kamiran

 

kamiran

1. bextiyar, bextewer, dilşad, şa, şad, dilşa, ferxende, şadîman, şadan, bisiûd, bişens, mesûd, dilxweş, kêfxweş, seîd, bisiûd,
   kesa/ê ku bextê wî xweş e û ji rewşa xwe razî ye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Ma di baxê 'êş û noşê her bi saz û erxewan
  Kamiran û kamibexş û dilxweş û mesrûr-i bî
  Çendekê şîrînpuser derbendê dîwana te bin — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

• kurdî-erebî: کامران‎

Ji farisî کامران‎ (kamran) ji کام‎ (xwezî, mirad, daxwaz, kam-) + ـران‎ (-ran, “-ajo, -gêr, birêveber, livîner, -ran”). kam- ji pehlewî kam ji hexamenişî kame-, hevreha avestayî kame-, sanskrîtî काम (kāma), hemû ji proto-hindûewropî *keh₂- (“yar, dilber”) ku herwiha serekaniya caraid ya îrlendiya kevn û carus (ezîz, berdilî) ya latînî ye ku caro ya îtalî, portugalî û spanî û cher ya fransî jê peyda bûne. Ji eynî rehî whore (qehbe) ya îngilîzî jî çêbûye. -ran ji lêkera farisî راندن‎ (randen, “ajotin”). Ji "kam-" herwiha Kamkaran, ji "-ran" herwiha hukimran.