Wuricy
| ||
| město: | Budyšin | |
| zagmejnowanje: | 1950 (do Jenkec) | |
| wobydlerstwo: | 417 (31. decembra 2023)[1] | |
| wysokosć: | 178–190 metrow n.m.hł. | |
51.16972222222214.465178–190
| ||
| póstowe čisło: | 02625 | |
| předwólba: | 03591 | |
 | ||
wikidata: Wuricy (Q5423)
| ||
Wuricy (němsce Auritz) su wjes w Hornjej Łužicy a wot lěta 1999[2] měšćanski dźěl Budyšina. Maja 417 wobydlerjow.[3]
Geografija
Wuricy leža na juhowuchodnej kromje wulkeho wokrjesneho města, něhdźe tři kilometry wuchodnje wot stareho města a južnje wot zwjazkoweje dróhi 6 we wysokosći 187 metrow nad mórskej hładźinu.
Stawizny
Prěnje historiske naspomnjenje Wuric je z lěta 1400 (Uwirwicz, Uwirricz, Vwericz, Uwricz, Uricz [2]). Ležownostne knjejstwo měješe Budyska měšćanska rada.
Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 69 wot cyłkownje 77 Wuričanow serbsce.[4]
Hlej tež: Kulturne pomniki we Wuricach
Wosobiny
- Arnošt Herman (1871–1940), prawiznik, domiznowědnik a předsyda Maćicy Serbskeje; prawiznik, domiznowědnik, předsyda Maćicy Serbskeje
- Jan Bohuwěr Pjech (1838–1913), knihikupc, přełožowar, publicist, słowjanski prócowar a spěchowar němsko-słowjanskeje wzajomnosće
- Filip Rězak (1859–1921), duchowny, słownikar a spisowaćel
Žórła
- ↑ staw: 31. decembra 2023; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2023, awgust 2024
- ↑ 2,0 2,1 Wuricy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ staw: 31. decembra 2023
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
Błohašecy | Bobolcy | Bolborcy | Bórk | Bozankecy | Ćichońca | Ćemjercy | Debrikecy | Delni Wunjow | Delnja Kina | Horni Wunjow | Hornja Kina | Južne předměsto | Lešawa | Lubochow | Mały Wjelkow | Nadźanecy | Nowe Małsecy | Nutřkowne město | Sćijecy | Sewjerowuchodny wobkruh | Słona Boršć | Smochćicy | Strowotna studnja | Wownjow | Wuchodne předměsto | Wulki Wjelkow | Wuricy | Zajdow | Zapadne předměsto (ze Židowom)