Mycena
Mycena | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Mycenaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Mycena Roussel, 1806 | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Mycena onddo txiki saprobioen genero bat da, Mycenaceae familiakoa; oso gutxitan izaten dute zentimetro gutxi batzuetako zabalera.[1]
Ezaugarriak
Espora zuriak dituzte eta hori espezi hauen ezaugarria da. Kanpai formako kono txiki baten forma du. Zurtoina hauskorra eta mehea da. Gehienak grisak edo marroiak dira, baina espezie batzuek kolore distiratsuagoak dituzte. Gehienek kaputxoi gardena eta ildaskatua dute. Espezie batzuek, hala nola Mycena haematopus-ak, latex bat sortzen dute puskatzen direnean eta lixiba usaina botatzen dute.[2]
Espezie batzuk jangarriak direlako ezagutzen dira; beste batzuk, ordea, toxinak dituzte. Baina gehienen jangarritasuna ez da ezaguna, txikiegiak baitira sukaldean erabiltzeko. Mycena cyanorrhizak orban urdinak ditu eta psilozibina haluzinogenoa eta Mycena pura muskarina mikotoxina dauka.[3]
Hogeita hamahiru espezie bioluminiszenteak dira, sutxakur izenez ezagutzen den distira sortuz.[4]
Espezieak
Alexander Smithek, 1947an, Mycenari buruzko monografia bat egin zuen, 232 espezie identifikatu zituena. Orain badakigu 500 espezie inguru direla mundu osoan.[5]
- M. acicula
- M. adonis
- M. adscendens
- M. aetites
- M. alphitophora
- M. aurantiomarginata
- M. austrofilopes
- M. austrororida
- M. arcangeliana
- M. asterina (Bioluminiszenteak)
- M. brunneospinosa
- M. californiensis
- M. capillaripes
- M. chlorophos
- M. cinerella
- M. citricolor
- M. citrinomarginata
- M. clariviolacea
- M. crocata
- M. cyanorrhiza
- M. discobasis (Bioluminiszenteak)
- M. epipterygia''
- M. erubescens
- M. fera (Bioluminiszenteak)
- M. flavoalba
- M. fonticola
- M. fuscoaurantiaca
- M. galericulata
- M. galopus
- M. griseoviridis
- M. haematopus
- M. inclinata
- M. interrupta
- M. intersecta
- M. kuurkacea
- M. leaiana
- M. lacrimans (Bioluminiszenteak)
- M. lanuginosa
- M. leptocephala
- M. lucentipes (Bioluminiszenteak)
- M. luteopallens
- M. luxaeterna (Bioluminiszenteak)
- M. luxarboricola (Bioluminiscentes)
- M. luxaustralis (Bioluminiszenteak)
- M. maculata
- M. metata
- M. multiplicata
- M. mustea
- M. nargan
- M. nidificata
- M. olida
- M. oregonensis
- M. overholtsii
- M. pelianthina
- M. polygramma
- M. pura
- M. pura complex
- M. purpureofusca
- M. renati
- M. rorida
- M. rosea
- M. rosella
- M. sanguinolenta
- M. semivestipes
- M. seynii
- M. singeri (Bioluminiszenteak)
- M. spinosissima
- M. stipata
- M. stylobates
- M. subcaerulea
- M. tintinnabulum
- M. urania
- M. vinacea
- M. viscosa
- M. vitilis
- M. vulgaris
- M. zephirus
Erreferentziak
- ↑ http://www.amanitacesarea.com/mycena.html
- ↑ https://www.mushroomexpert.com/mycenoid.html
- ↑ https://ecuador.inaturalist.org/taxa/63473-Mycena-pura
- ↑ https://www.stevanilab.com
- ↑ Smith, Alexander Hancett. North American Species of Mycena. Ann Arbor: Univ. of Michigan Press, 1947.