taal

Niet te verwarren met: tääl

• Geluid:  taal    (hulp, bestand)
• IPA: / tal / (1 lettergreep); /taːl/

• taal

• In de betekenis van ‘systeem van spraakklanken’ voor het eerst aangetroffen in 1220 ^[1]

afkomstig van: Middelnederlands: tale Oudnederlands: tala Germaans: *talō Indo-Europees: *dol-

Verwant in Germaans: West: Engels: tale (Angelsaksisch: talu), Duits: Zahl, (Oudhoogduits: zala), Fries: taal (Oudfries: tale, tele) Noord: Deens/Noors: tale, (Oudnoords: tala), IJslands/Faeröers: tala

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	taal	talen
verkleinwoord	taaltje	taaltjes

de taal v / m

1. (taalkunde) een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

   • Meneer, welke taal spreekt men in dat land? 
   • Onhandige meisjes die worstelen met het groter worden. En maar giechelen. In onze taal is het een van de tederste liedjes die ik ken. Paul van Vliet schetst de meisjes van 13 letterlijk ten voeten uit.^[2] 

2. (informatica) een formeel systeem dat door computers wordt begrepen

   • De formele taal van XML Schema, XSD of XML Schema Definitietaal. 

3. (bij uitbreiding) een communicatiesysteem in het algemeen.

• [1] (intensivering) turbotaal

• [1]: Een taal onder de knie krijgen

• [1]: Taal noch teken

• [1]: Dat is duidelijke/klare taal

• [1]: In alle talen (over iets) zwijgen

vervoeging van
talen

taal

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van talen
   

   • Ik taal. 

2. gebiedende wijs van talen
   

   • Taal! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van talen
   

   • Taal je? 

• laat

• Het woord taal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "taal" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[3]

• Zie Wikibooks voor meer informatie.
• Zie Wikipedia voor meer informatie.
• Zie Wikiquote voor meer informatie.

• IPA: /tɑːɫ/

• geluid

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	taal	tale

• Afgeleid van het Middelnederlandse tale, via het Nederlands taal

taal

1. taal

• تَالْ

• moedertaal
• skryftaal
• spreektaal
• standaardtaal
• taalonderrig
• taalpolitiek
• volkstaal

• laat

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

taal

1. (taalkunde) taal; een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

• tael
• taol

• spraok
• spraoke

• streektaal

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	taal	talen
verkleinwoord

• Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *talu, via het Oudfriese tale

taal

1. taal

• streektaal

• Wurdboek fan de Fryske taal - Instituut voor de Nederlandse taal

taal

1. taal

• spraok

taal

1. (verouderd) aantal
2. (verouderd) tal

1. aantal
2. tal

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	taal
verkleinwoord	taaltjen

taal

1. (taalkunde) taal; een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

• tääl
• Taal
• tael
• taol
• toal

Spraak Sprake spraok spraoke sproak

sproake Sproke Spröke Tung

• streektaal

• nds:Spraak
• nds-nl:Taol

taal

1. (taalkunde) taal; een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

• tääl
• taol

• sprake
• spraoke

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

taal

1. (taalkunde) taal; een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

• sproak

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	taal
verkleinwoord	taaltjen

taal

1. (taalkunde) taal; een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

• tääl
• taol

• Afgeleid van het Angelsaksische tæġl, via het Middelengelse tayl

taal

1. (dierkunde) staart

• tyel