jargon

• Geluid:  jargon    (hulp, bestand)
• IPA: /jɑr.ˈɣɔn/

• jar·gon

• [1,2] Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘groepstaal, vaktaal’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824. Mogelijk van een klanknabootsende wortel *garg- (verwant met o.a. gorgelen) ^[1][2]
• [3] Via het Frans van Portugees zarcão, uiteindelijk te herleiden tot het Farsi zargūn (tevens verwant met zirkoon) ^[3]

het jargon o

1. (taalkunde) vaktaal, specifiek taalgebruik binnen een bepaalde groep, vaak moeilijk te volgen voor een buitenstaander

   • Ze bedienden zich van veel onbegrijpelijk jargon. 

2. (taalkunde) koeterwaals, onbegrijpelijke taal in het algemeen
3. (materiaalkunde) zirkoonsteen gebruikt als versiering

• taaltje

• beursjargon

• Het woord jargon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "jargon" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  jargon (VS)    (hulp, bestand)
• IPA:

jargon

1. (taalkunde) jargon [1], [2]
2. (materiaalkunde) jargon [3], zirkoonsteen

jargon

1. onovergankelijk, (taalkunde) zich van jargon [1,2] bedienen, onbegrijpelijk praten

jargon m

1. (taalkunde) jargon [1,2], groepstaal, vaktaal
2. (materiaalkunde) jargon [3], zirkoonsteen