Salif Keïta
Aspekto
Salif Keïta | |
---|---|
Persona informo | |
Naskiĝo | 25-an de aŭgusto 1949 (75-jaraĝa) en Djoliba |
Lingvoj | Mandea lingvaro • Mandinga lingvaro |
Ŝtataneco | Malio |
Familio | |
Infano | Nantenin Keïta (en) |
Okupo | |
Okupo | kantisto kantoverkisto |
TTT | |
Retejo | http://salifkeita.artistes.universalmusic.fr/ |
Salif KEÏTA, (Djoliba, 12-a de aŭgusto de 1949) estas muzikisto de Malio konita kiel La Voĉo afrika de Oro. Aliflanke, li estas rekta posteulo de la fondinto de la Imperio de Malio, Sundiata Keïta.
De malgranda, li estis marĝenita pro sia albineco, signo de malbona sorto en la kulturo mandinka kaj en 1984, li elmigris al Parizo. Lia muziko kombinas tradiciajn ritmojn de Okcidenta Afriko kaj influoj de Eŭropo kaj Ameriko.
Diskaro
[redakti | redakti fonton]- Soro (Mango, 1987)
- Ko-Yan (Mango, 1989)
- Amen (Mango, 1991)
- Destiny of a Noble Outcast (PolyGram, 1991)
- Folon (Mango, 1995)
- Rail Band (Melodie, 1996)
- Seydou Bathili (Sonodisc, 1997)
- Papa (Blue Note, 1999)
- Mama (Capitol, 2000)
- Sosie (Mellemfolkeligt, 2001)
- Moffou (Universal Jazz France, 2002)
- The Best of the Early Years (Wrasse, 2002)
- Remixes from Moffou (Universal Jazz France, 2004)
- M'Bemba (Universal Jazz France, 2005)
- La différence (Emarcy ,2009)
- Anthology, 2011
- Talé - Universal, kun Philippe Cohen-Solal, 2012
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- france http://salifkeita.artistes.universalmusic.fr/ Arkivigite je 2007-05-16 per la retarkivo Wayback Machine