aafzitte

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich zit get aaf	mer ich zit get aaf	det ich get aafzit	ich höb get aafgezatj
IPA	/ɪʝ zɪt çæd 'á:f/	/mær‿ɪ̽ʝ zɪt çæd 'á:f/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:fz̥ɪt/	/ɪç‿œ̽b ʝæd á:fɣ̊əzac/

aafzitte [ponere] /á:fz̥ɪte/

1. (euvergenkelik) e liefdeil eweghaolen of losmake van 't lief

   Dae kaam mitten erm ónger 'ne balk vas te zitten en daen erm höbbe zie doe aaf mótte zitte.

2. (euvergenkelik) emes mit e veurtuug nao 'n plaats bringen en dem dao laoten oetstappe

   Kóns toe mich oppe staasje aafzitte?

3. (euvergenkelik) 'n straot of e stök gróndj aafsloete det verkieër en luuj dao neet kónne kómme

   De brandjwaer haet die straot aafgezatj wie dae wagen inne brandj gezatj waas.

4. (euvergenkelik) waar of geujer verkoch kriege
5. (euvergenkelik) emes oet zien amb zitte (veural van hoger functies gezag)

   Wen dae keuning zoea doorgeit kump 't volk dem dalik nag aaf 'nt zitte.

6. (euvergenkelik) emes te väöl laote betale veur get

   Ich laot mich neet aafzitte door zónne sentefoekser ènne!

7. (euvergenkelik) eier ligke (gezag van vèsse)
8. (euvergenkelik) 'n apperaat oetzitte
9. (óneuvergenkelik) (reflexief) mit 'n krachtige inspanning vanne spiere (wie mitte erm of de bein) taengen e veurwerp daoveur zorge det me weggeit daovan

   Ich kan mich nimmieë tegooj aafzitte taenge die moer in 't zwumbad; daoveur det ich nimmieë gaon zwumme.

10. (óneuvergenkelik) (reflexief) inne vorm van laoge bezinke

    Dao haet zich kalk aafgezatj langs dae kraan.

Aafbraeking

• aaf-zit-te

Aafleijinge

• aafzitsel, aafzitter, aafzitterie, aafzitting

Verwantje wäörd

• aafligke, aafstaon
• dunne

Samestèlling

• aaf- + zitte

Zagswies

• kroeaten aafzitte: aad handjwerk wobie de gezejdje kroeatplentjes trögkgebrach waerdje toet ein door die anger oet te trèkke
• get van zich aafzitte: 'n gedachte oete kop zitte
• zich aafzitte taengen emes/get: zie gedraag laote bepaole dore wins zich te willen óngersjeie van emes anges of get

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 54.

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aafzit		aafzits		aafzitj		aafzitte	aafzitten	aafzitj		aafzitte	aafzitten	aafzittendj
	IPA	/á:fz̥ɪt/	/á:fz̥ɪd/	/á:fz̥ɪts/	/á:fz̥ɪdz/	/á:fz̥ɪc/	/á:fz̥ɪɟ/	/á:fz̥ɪte/	/á:fz̥ɪten/	/á:fz̥ɪc/	/á:fz̥ɪɟ/	/á:fz̥ɪte/	/á:fz̥ɪten/	/á:fz̥ɪteɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aafzat		aafzats		aafzat		aafzatte	aafzatten	aafzatj		aafzatte	aafzatten	aafgezatj
	IPA	/á:fz̥at/	/á:fz̥ad/	/á:fz̥ats/	/á:fz̥adz/	/á:fz̥at/	/á:fz̥ad/	/á:fz̥atə/	/á:fz̥atən/	/á:fz̥ac/	/á:fz̥aɟ/	/á:fz̥atə/	/á:fz̥atən/	/á:fɣ̊əzac/	/á:fɣ̊əzaɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			zit aaf!				zitte-v'r aaf		zitj aaf!
	IPA			/zɪd á:f/	/zɪd á:v/			/zɪtever á:f/	/zɪtever á:v/	/zɪɟ á:f/	/zɪɟ á:v/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aafzitte	aafzitten	aafgezit ó		aafzitte	aafzitten	aafzittentaere		aafzittentaeren		aafgezitte		aafgezitten
	IPA	/á:fz̥ɪte/	/á:fz̥ɪten/	/á:fɣ̊əzɪt/	/á:fɣ̊əzɪd/	/á:fz̥ɪte/	/á:fz̥ɪten/	/á:fz̥ɪten̥'tɛ̀:re/		/á:fz̥ɪten̥'tɛ̀:ren/		/á:fɣ̊əzɪte/		/á:fɣ̊əzɪten/

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafzètte

Frans: amputer Grieks (nuuj): ακρωτηριάζω(el:) Ingels: amputate Iteljaans: amputare(it:) Letien: castrare(la:)

Nederlandjs: afzetten, amputeren Pruus: amputieren, entfernen Remeens: amputa(ro:) Spaans: amputar(es:) Zweeds: amputera

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafzètte
• Ingels: drop off
• Nederlandjs: afzetten

[5]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafzètte
• Frans: deposer
• Ingels: depose
• Nederlandjs: afzetten
• Spaans: destronar^(es:)
• Viëtnamees: cung khai^(vi:)

[6]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafpringele en betóppe
• Frans: arnaquer, escroquer
• Ingels: rip off
• Nederlandjs: afzetten, oplichten
• Pruus: abzocken

aafzitte ó /á:fz̥ɪte/

1. (gerundium) gerundium II van aafzitte
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aaf-zit-te

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aafzitte	aafzitten	—
	IPA	/á:fz̥ɪte/	/á:fz̥ɪten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aafzitte	aafzitten	—
	IPA	/á:fz̥ɪte/	/á:fz̥ɪten/	—

aafzitte /á:fz̥ɪte/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aafzitte (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aafzitte (in naevezats)

Aafbraeking

• aaf-zit-te

Variaasje

• (in houfzats) zitte aaf