[go: up one dir, main page]

Saltar ao contido

Unión Europea de Radiodifusión

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Unión Europea de Radiodifusión

Union européenne de radio-télévision
European Broadcasting Union

Logo da UER
Organización Unión de organizacións de radiodifusión
Siglas EBU/UER
Presidente Bélxica Jean-Paul Philippot[1]
Estado Activa
Fundada 12 de febreiro de 1950 (74 anos)
Sede Suíza Xenebra
Linguas oficiais Inglés e francés
Páxina web www.ebu.ch

A Unión Europea de Radiodifusión, EBU-UER (en inglés: European Broadcasting Union e en francés: Union européenne de radio-télévision) é unha confederación de 75 empresas de radiotelevisión de 56 países, e 43 empresas asociadas doutros 25. Non ten relación ningunha coa Unión Europea. Os membros son empresas de radio e televisión, moitas das cales son públicas ou privadas de emisión pública. Os membros activos son na súa maioría europeos aínda que tamén os hai do norte de África ou Asia. Os membros asociados non están limitados á zona europea-mediterránea se non que inclúen empresas do Canadá, o Xapón, México, a India e Hong Kong, así coma moitos outros máis.

A Unión Europea de Radiodifusión, foi creada o 12 de febreiro de 1950 por 23 organizacións de radio-televisión de Europa e o Mediterráneo nunha conferencia que tivo lugar en Torquay (Devon, Inglaterra). No ano 1993, a Organización Internacional de Radio e Televisión (OIRT), unha organización equivalente dos países do centro e este de Europa, fusionouse coa UER.

Producións

[editar | editar a fonte]

A UER é a encargada de organizar mediante a Eurovision Network o Festival da Canción de Eurovisión. Así mesmo o Eurovision Network organiza o Eurovision Dance Contest e o Junior Eurovision Song Contest. Os membros da UER tamén traballan xuntos para crear documentais e series animadas para nenos.

Eventos retrasmitidos

[editar | editar a fonte]

A maior parte dos membros da UER teñen un acordo para retransmitir os Xogos Olímpicos[2] e a FIFA World Cup (en particular, os partidos dos seus países e a final). Outro evento importante que é retrasmitido por toda Europa e o Concerto de Aninovo de Viena.

Antes da retransmisión dun evento por parte da UER, é retransmitido o Preludio do Te Deum de Marc-Antoine Charpentier. Esta peza é especialmente coñecida nos países nos que se retransmite o Festival de Eurovisión. (clic [1] para escoitar).

Requisitos para acceder

[editar | editar a fonte]
Membros da UER por época de ingreso.

Os membros activos da UER son principalmente rádioas televisións públicas de Europa e da conca mediterránea, son moi poucas as televisións de titularidade privada as que son membros activos, entrando todas antes dos anos 90, que é cando a UER endureceu as normas de entrada para evitar que as novas televisións privadas que xurdían por toda Europa formasen parte de tan selecto club.[3]

Hoxe en día, se un organismo quere entrar a formar parte da UER ten que cumprir as seguintes normas:[3]

1º- Que o país onde emita sexa membro da ITU (Unión Internacional de Telecomunicacións) e estea situado no Área de Radiodifusión Europea ou que sexa membro do Consello de Europa.

2º- Que a súa cobertura sexa nacional, que supere o 98% do territorio nacional e cunha calidade técnica excelente.

3º- A súa programación debe ser variada, incluíndo desde noticias, infantís, música, programas minoritarios, ata programas culturais, que non deben restrinxirse a horarios minoritarios. En canto á programación deportiva, debe superar as 200 horas anuais e deben incluír polo menos retransmisións de 12 deportes, das cales, polo menos 8 deportes a súa transmisión dure máis de 3 horas ao ano, e sempre en horario entre as 7 da mañá e a 1 da madrugada.

4º- Producen realmente e baixo o seu propio custo e control editorial unha proporción substancial da súa programación.

5º- Que non estean relacionadas ou teñan acordos con ningún outro organismo que compita coa UER polos dereitos de retransmisión de acontecementos deportivos.

Membros Activos

[editar | editar a fonte]

A UER conta con 73 membros activos dentro de Europa, o norte de África e Oriente Próximo.[4]

País Organismo Siglas Ano
Albania Radio Televizioni Shqiptar RTSH 1999
Alemaña Alemaña Arbeitsgemeinschaft Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland ARD 1952
Zweites Deutsches Fernsehen ZDF 1963
Alxeria Entreprise nationale de télévision ENTV 1969
Entreprise nationale de Radiodiffusion sonore ENRS 1969
Télédiffusion d'Algérie 1969
Armenia Compañía de Radio e Televisión Pública de Armenia AM/PTV 2005
Austria Austria Österreichischer Rundfunk ORF 1953
Acerbaixán İctimai Televiziya və Radio Yayımları Şirkəti ICTIMAI 2007
Andorra Andorra Ràdio i Televisió d'Andorra[5] RTVA 2002
Bélxica Bélxica Vlaamse Radio- en Televisieomroep VRT 1950
Radio Télévision Belge de la Communauté Française RTBF 1950
Belarús Belarús Belaruskaja Tele-Radio Campanija BTRC 1993
Bosnia e Hercegovina Bosnia e Hercegovina Radio-Televizija Bosne i Hercegovine BHTV 1993
Bulgaria Bulgaria Bălgarsko Nationalno Radio, Bălgarska Nationalna Televizija BNT 1993
Chipre Chipre Cyprus Broadcasting Corporation RIK/CyBC 1968
Croacia Croacia Hrvatska Radiotelevizija HRT 1993
Dinamarca Dinamarca Danmarks Radio DR 1950
TV2/Danmark DK/TV2 1990
Exipto Exipto Egyptian Radio and Television Union ERTU 1950-1957, 1984
Eslovaquia Eslovaquia Slovenský rozhlas SK/SR 1993
Slovenská televízia SK/STV 1993
Eslovenia Eslovenia Radiotelevizija Slovenija RTVSLO 1993
España España Corporación Radio Televisión Española, S.A. RTVE 1955
Sociedad Española de Radiodifusión SER 1982
Radio Popular SA COPE COPE 1998
Estonia Estonia Eesti Rahvusringhääling ERR 1993
Finlandia Finlandia MTV Oy FI/MTV 1993
Oy Yleisradio Ab YLE 1950
Francia Groupement des Radiodiffuseurs français :
- TF1
- France 2
- France 3
- Canal+
- Radio France
- Radio France internationale
GRF 1950
Europe 1 E1 1978
Xeorxia Xeorxia Georgian Public Broadcaster GPB 2005
Países Baixos Países Baixos Nederlandse Publieke Omroep NPO 1950
Hungría Hungría Magyar Rádió, Magyar Televízió HU/MTV 1993
Irlanda Irlanda Raidió Teilifís Éireann RTÉ 1950
Teilifís na Gaeilge TG4 2007
Islandia Islandia Ríkisútvarpið RÚV 1956
Israel Israel Broadcasting Authority IBA 1957
Italia Italia RAI-Radiotelevisione Italiana RAI 1950
Xordania Jordan Radio and Television Corporation JRTV 1969
Letonia Letonia Latvijas Radio, Latvijas Televizija LTV 1993
Líbano Líbano Télé-Liban TL 1950
Libia Libia Libya Jamahiriya Broadcasting LJB 1974
Lituania Lituania Lietuvos Radijas ir Televizija LRT 1993
Luxemburgo Luxemburgo CLT Multi Media CLT 1950
Etablissement de Radiodiffusion Socioculturelle ERSL 1996
Macedonia do Norte Macedonia do Norte Makedonska Radio Televizija MKRTV 1993
Malta Malta Public Broadcasting Services MT/PBS 1969
Marrocos Marrocos Société nationale de radiodiffusion et de télévision SNRT 1950-1961, 1968
Moldova Moldova Teleradio-Moldova TRM 1993
Mónaco Mónaco Groupement de Radiodiffusion monégasque :
- RMC
- Télé Monte-Carlo
- Monte-Carlo Radiodiffusion
1950
Montenegro Montenegro Radio-televizija Crne Gore RTCG 2001
Noruega Noruega Norsk Rikskringkasting NRK 1950
TV2 NO/TV2 1992
Polonia Polonia Polskie Radio PR 1993
Telewizja Polska TVP 1993
Portugal Portugal Rádio e Televisão de Portugal RTP 1950
República Checa República Checa Český rozhlas ČR 1993
Česká televize ČT 1993
Reino Unido Reino Unido British Broadcasting Corporation BBC 1950
United Kingdom Independent Broadcasting: ITV, Channel 4, S4C, Five UKIB 1959
Romanía Romanía Societatea Română de Radiodifuziune ROR 1993
Televiziunea Română TVR 1993
Rusia Rusia Channel One Russia C1 1993
Radio Dom Ostankino RDO 1993
RossijskoeTeleradio RTR 1993
San Marino San Marino San Marino RTV SMRTV 1995
Serbia Serbia Radio-televizija Srbije RTS 2001
Suecia Suecia Sveriges Television och Radio Grupp :
- Sveriges Television
- Sveriges Radio
- Sveriges Utbildningsradio
SVT 1950
TV4 TV4 2004
Suíza Suíza SRG SSR idée suisse - Société Suisse de Radiodiffusion et Télévision SRG SSR 1950
Tunisia Tunisia Établissement de la radiodiffusion-télévision tunisienne RTTT 1950
Turquía Turquía Türkiye Radyo Televizyon Kurumu TRT 1950
Ucraína Ucraína Natsionalna Telekompaniya Ukraïny NTU 1993
Natsionalna Radiokompanya Ukraïny NRU 1993
Cidade do Vaticano Cidade do Vaticano Radio Vaticano RV 1950

Membros Asociados

[editar | editar a fonte]

Os membros asociados a UER son aqueles organismos audiovisuais de carácter nacional que teñen a súa actividade en países fóra da influencia europea. Os membros asociados non teñen acceso a rede de eurocisión nin as súas actividades e deben renovar o seu posto cada cinco anos.[6]

País Organismo Siglas
Australia Australia Australian Broadcasting Corporation ABC
Special Broadcasting Service SBS
Australian Fine Music Network AFNM
Free TV Australia Free
Bangladesh National Broadcasting Authority of Bangladesh NBAB
Canadá Canadian Broadcasting Corporation CBC/SRC
Chile Corporación de Televisión de la Pontificia Universidad Católica de Chile UCTV
Corea do Sur Korean Broadcasting System KBS
Munhwa Broadcasting Corporation MBC
Cuba Instituto Cubano de Radio y Televisión ICRT
Estados Unidos de América Estados Unidos American Broadcasting Company ABC
Columbia Broadcasting System CBS
National Broadcasting Company NBC
National Public Radio NPR
American Public Media APM
WFMT Radio Network WFMT
Gambia Gambia Gambia Radio and Television Services GRTS
Xeorxia Xeorxia Teleimedi TEME
Rustavi 2 RB
Groenlandia Groenlandia Kalaalit Nunaata Radioa KNR
Hong Kong Radio Television Hong Kong RTHK
India India All India Radio AIR
Irán Islamic Republic of Iran Broadcasting IRIB
Xapón Nippon Hoso Kyokai NHK
TV Asahi Corporation ANB
Fuji Television Network Inc FTN
National Association of Commercial Broadcasters in Japan NACB
Tokyo Broadcasting System Inc. TBS
Tokyo FM Broadcasting Co. Ltd. TFM
Malaisia Radio Television Malaysia RTM
Mauricio Mauricio Mauritius Broadcasting Corporation MBC
Mauritania Mauritania Télévision de Mauritanie MR/TVM
Nepal Nepal Television Corporation NTVC
Nova Zelandia Nova Zelandia Radio New Zealand RNZ
Television New Zealand TVNZ
Omán Oman Directorate General of Radio and Television ODGRT
Paquistán Pakistan Television Corporation PK/PTV
Palestina Palestinian Broadcasting Corporation PBC
Qatar Canal de Al Jazeera Infantil JCC
Siria Organisme de la Radio-Télévision Arabe Syrienne ORTAS
Sri Lanka Sri Lanka Broadcasting Corporation SLBC
Sudán Sudán South African Broadcasting Corporation SABC
Venezuela Radio Caracas Televisión / Radio Caracas Radio RCTV/RCR
Cimbabue Cimbabue Zimbabwe Broadcasting Corporation ZBC

Membros Activos do Pasado

[editar | editar a fonte]

Os organismos audiovisuais que no pasado foron membros activos, pero deixaron de selo son:

País Organismo Código Período
Iugoslavia Iugoslavia Jugoslovenska Radiotelevizija JRT 1950 - 1992
España España Antena 3 de Radio A3R 1986 - 1993
Libia Libia Libyan Jamahiriya Broadcasting Corporation LJBC 1974 - 2011
Grecia Grecia Ellinikí Radiofonía Tileórasi ERT 1950 - 2013

Participantes autorizados

[editar | editar a fonte]

Participantes autorizados son aqueles organismos audiovisuales que por algún motivo non cumpren as normas para ser membro activo ou asociado, pero cuxa actividade pode resultar útil para a UER. Non teñen acceso ás redes de eurovisión e euroradio, como tampouco ás asembleas xerais.[7]

País Organismo Código
Bélxica Bélxica
Canadá
Francia
Suíza Suíza
TV5 Europe FRI/TV5
España España Catalunya Música CatMusic
Abertis Telecom S.A. Abertis
Unión Europea Unión Europea Euronews Euronews
Francia
Alemaña Alemaña
ARTE GEIE ARTE
Macedonia do Norte Macedonia do Norte JP MRD (Macedonian Broadcasting) JPMRD
Hungría Hungría Antenna Hungária RT AH
Duna Television Duna TV
Rusia Rusia Russian TV and Radio Broadcasting Network RTRN

Posibles membros futuros

[editar | editar a fonte]
País Organismo
Belarús Belarús Obshchenatsionálnoye Televídeniye (ONT)
Logo do mal manexo percibido na realización de preseleccións nacionais do Festival da Canción de Eurovisión por parte da BRTC, o Xefe de Estado bielorruso Aliaksandr Lukašenka, instou á ONT a presentar unha solicitude de ingreso á UER como membro pleno, a cal, foi denegada.[8]
Grecia Grecia DT
Fontes gregas sinalan que a UER está negociando coa televisora pública DT para acelerar a súa membresía e incorporación á Unión Europea de Radiofusión.[9][10]
Liechtenstein Liechtenstein 1 FLTV
É a única televisora de Liechtenstein, comezou a transmitir o 15 de agosto de 2008. Antes do 31 de xullo de 2009, os directivos da cadea presentaron unha solicitude de ingreso á UER.[11] Porén, debido a problemas derivados da crise económica mundial, a estación non puido formalizar o seu ingreso ao ente europeo.[12]
Marrocos Marrocos 2M TV
É a segunda televisora privada máis importante do país, en 2007 pediu integrarse á UER.[13]
Kosovo Kosovo RTK
A cadea kosovar enviou unha solicitude de ingreso á UER.[14] Porén, o país, que non está unanimemente recoñecido pola Comunidade Internacional, non pertence á Organización de Nacións Unidas, polo tanto non pode pertencer á Unión Internacional de Telecomunicacións, requisito básico para ingresar na UER. transmitiu durante 2 anos o Festival da Canción de Eurovisión.
Casaquistán Yel Arna
A canle do Holding privado Khabar quere ser membro da UER e participar no Festival da Canción de Eurovisión. De feito, transmitiu durante 6 anos o Festival da Canción de Eurovisión. Con todo, isto resultaría complicado, xa que unha parte do país atópase fóra da Área de Radiodifusión Europea. Aínda que actualmente Casaquistán intenta unirse ao Consello de Europa, isto quere dicir que cando sexa membro do Consello de Europa poderá unirse á UER e participar no Festival da Canción de Eurovisión.
Qatar Qatar Radio
Enviou unha solicitude para entrar como membro pleno da UER, coa esperanza de participar no Festival da Canción de Eurovisión. Con todo, isto parece improbable debido a que o país atópase fóra da Área de Radiodifusión Europea.[15]
  1. "Oiko Times". 7 de xullo de 2008. Arquivado dende o orixinal o 01 de abril de 2012. Consultado o 10 de xullo de 2008. 
  2. "Live Broadcasts Finally Okayed". Variety Asia Online. 10 July 2008. Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2008. Consultado o 2008-07-10. 
  3. 3,0 3,1 "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 02 de xaneiro de 2014. Consultado o 22 de febreiro de 2014. 
  4. "EBU/UER". Arquivado dende o orixinal o 29 de maio de 2017. Consultado o 25 de abril de 2016. 
  5. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 19 de setembro de 2019. Consultado o 22 de febreiro de 2014. 
  6. Listado oficial de miembros asociados de la UER http://www.ebu.ch/en/ebu_members/associates/index.php Arquivado 30 de abril de 2008 en Wayback Machine.
  7. Listado oficial de participantes autorizados da UER http://www.ebu.ch/en/ebu_members/associates/index.php Arquivado 30 de abril de 2008 en Wayback Machine.
  8. "Belarus 2nd broadcaster applies for EBU membership". ESCKaz.com. 
  9. "Ελληνικό team για τη Eurovision Junior 2013!". 
  10. "Greece: DT Invited To Broadcast JESC". 
  11. Palacios, Jesús (21 de xullo de 2009). "Liechtenstein podría participar en Eurovisión 2010". eurovision-spain.com. Consultado o 21 de xullo de 2009. 
  12. Hondal, Victor (4 de novembro de 2009). "Liechtenstein rules out Eurovision participation". ESCtoday.com. Consultado o 4 de novembro de 2009. 
  13. Kuipers, Michael (12 de xullo de 2007). "New Moroccan broadcaster aims for EBU membership: Morocco to return in the next few years?" (en inglés). ESCToday. Arquivado dende o orixinal o 08 de marzo de 2008. Consultado o 22 de febreiro de 2014. 
  14. "Kosovo applies to the EBU for active membership" (en inglés). Oikotimes.com. 9 de abril de 2010. Arquivado dende o orixinal o 12 de abril de 2010. Consultado o 22 de febreiro de 2014. 
  15. Repo, Juha (12 de maio de 2009). "Nación del golfo quiere participar en Eurovisión". ESCToday. Consultado o 12 de maio de 2009. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]