – 2 Vlag van Engeland  Engeland Cosmos Arena, Samara
Toeschouwers: 39.991
Scheidsrechter: Vlag van Nederland  Björn Kuipers
wedstrijdverslag Goal  30' Maguire
Goal  59' Alli

7 juli 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Rusland Vlag van Rusland  2 – 2
(n.v.)
Vlag van Kroatië  Kroatië Olympisch Stadion Fisjt, Sotsji
Toeschouwers: 44.287
Scheidsrechter: Vlag van Brazilië  Sandro Ricci
Tsjerysjev Goal  31'
Fernandes Goal  115'
wedstrijdverslag Goal  39' Kramarić
Goal  101' Vida
  Strafschoppen  
Smolov Gemiste strafschop 
Dzagojev Gescoord met penalty 
Fernandes Gemiste strafschop 
Ignasjevitsj Gescoord met penalty 
Koezjajev Gescoord met penalty 
3 – 4 Gescoord met penalty  Brozović
Gemiste strafschop  Kovačić
Gescoord met penalty  Modrić
Gescoord met penalty  Vida
Gescoord met penalty  Rakitić

Halve finales

bewerken

10 juli 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Frankrijk Vlag van Frankrijk  1 – 0 Vlag van België  België Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 64.286
Scheidsrechter: Vlag van Uruguay  Andrés Cunha
Umtiti Goal  51' wedstrijdverslag

11 juli 2018
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+3)
Kroatië Vlag van Kroatië  2 – 1
(n.v.)
Vlag van Engeland  Engeland Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 78.011
Scheidsrechter: Vlag van Turkije  Cüneyt Çakır
Perišić Goal  68'
Mandžukić Goal  109'
wedstrijdverslag Goal  5' Trippier

Troostfinale

bewerken

14 juli 2018
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
België Vlag van België  2 – 0 Vlag van Engeland  Engeland Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 64.406
Scheidsrechter: Vlag van Iran  Alireza Faghani
Meunier Goal  4'
E. Hazard Goal  82'
wedstrijdverslag
  Zie Finale wereldkampioenschap voetbal 2018 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

15 juli 2018
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+3)
Frankrijk Vlag van Frankrijk  4 – 2 Vlag van Kroatië  Kroatië Olympisch Stadion Loezjniki, Moskou
Toeschouwers: 78.011
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië  Néstor Pitana
Mandžukić Goal  18' (e.d.)
Griezmann Goal  38' (pen.)
Pogba Goal  59'
Mbappé Goal  65'
wedstrijdverslag Goal  28' Perišić
Goal  69' Mandžukić
2018 Wereldkampioen
  
 
FRANKRIJK
Tweede titel

Statistieken

bewerken
  Zie Statistieken wereldkampioenschap voetbal 2018 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Doelpuntenmakers

bewerken
6 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten
2 doelpunten
1 doelpunt
Eigen doelpunten

Rode kaarten

bewerken
1 rode kaart
  • Slechts een van de 64 duels eindigde in 0-0: de groepswedstrijd tussen Frankrijk en Denemarken. Het laatste WK met zo weinig doelpuntloze gelijke spelen was in 1954, toen er in elke wedstrijd minimaal één keer werd gescoord.[25]
  • Nimmer werden zoveel eigen doelpunten gemaakt als tijdens dit WK: twaalf stuks. Het oude record dateerde uit 1998 (zes eigen goals). Rusland werd na Bulgarije (1966) het tweede team dat twee eigen doelpunten liet aantekenen op één eindronde.
  • In totaal werden maar liefst 29 strafschoppen toegekend, een verbetering van het record van achttien uit 1998 en 2002. Daarvan werden er 22 benut. Elf strafschoppen werden toegekend via de VAR, van Antoine Griezmanns strafschop tegen Australië op de derde dag van het WK tot en met Griezmanns penalty tegen Kroatië in de finale.
  • Slechts vier spelers kregen een rode kaart: Carlos Sánchez (Colombia), Jérôme Boateng (Duitsland), Igor Smolnikov (Rusland) en Michael Lang (Zwitserland). Tijdens het WK voetbal 2014 werden nog tien rode kaarten uitgedeeld. In 2006 werd het record gevestigd: 27 rode kaarten, waaronder vier in de achtste finale tussen Portugal en Nederland.
  • Doelman Essam El-Hadary werd met 45 jaar en 161 dagen de oudste WK-speler ooit. Het oude record was in handen van Faryd Mondragón, de Colombiaanse doelman die 43 jaar en drie dagen was toen hij in actie kwam bij het WK 2014 in Brazilië.
  • In België werd de derde plaats gevierd alsof het een eerste plaats was. De kritiek op Nederland om een tweede plaats te vieren vier jaar eerder was opeens vergeten.

WK 2018 in beeld

bewerken