fluit

• Geluid:  fluit    (hulp, bestand)

• fluit

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘blaasinstrument’ voor het eerst aangetroffen in 1351 ^[1]
• ^[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	fluit	fluiten
verkleinwoord	fluitje	fluitjes

de fluit v / m

1. (muziekinstrument) een blaasinstrument

   ▸ Ten slotte kwam hij in een rotsachtige streek, waar hij plotseling de fluit van een herdersjongen hoorde.^[3]

2. een op luchtstroom werkend signaalinstrument
3. (scheepvaart) een zeegaand vrachtschip met drie masten uit de 17e en 18e eeuw
4. een wijn/champagneglas met voet, het antieke model (17e eeuw) is erg lang en taps toelopend, het moderne is korter en boller, maar nog wel vrij slank
5. (informeel), (anatomie) penis

• [3] fluitschip

• [1] aerofoon, muziekinstrument
• [2] signaalinstrument
• [3] schip
• [4] drinkglas

• [1] hobo, klarinet, piccolo, trompet, zink
• [2] alarm, bootsmansfluit, attentiesignaal, sirene, tijdaanduiding, waarschuwing
• [3] kofschip, vrachtschip, zeevaart, zeilschip
• [4] cocktailglas, coupe, roemer, wijnglas

• Een fluitje van een cent

• Geen fluit

• Daar vind ik geen fluit aan! 

vervoeging van
fluiten

fluit

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van fluiten
2. gebiedende wijs van fluiten

   • Hij fluit voor een overtreding van de voetballer. 

• Het woord fluit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fluit" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.