[go: up one dir, main page]

K wobsahej skočić

Sćijecy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Sćijecy
Stiebitz
Połoženje Sćijec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Sćijec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
město: Budyšin
zagmejnowanje: 1994
wobydlerstwo: 587 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć: 208 metrow n.m.hł.
51.17583333333314.392777777778208
póstowe čisło: 02625
předwólba: 03591
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Sćiječan/-ka
adjektiw:
Sćiječanski
skłonowanje:
Sćijec, Sćijecam, Sćijecy, Sćijecami, w Sćijecach
Połoženje Sćijec w Budyšinje
Połoženje Sćijec w Budyšinje

Połoženje Sćijec w Budyšinje

Sćijecy (prjedy tež Sćiwjecy; němsce Stiebitz) su wjes w Hornjej Łužicy, kotraž je wot lěta 1994[2] z měšćanskim dźělom Budyšina. Maja 587 wobydlerjow a přestrjeń wot 4,73nbsp;km². K Sćijecam słušeja tež Ratarjecy.

Sćijecy leža na zapadnej kromje města Budyšina, při čimž nadeńdźe so stara wjes při Wjazońčanskej dróze južnje železniskeje čary Drježdźany–Zhorjelc, nowši dźěl pak sewjernje wot njeje při krajnej dróze na směr Biskopicy, něhdyšej B 6. Přez stare Sćijecy ćeče Sćiječanska rěčka, kiž wuliwa so blisko Sprjewineje kupjele do Sprjewje.

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Pola dračoweho hata, Pola rěki, Pola skały, Pola suchej łuki, W Helach, Liponca (tež: na horje), Pola cyhelčiny, Pola sucheho hata, Na Rynčec horje, Pola starej dróhi, Pola Rynčec hata, Pola Witichec skały, Janašec hora, Pola němskej dróhi, Rynčec lipy, W dole.[3]

Powětrowy wobraz Sćijec (2020)

Prěnje historiske naspomnjenje Sćijec jako sydło ryćerja Martinus de Stewicz pochadźa z lěta 1242.[2] Ležownostne knjejstwo měješe přez lětstotki Budyska měšćanska rada.

Wot lěta 1890 mějachu Sćijecy zastanišćo při železniskej čarje Budyšin–Rakecy, kotraž wjedźeše wot 1908 hač do Wojerec. W lěće 1999 zastajichu wosobowy wobchad a 2001 so čara zawrě.

Hač do lěta 1994 běchu Sćijecy samostatna gmejna, wot 1936 z wjesnym dźělom Ratarjecy.

Hlej tež: Kulturne pomniki w Sćijecach

Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 70 wot cyłkownje 96 Sćiječanow serbsce (73 %).[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 jenož hišće snadny serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot 6,7 %.[5]

  • Jan Pawoł Křižan (1854–1923), farar, spisaćel a dołholětny předsyda Maćicy Serbskeje; narodźeny w Sćijecach
  1. staw: 31. decembra 2023; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2023, awgust 2024
  2. 2,0 2,1 Sćijecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 16 (digitalizat).
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 246. [821 wobydlerjow, z nich 48 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 3 z pasiwnymi, 4 serbske dźěći a młodostni, 766 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
 Commons: Sćijecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije