standaard

• Geluid:  standaard    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈstɑndart / (2 lettergrepen)

• stan·daard

• via Middelnederlands standaert van Oudfrans estendart, op te vatten als afgeleid van stand met het achtervoegsel -aard, in de betekenis van ‘voetstuk’ voor het eerst aangetroffen in 1278 ^{[1] [2]}

de standaard m

1. (natuurkunde) datgene waaraan vergelijkbare zaken afgemeten worden (eenheid van maat, gewicht etc.)

   • In het verleden was soms de lengte van 's konings voet de standaard van lengte. 

2. steun, stut, datgene wat iets staande houdt

   • Hij zette zijn fiets op de standaard. 

3. (militair) (regering) herkeningsvlag, onderscheidingsvlag

   • Tijdens het koninklijke bezoek werd de koninklijke standaard geheven. 

4. (economie) geldstelsel waarin een edel metaal tot wettelijke maatstaf van waarde is aangenomen, bv. goudstandaard
5. norm
6. (taalkunde) (als eerste deel van taalnamen) vorm zoals door een gezaghebbend instituut als correct of gangbaar voor een geheel taalgebied aangemerkt

standaard

1. als regel, normaal

   ▸ Misschien zou het zelfs standaard aan de huwelijksovereenkomst moeten worden toegevoegd: een tot twee weken per jaar alleen op pad.^[3]

• substandaard

• Het woord standaard staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "standaard" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.