Finale wereldkampioenschap voetbal 1982

De finale van het wereldkampioenschap voetbal 1982 was de 12e editie van de voetbalwedstrijd die gespeeld werd in het kader van het FIFA Wereldkampioenschap. De wedstrijd vond plaats op 11 juli 1982 tussen Italië en West-Duitsland. De finale werd gespeeld in het Estadio Santiago Bernabéu in Madrid.

Zowel Italië als West-Duitsland hadden een zwakke start om de finale te bereiken. Italië begon met drie gelijke spelen en bleef het kleine Kameroen nipt op doelsaldo voor, West-Duitsland begon zelfs met een nederlaag tegen Algerije en had een niet-aanvalsverdrag met Oostenrijk nodig om de tweede ronde te bereiken. Italië versloeg vervolgens sterke voetballanden als Argentinië, Brazilië en Polen, terwijl West-Duitsland een 1-3 achterstand tegen Frankrijk moest goedmaken om de finale te halen. Italië was op basis van deze feiten de grote favoriet.

De eerste helft begon voorzichtig, het enige "hoogtepunt" was een gemiste strafschop van Antonio Cabrini namens Italië. Bij West-Duitsland was aanvoerder Karl-Heinz Rummenigge opgenomen in de finale, terwijl hij nauwelijks fit was. In de tweede helft was Paolo Rossi weer scherp voor de goal en na de 1-0 voorsprong werden de Duitsers overklast. Marco Tardelli en Alessandro Altobelli scoorden beiden na een indrukwekkende rush van Bruno Conti. Op de ere-tribune had de Italiaanse president Sandro Pertini veel plezier en gaf duidelijk aan de West-Duitse delegatie en koning Juan Carlos van Spanje aan, dat de overwinning zeker was. Iconisch was het extatische gejuich van Tardelli na zijn doelpunt. Hij rende na het doelpunt met armen op borsthoogte en gebalde vuisten richting de bank, wild schuddend met zijn hoofd en met tranen in zijn ogen. Paul Breitner scoorde vlak voor tijd een tegendoelpunt en werd daarmee de tweede speler na Vava die twee keer scoorde in een WK-finale.