norma

• IPA: /nɔrma/
• Geluid:  norma    (hulp, bestand)

norma v

1. regel, wet; een bindende manier van voorgeschreven menselijk gedrag

norma v

1. regel, wet; een bindende manier van voorgeschreven menselijk gedrag

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

• nor·ma

enkelvoud	meervoud
norma	normas

norma v

1. norm

• directriz

• norma in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española

• IPA: /nɔrma/
• Geluid:  norma    (hulp, bestand)

• nor·ma

• Leenwoord uit het Latijn

norma v

1. regel, wet; een bindende manier van voorgeschreven menselijk gedrag

   «Evropská unie sice nevydala žádný předpis, který by zakazoval bít děti, ale zásada nepoužívat tento způsob trestu je přijímána jako nepsaná norma v civilizovaných zemích.»

   De Europese Unie heeft weliswaar geen voorschrift uitgegeven, die het slaan van kinderen zou verbieden, maar in principe wordt het niet gebruiken van deze manier van straffen beschouwd als een ongeschreven regel in geciviliseerde landen.

2. voorschrift, richtlijn, norm, standaard

   «Některé československé státní normy platily ještě dlouho po zániku československého státu.»

   Enkele staatsnormen van Tsjecho-Slowakije golden nog lang na het ontbinding van de Tsjecho-Slowaakse staat.

3. norm, regel; stelsel van meestal ongeschreven gedragsregels, gebaseerd op een stelsel van waarden

   «Odkládání rodičovství do věku přes třicet let se v poslední době stalo normou.»

   Het uitstellen van het ouderschap tot na de dertig jaar is de laatste tijd de norm geworden.

4. (wiskunde) norm; eigenschap die veel overeenkomst vertoont met het dagelijkse begrip grootte

	enkelvoud	meervoud
nominatief	norma	normy
genitief	normy	norem
datief	normě	normám
accusatief	normu	normy
vocatief	normo	normy
locatief	normě	normách
instrumentalis	normou	normami

1. pravidlo o, zákon monbezield
2. standard monbezield, směrnice v
3. normál monbezield, normálnost v, obvyklost v, běžnost v, zvyk monbezield
4. –

1. –
2. –
3. neobvyklost v, unikátnost v
4. –

noremní normostrana v normotvorba v

normotvůrce mbezield normovat normový

abnormalita v abnormální anormalita v enormní kánon monbezield konvence v nadnormativní

normála v normalisace / normalizace v normalisátor / normalizátor mbezield normalisovaný / normalizovaný normalisovat / normalizovat imperfectief / perfectief normalita v normalizační

normální normálový normativ monbezield normativismus monbezield normativista mbezield normativita v normativní

normovač m normování o obyčej monbezield podnormativní protinoremnost v znormalisovat / znormalizovat perfectief zvyklost v

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)