Nights in White Satin

Nights in White Satin
	Single van:; Erwin Nyhoff
Uitgebracht	13 januari 2012
Soort drager	Muziekdownload
Label	8ball Music
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
	Nr. 5 (Nederlandse Single Top 100); Nr. 25 (Nederlandse Top 40);
Erwin Nyhoff
	(en) MusicBrainz-pagina;
Portaal	Muziek

Nights in White Satin
	Single van:; The Moody Blues
	Van het album:; Days of Future Passed
	(Cover op en.wikipedia.org)
B-kant(en)	Cities (2:20)
Uitgebracht	10 november 1967
Soort drager	Vinyl single
Opname	8 oktober 1967
Genre	Symfonische rock, Barokpop, Progressieve rock, Ballad
Duur	7:38 (albumversie); 4:26 (single)
Label	Deram (DM 161, DM 22)
Schrijver(s)	Justin Hayward
Producent(en)	Tony Clarke
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
	Nr. 1 (Parool Top 20, Canada); Nr. 2 (Nederlandse Top 40, Verenigde Staten); Nr. 6 (Zwitserland); Nr. 9 (Verenigd Koninkrijk);
The Moody Blues
	(en) MusicBrainz-pagina;
Portaal	Muziek

Nights in White Satin is een vrij invloedrijk nummer van The Moody Blues.^[2]^[3] Een uitgebreide versie van ruim zeven minuten verscheen op het conceptalbum Days of Future Passed in 1967. In Nederland en België werd een ingekorte versie als single uitgebracht door Deram Records. Hoewel de verkoopcijfers van de single aanvankelijk tegenvielen, zorgde het grote succes van het album ervoor dat veel mensen bekend werden met het nummer.^[4] In 1972 en 1979 werd de single opnieuw uitgegeven. Met het progressieve en symfonische Nights in White Satin namen de Moody Blues afstand van de meer op rhythm-and-blues gerichte muziek van hun beginjaren.

Achtergrond

Justin Hayward schreef Nights in White Satin op negentienjarige leeftijd, een jaar nadat hij zich bij de Moody Blues voegde.^[5] De band bevond zich toen in het Belgische Moeskroen, waar zij verbleven tijdens een promotour.^[6] Hij bedacht de titel toen hij van een vriend satijnen beddengoed cadeau kreeg. Het nummer beschrijft op een afstandelijke manier een onbeantwoorde liefde, met zinnen als "Gazing at people, some hand in hand" ("Starend naar mensen, sommige hand in hand").

De opname vond plaats in een studio van Decca Records. Dit label wilde aanvankelijk dat de Moody Blues een rockvariant van de negende symfonie (Uit de nieuwe wereld) van de Tsjechische componist Antonín Dvořák zou opnemen om een nieuw opnamesysteem te testen. Toen de bandleden besloten hun aandacht te richten op het opnemen van eigen materiaal, zorgde Peter Knight voor de orkestrale omlijsting. Het nummer werd opgenomen met The London Festival Orchestra,^[7] het huisorkest van Decca Records.

Met Days of Future Passed en Nights in White Satin onderscheidde de band zich van andere groepen uit de late jaren zestig.^[8] Zo wordt het beperkte commerciële succes verklaard door de duur van het nummer. Destijds kende het gemiddelde popliedje een duur van ongeveer drie minuten,^[9] de orkestrale versie die op het album verscheen was daarentegen 7 minuten en 38 seconden lang. Daarnaast is Nights in White Satin geschreven in een driekwartsmaat, terwijl de meeste popmuziek in vierkwartsmaat wordt geschreven.^[10] Verder speelt de mellotron in dit nummer een centrale rol. In de herfst van 1966 gebruikte de groep dit instrument ook voor hun vorige single, Love and Beauty.^[11]

Nights in White Satin wordt op het album afgesloten met een gedicht, Late Lament; samen vormen ze The night. Dit werd geschreven door de drummer Graeme Edge en voorgedragen door Mike Pinder. In dit gedicht wordt het thema van het nummer nogmaals behandeld: "Impassioned lovers wrestle as one, lonely man cries for love and has none" ("Gepassioneerde minnaars worstelen als één, eenzame man hunkert naar liefde en heeft geen").

In een door het muziektijdschrift Revolver Magazine samengestelde lijst van de honderd beste nummers, de Revolver Magazine Ultieme Top 100 van 2005, eindigde het nummer op de achttiende plaats.^[12]

Hitnoteringen

Nederlandse Top 40

Hitnotering: 06-01-1968 t/m 06-04-1968
Week:	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14
Positie:	36	15	9	2	3	2	3	3	4	6	9	21	29	35	uit

Parool Top 20

Hitnotering: 13-01-1968 t/m 23-03-1968
Week:	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11
Positie:	15	6	2	1	1	2	4	4	6	8	14	uit

Evergreen Top 1000

Evergreen Top 1000 "Nights in White Satin"
Jaar	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023
Positie	-	-	-	-	434	8	7	10	10	9	6	9	14	10	12	10

NPO Radio 2 Top 2000

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000^{[noot 1]}	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Nights in white satin	15	25	29	23	28	33	35	23	50	31	42	41	45	65	68	76	102	122	124	111	128	145	129	159	155

↑ 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.

Versie van Erwin Nyhoff

In de halve finale van het tweede seizoen van The voice of Holland zong Erwin Nyhoff op 13 januari 2012 het nummer Nights in White Satin. Doordat het nummer na de uitzending gelijk verkrijgbaar was als muziekdownload kwam de single een week later op nummer vijf binnen in de Nederlandse Single Top 100.

Hitnoteringen

Nederlandse Top 40

Hitnotering: 21-01-2012 t/m 04-02-2012
Week:	1	2	3
Positie:	35	25	27	uit

Nederlandse Single Top 100

Hitnotering: 21-01-2012 t/m 04-02-2012
Week:	1	2	3
Positie:	5	15	86	uit

Externe link

Geluidsfragment van "Nights in White Satin" op moodyblues.co.uk (gearchiveerd)

Bronnen, noten en/of referenties

Richard Buskin (juli 2009). "Classic Tracks: The Moody Blues Nights In White Satin". Sound on Sound.

Referenties

↑ Op de hoes van de Amerikaanse uitgave stond 3:06 als duur van het nummer vermeld, terwijl de werkelijke duur 4:36 was.
Bron: Discogs. Moody Blues, The - Nights In White Satin (7"). Geraadpleegd op 12 juni 2010.
↑ Russell Reising (2005). Speak to me: the legacy of Pink Floyd's The dark side of the moon, p. 114-115. Uitg. Ashgate Publishing, Ltd., ISBN 0754640191.
↑ Piero Scaruffi (2003). A History of Rock Music: 1951-2000, p. 59. Uitg. iUniverse, ISBN 0595295657.
↑ BBC (april 2005). Sold On Song - Top 100 - no. 36 - Nights in White Satin. Geraadpleegd op 12 juni 2010.
↑ Op sommige uitgaven, waaronder de Nederlandse, werd Hayward aangeduid met Redwave.
Bron: Discogs. Moody Blues, The - Nights In White Satin / Cities (7", single). Geraadpleegd op 12 juni 2010.
↑ (fr) Décès chez les Moody Blues: leur plus bel album écrit à Mouscron. Communes, régions, Belgique, monde, sports – Toute l'actu 24h/24 sur Lavenir.net. Geraadpleegd op 17 december 2021.
↑ Gert Keunen (2002). Pop!: een halve eeuw beweging, p. 86. Uitg. Lannoo Uitgeverij, ISBN 9020948717.
↑ Allmusic. Genre: Prog-Rock. Geraadpleegd op 12 juni 2010.
↑ Chris Cacace (1 december 2009). "Characteristics of Progressive Rock in the Music of Yes". Associated Content. Geraadpleegd op 12 juni 2010.
↑ Richard J. Scott(2003). Chord Progressions for Songwriters, p. 246. Uitg. iUniverse, ISBN 0595263844.
↑ Walter Everett (2009). The foundations of rock: from "Blue suede shoes" to "Suite: Judy blue eyes", p. 81. Uitg. Oxford University Press US, ISBN 0195310233.
↑ Revolver Magazine (1 december 2005). De Revolver Magazine Ultieme Top 100 van 2005. Geraadpleegd op 12 juni 2010.

[T2000-13] 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.

[1] Op de hoes van de Amerikaanse uitgave stond 3:06 als duur van het nummer vermeld, terwijl de werkelijke duur 4:36 was.
Bron: Discogs. Moody Blues, The - Nights In White Satin (7"). Geraadpleegd op 12 juni 2010.

[Reising-2] Russell Reising (2005). Speak to me: the legacy of Pink Floyd's The dark side of the moon, p. 114-115. Uitg. Ashgate Publishing, Ltd., ISBN 0754640191.

[3] Piero Scaruffi (2003). A History of Rock Music: 1951-2000, p. 59. Uitg. iUniverse, ISBN 0595295657.

[4] BBC (april 2005). Sold On Song - Top 100 - no. 36 - Nights in White Satin. Geraadpleegd op 12 juni 2010.

[5] Op sommige uitgaven, waaronder de Nederlandse, werd Hayward aangeduid met Redwave.
Bron: Discogs. Moody Blues, The - Nights In White Satin / Cities (7", single). Geraadpleegd op 12 juni 2010.

[6] (fr) Décès chez les Moody Blues: leur plus bel album écrit à Mouscron. Communes, régions, Belgique, monde, sports – Toute l'actu 24h/24 sur Lavenir.net. Geraadpleegd op 17 december 2021.

[7] Gert Keunen (2002). Pop!: een halve eeuw beweging, p. 86. Uitg. Lannoo Uitgeverij, ISBN 9020948717.

[8] Allmusic. Genre: Prog-Rock. Geraadpleegd op 12 juni 2010.

[9] Chris Cacace (1 december 2009). "Characteristics of Progressive Rock in the Music of Yes". Associated Content. Geraadpleegd op 12 juni 2010.

[10] Richard J. Scott(2003). Chord Progressions for Songwriters, p. 246. Uitg. iUniverse, ISBN 0595263844.

[11] Walter Everett (2009). The foundations of rock: from "Blue suede shoes" to "Suite: Judy blue eyes", p. 81. Uitg. Oxford University Press US, ISBN 0195310233.

[12] Revolver Magazine (1 december 2005). De Revolver Magazine Ultieme Top 100 van 2005. Geraadpleegd op 12 juni 2010.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[noot 1]