ezel

• Geluid:  ezel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈezəl / (2 lettergrepen); /ˈezəɫ/

• ezel

• via Middelnederlands esel ontleend van Latijn asinus, in de betekenis van ‘paardachtige’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[1][2][3]

de ezel m

1. (onevenhoevigen) bepaald paardachtig zoogdier, Equus asinus , met lange oren dat zeer eigenwijs is

   • De ezel was continu aan het balken. 

   ▸ Ik ben eigenlijk loodgieter en heb al mijn gereedschap en mijn bestelbus verkocht, waarvan ik deze twee paarden heb gekocht voor 2500 dollar per stuk. Maar ik begrijp nu waarom de vorige eigenaar van ze af wilde, ze luisteren totaal niet, superkoppig, net ezels.^[4]

2. (scheldwoord) domkop

   • Je bent een ezel omdat je de sleutel bent verloren. 

3. (gereedschap) (schilderkunst) steunmeubel, schildersezel

   • De schilder had het doek op zijn ezel gezet. 

4. (techniek) voorste hanger van een windmolen waaraan de vangbalk vooraan met een scharnierpunt vastzit

• 
  1. paardachtig dier met lange oren
• 
  1. twee ezels
• 
  3. steunmeubel voor een kunstschilder
• 
  4. voorste hanger van een windmolen

• [1] grauwtje
• [2] sufferd, oen, onbenul, rund, stommeling, uilskuiken, oelewapper, minkukel

• [1] hoefdier

• [1] balken, ezelin, ia, muildier, muilezel

• [3] Engels: easel

• Catalaanse ezel, Mongoolse wilde ezel, Nubische wilde ezel, Somalische wilde ezel, Syrische wilde ezel, wilde ezel

• boomezel, bordezel, buisezel, bultezel, dwergezel, geldezel, halfezel, hengstezel, krijtezel, lastezel, leidekkersezel, muilezel, paardezel, pakezel, plichtezel, pluimezel, schilderezel, schildersezel, steenezel, steppe-ezel, trekezel, veldezel, werkezel, woudezel

• ezelhaas, zwarte ezelhaas
• ezel-proces, ezelachtig, ezeldrijver, ezelen, ezelenblaas, ezelhengst, ezelhoeder, ezelin, ezelkar, ezelkop, ezeloor, ezelpis, ezelromantiek, ezelsaugurk, ezelsbank, ezelsbegrafenis, ezelsbord, ezelsbrug, ezelsbruggetje, ezelschilder, ezelschilderij, ezelsdistel, ezelsdom, ezelsdoorn, ezelsdrek, ezelsfeest, ezelshert, ezelshoofd, ezelshuid, ezelskar, ezelskinnebak, ezelskomijnekaaskop, ezelskop, ezelskruid, ezelskruis, ezelslast, ezelslip, ezelsmelk, ezelsneus, ezelsoor, ezelspinguïn, ezelspoot, ezelsrug, ezelsstaart, ezelsstamp, ezelstamboek, ezelsvel, ezelsveulen, ezelswagen, ezelswerk, ezelszadel, ezelvlees, ezelwagen, ezelzadel

• vervoermiddel

• zeel

• De jongste ezel moet het pak dragen

• Een ezel stoot zich in het algemeen geen tweemaal aan dezelfde steen

• Een schop van een ezel kunnen verdragen

• Van de bok op de ezel gaan

• Van de os op de ezel springen

• Zolang de ezel zakken draagt, heeft de mulder hem lief

ezel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ezelen
   

   • Ik ezel. 

2. gebiedende wijs van ezelen
   

   • Ezel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ezelen
   

   • Ezel je? 

• Het woord ezel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ezel" herkend door:

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

ezel

1. (onevenhoevigen) ezel; paardachtig dier met lange oren

ezel

1. (onevenhoevigen) ezel; paardachtig dier met lange oren

• Esel
• Äsel
• Isl
• Iösel

• IPA: /ɛzɛl/

• Afgeleid van het Duitse Esel

ezel

1. (onevenhoevigen) ezel; paardachtig dier met lange oren

• wósoł