[go: up one dir, main page]

Hirving Lozano

Mexicaans voetballer

Hirving Rodrigo Lozano Bahena (Mexico-Stad, 30 juli 1995) is een Mexicaans voetballer die doorgaans speelt als vleugelspeler. Tot 31 december 2024 is Lozano nog speler van PSV, per 1 januari 2025 gaat zijn contract bij San Diego in. Lozano debuteerde in 2016 in het Mexicaans voetbalelftal.

Hirving Lozano
Lozano in 2018 als speler van Mexico
Lozano in 2018 als speler van Mexico
Persoonlijke informatie
Volledige naam Hirving Rodrigo Lozano Bahena
Bijnaam El Chucky
Geboortedatum 30 juli 1995
Geboorteplaats Mexico-Stad, Vlag van Mexico Mexico
Lengte 175 cm
Been Rechts
Positie Vleugelspeler
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland PSV
Rugnummer 27
Contract tot 31 december 2024
Jeugd
2005–2014 Vlag van Mexico CF Pachuca
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2014–2017
2017–2019
2019–2023
2023–2024
2025-
Vlag van Mexico CF Pachuca
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Italië Napoli
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Verenigde Staten San Diego
120(31)
60(34)
120(23)
18(5)
0(0)
Interlands **
2015
2015–2016
2016–
Vlag van Mexico Mexico –20
Vlag van Mexico Mexico –23
Vlag van Mexico Mexico
8(6)
8(1)
68(18)

* Bijgewerkt op 19 maart 2024
** Bijgewerkt op 19 maart 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière

bewerken

Pachuca

bewerken

Lozano groeide op in Mexico-Stad tot hij op zijn tiende werd opgenomen in de jeugdopleiding van CF Pachuca. Daar verbleef hij in een internaat, waarin hij samen met zijn ook gescoute broertje en twee andere jongetjes op een slaapzaal lag. Hij stond in de jeugdopleiding bekend als lastig. Hij werd bij Pachuca onder andere getraind door oud-PSV-trainer Hans Westerhof en diens zoon Wout Westerhof.[1] Begin 2014 werd Lozano op achttienjarige leeftijd doorgeschoven naar het eerste elftal. Hiervoor maakte de vleugelspeler op 9 februari zijn debuut, toen met 0-1 gewonnen werd op bezoek bij Club América. Tijdens dat duel mocht hij zeven minuten voor tijd bij een gelijke stand invallen. Vijf minuten na zijn entree tekende de vleugelspeler voor het enige doelpunt van de wedstrijd.[2] Lozano speelde vervolgens meer dan honderd competitiewedstrijden voor Pachuca en werd in 2016 landskampioen met de club.

Lozano verruilde Pachuca in juni 2017 voor PSV. Lozano stond toen al enige jaren in de kijker van de club. De scouts van PSV hadden regelmatig contact met Wouter Westerhof over Lozano's ontwikkelingen.[1] Tijdens een verblijf in Rusland om met het Mexicaans voetbalelftal deel te nemen aan de Confederations Cup 2017, vloog hij op en neer naar Eindhoven. Daar onderging hij een medische keuring en kwam hij tot een overeenkomst over een contract tot medio 2023.[3] Lozano werd daarmee na Carlos Salcido, Francisco Rodríguez, Andrés Guardado en Héctor Moreno de vijfde Mexicaanse speler in de clubhistorie van PSV. PSV betaalde Pachuca circa acht miljoen euro voor de overgang, dat inclusief een doorverkooppercentage kon oplopen tot twaalf miljoen.[4]

Lozano maakte op 27 juli 2017 zijn debuut voor PSV. Hij viel in de tweeënzestigste minuut in voor Bart Ramselaar tijdens een met 0–1 verloren wedstrijd in de derde voorronde van de Europa League 2017/18, thuis tegen NK Osijek. Lozano's debuut in de Eredivisie volgde op 12 augustus 2017. Hij begon die dag in de basis en maakte na een halfuur zijn eerste doelpunt voor PSV, de 1–1 tijdens een met 3–2 gewonnen wedstrijd thuis tegen AZ. Lozano scoorde daarna ook in zijn tweede en derde competitiewedstrijd in Eindhovense dienst. Hij maakte op 29 oktober 2017 zowel de 0–1 als de 1–4 tijdens een met 2–4 gewonnen competitiewedstrijd uit bij Vitesse. Daarmee werd hij de eerste speler ooit die in zeven van zijn eerste acht wedstrijden in de Eredivisie scoorde. Lozano werd op 15 april 2018 voor het eerst landskampioen met PSV.

Lozano maakte ook in het seizoen 2018/19 zeventien doelpunten in de Eredivisie. Daarnaast scoorde hij voor het eerst in de UEFA Champions League, eerst twee keer in de voorronde tegen BATE Borisov en daarna in groepswedstrijden tegen Tottenham Hotspur en Internazionale. Hij eindigde de competitie met PSV ditmaal op de tweede plaats, drie punten achter Ajax.

Lozano tekende op 23 augustus 2019 een vijfjarig contract bij Napoli, dat circa veertig miljoen euro voor hem overmaakte naar PSV. Hiermee werd hij zowel de duurste uitgaande transfer voor PSV, als de duurste aankoop ooit voor de Italiaanse club.[5] Lozano maakte op 31 augustus 2019 zijn debuut voor Napoli, in een met 4–3 verloren competitiewedstrijd uit bij Juventus. Hij scoorde meteen (de 3–2). Waar hij van trainer Carlo Ancelotti veel speeltijd kreeg, verslechterde zijn positie nadat Gennaro Gattuso het trainerschap overnam.[6] Aan het begin van het seizoen 2020/21 kwam hij weer vaker aan spelen toe. Hij speelde in de volgende drie seizoenen elk jaar 30 of meer speelronden, waarvan hij er steeds 20 of meer in de basis stond. Zo ging hij samen met Matteo Politano, Lorenzo Insigne en vanaf 2021/22 ook Victor Osimhen de voorhoede van Napoli vormen. Lozano werd in 2021/22 derde met Napoli. Hierdoor mocht hij in 2022/23 voor het eerst sinds zijn laatste jaar bij PSV in de Champions League spelen. Zijn ploeggenoten en hij bereikten hierin de kwartfinale. Lozano behoorde in 2022/23 tot het Napoli dat voor het eerst sinds 1989/90 en voor de derde keer in de clubhistorie landskampioen werd.

Terug naar PSV

bewerken

Lozano keerde op de laatste dag van de zomerse transferperiode van het seizoen 2023/24 terug naar PSV, dat circa vijftien miljoen euro betaalde voor zijn overgang. Hij tekende voor vijf seizoenen in Eindhoven.[7] Door zijn transfersom werd Lozano de duurste speler in de geschiedenis van PSV.[8] Volgens technisch directeur Earnest Stewart had Lozano zelf contact gezocht met algemeen directeur Marcel Brands voor een terugkeer bij PSV.[9] Lozano maakte zijn rentree in een thuiswedstrijd tegen N.E.C.. Hij mocht van coach Peter Bosz in de tweede helft invallen en werd onthaald met een applaus vanaf de tribunes.[10] Lozano maakte op 23 september 2023 zijn eerste doelpunt sinds zijn terugkeer bij PSV. Hij schoot zijn ploeg toen op 0–2 in een met 0–4 gewonnen competitiewedstrijd uit bij Almere City.[11] Zijn eerste assist sinds zijn terugkeer gaf hij in een wedstrijd tegen Sparta Rotterdam die met 4–0 werd gewonnen. op 29 oktober 2023 maakte Lozano een hattrick in de 5-2 gewonnen thuiswedstrijd tegen Ajax. Hij was de eerste speler sinds Mark van Bommel in 2005, die een hattrick maakte in De Topper.

Clubstatistieken

bewerken
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2013/14 Vlag van Mexico  CF Pachuca Liga MX 16 2 8 3 24 5
2014/15 35 7 0 0 5 1 40 8
2015/16 40 12 7 0 47 12
2016/17 29 10 0 0 8 8 37 18
Clubtotaal 120 31 15 3 13 9 148 43
2017/18 Vlag van Nederland  PSV Eredivisie 29 17 3 2 2 0 34 19
2018/19 30 17 1 0 8 4 39 21
2019/20 1 0 1 0 3 0 5 0
Clubtotaal 60 34 5 2 13 4 78 40
2019/20 Vlag van Italië  Napoli Serie A 26 4 1 0 7 1 34 5
2020/21 32 11 5 3 6 1 43 15
2021/22 30 5 1 0 6 1 37 6
2022/23 32 3 0 0 9 1 41 4
Clubtotaal 120 23 7 3 28 4 155 30
2023/24 Vlag van Nederland  PSV Eredivisie 18 5 2 0 7 0 27 5
Clubtotaal[12] 78 39 7 2 20 4 105 45
Totaal 320 93 29 8 59 17 408 118

Bijgewerkt op 19 maart 2024.[13]

Interlandcarrière

bewerken

Lozano speelde met Mexico –20 op het CONCACAF-kampioenschap voetbal onder 20 van 2015 in Jamaica. In de finale wonnen de Mexicanen na strafschoppen van hun leeftijdsgenoten uit Panama. In de vijf wedstrijden die Lozano speelde op dit toernooi, wist hij ook vijfmaal te scoren. Hiermee werden hij en de Amerikaan Romain Gall gedeeld topscorer en won hij mede de Gouden Schoen. Ook werd hij opgenomen in het beste elftal van het toernooi.[14] Lozano won met Mexico eind 2015 het olympisch kwalificatietoernooi voor de Olympische Zomerspelen 2016.[15]

Lozano maakte op 10 februari 2016 zijn debuut in het Mexicaans voetbalelftal , in een oefeninterland tegen Senegal (2-0 overwinning). Een maand later maakte hij zijn eerste interlanddoelpunt, in een met 0-3 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor het WK 2018 tegen Canada. Lozano nam in juni 2016 met het Mexicaans elftal deel aan de Copa América Centenario. Daarop kwamen zijn ploeggenoten en hij tot de kwartfinale, waarin ze verloren van de latere toernooiwinnaar Chili. Lozano werd in 2017 met Mexico vierde op de FIFA Confederations Cup 2017. Hij kopte tijdens de met 2-1 gewonnen groepswedstrijd tegen Rusland het winnende doelpunt langs doelman Igor Akinfejev.

Bondscoach Juan Carlos Osorio nam Lozano ook mee naar het WK 2018. Hierop maakte hij in het eerste groepsduel van het Mexicaanse team het enige doelpunt van de wedstrijd, tegen regerend kampioen Duitsland. Zijn ploeggenoten en hij reikten tijdens het toernooi tot de achtste finale, waarin ze met 2-0 verloren van Brazilië. Lozano was in alle wedstrijden basisspeler.

In oktober 2022 werd Lozano door bondscoach Gerardo Martino opgenomen in de voorselectie van Mexico voor het WK 2022.[16] Tweeënhalve week later werd hij ook onderdeel van de definitieve selectie.[17] Tijdens dit WK werd Mexico uitgeschakeld in de groepsfase na een gelijkspel tegen Polen, een nederlaag tegen Argentinië en een zege op Saoedi-Arabië. Lozano kwam in alle drie duels in actie. Zijn toenmalige clubgenoten Piotr Zieliński (Polen), André-Frank Zambo Anguissa (Kameroen), Kim Min-jae (Zuid-Korea) en Mathías Olivera (Uruguay) waren ook actief op het toernooi.

In maart en oktober van 2023 speelde Lozano twee interlands. In elke wedstrijd scoorde hij een keer.

Erelijst

bewerken
Competitie Aantal Jaren
Vlag van Mexico  CF Pachuca
CONCACAF Champions League 1 2016/17
Liga MX (Clausura) 1 2016
Vlag van Nederland  PSV
Eredivisie 2 2017/18, 2023/24
Vlag van Italië  Napoli
Serie A 1 2022/23
Coppa Italia 1 2019/20
Vlag van Mexico  Mexico –20
CONCACAF-kampioenschap onder 20 1 2015
Individueel
Speler van het jaar CONCACAF 1 2018

Naam en bijnaam

bewerken

Lozano draagt de voornaam Hirving, maar zijn ouders wilden hem eigenlijk Irving noemen. Het werd Hirving doordat er iets misging bij de burgerlijke stand. Hij kreeg in zijn jeugd de bijnaam El Chucky, een verwijzing naar de pop Chucky uit de horrorfilm Child's Play. Ploeggenoten noemden hem zo, omdat hij zijn teamgenoten vaak van onder een bed liet schrikken tijdens reisjes en trainingskampen.

Persoonlijk

bewerken

Lozano is al lange tijd samen met zijn vriendin, met wie hij twee kinderen heeft.[18]

Referenties

bewerken
  1. a b 'PSV-aanwinst Lozano was geen ideale schoonzoon'. NOS (20 juni 2017). Gearchiveerd op 24 december 2017. Geraadpleegd op 29 oktober 2017.
  2. Wedstrijdgegevens Club América – CF Pachuca bij Soccerway
  3. PSV en Pachuca akkoord over Hirving Lozano PSV, 19 juni 2017
  4. Lozano kan PSV 12 miljoen euro kosten. De Telegraaf (21 juni 2017). Geraadpleegd op 5 januari 2018.
  5. PSV laat Lozano voor recordbedrag naar Napoli vertrekken NOS, 23 augustus 2019. Gearchiveerd op 7 december 2021.
  6. Van held naar flop: recordaankoop Lozano lijdt bij Napoli Voetbal International, 15 februari 2020. Gearchiveerd op 30 juli 2023.
  7. Mexicaan Lozano keert na vier jaar terug bij PSV RTL Nieuws, 1 september 2023
  8. PSV maakt terugkeer recordaankoop Lozano bekend op jubileumgala Voetbal International, 1 september 2023
  9. [1] Telegraaf, 13 september 2023
  10. De verloren zoon is terug: PSV-publiek veert op bij terugkeer van clubheld Lozano Voetbalprimeur, 16 september 2023
  11. Almere City is geen Arsenal: PSV beleeft een zorgeloze avond Voetbal International, 23 september 2023.
  12. Dit betreft een totaal van beide periodes bij PSV
  13. Profiel Lozano bij Soccerway
  14. (en) "TSG announces CU20 Best XI, Awards" CONCACAF, 24 januari 2015
  15. Wedstrijdgegevens op de website van de CONCACAF
  16. (es) Gerardo Martino da a conocer la convocatoria rumbo a Qatar 2022 FMF, 26 oktober 2022. Gearchiveerd op 16 november 2022.
  17. (es) Convocatoria de la Selección Nacional de México FMF, 14 november 2022. Gearchiveerd op 7 juni 2023.
  18. Rik Elfrink, 'Circus Chucky' in het Philips Stadion. Eindhovens Dagblad (22 juli 2017). Gearchiveerd op 14 oktober 2017. Geraadpleegd op 13 oktober 2017.