hiş

• IPA^(kilîd): /hɪʃ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: hiş

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hiş	hiş
Îzafe	hişê	hişên
Çemandî	hişî	hişan
Nîşandera çemandî	wî hişî	wan hişan
Bangkirin	hişo	hişino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hişek	hişin
Îzafe	hişekî	hişine
Çemandî	hişekî	hişinan

hiş nêr

1. aqil, bîr, hişyarî, haydarî, agadarî:

   Hiş di serî de nîne! (Bêaqil e.)

   • Di hemû ziman û çandan de hişê mirov diçe: Kurmanc dibêjin: “Hişê min diçe”. Zaza dibêjin: “Hêşê min şono”. Tirk dibêjin: “Başım dönüyor”. Yanê peyv bi peyv “Serê min dizivire” — (Beşek Ji Folklora Kurdî: Çîrok, Mehmet Bozkoyun, Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi)
   • Sacîdû bê hiş kerî sed salî dî
     Ez dizanim La îlahe îlla Tu yî — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

• kurdî-erebî: هش‎

• heş
• hêş
• hoş
• huş

Ji proto-hindûewropî *h₂ows- ("guh"), proto-îranî *uş (“guh; hiş”), hevreha guh ya kurdî, هوش‎ (hûş: hiş) û گوش‎ (gûş, “guh”) yên farisî, zazakî goş (guh) ya zazakî,, هۆش‎ (hoş, “hiş”) û گوێ‎ (gwê, “guh”) yên soranî, [skrîpt hewce ye] (oş/hoş, “hiş”) ya pehlewî, [skrîpt hewce ye] (uşî, “hiş”) ya avestayî... उसि (usi) ya sanskrîtî, vesh (“guh”) ya albanî, ausis (“guh”) ya lîtwanî, οὖς (oûs, “guh”) ya yûnaniya kevn, auris (“guh”) ya latînî (> oreille ya fransî), ухо (úxo, “guh”) ya rusî...

• Soranî: hoş

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

hiş

2. bêdeng, bêpêjn:

   Hiş be! (Bêdeng be! Neaxive!)

   Ew qet hiş nabe! (Ew her diaxive. Ew berdewam dipeyive.)

3. aşt, aram, tena, rihet:

   Dayikê zarokê xwe hiş kir.

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

hiş

1. bêdeng be, bêdeng bin!:
2. Hiş, qet neaxive! (Bêdeng be, hîç nepeyive!)

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

hiş

1. hişt, hiş, hê:

   Hişt, buraya gel!

   Hê, were virê!