Mandinga lingvaro
| Mandinga lingvaro | |
| |
| lingva familio • makrolingvo • lingvo • moderna lingvo | |
|---|---|
| Mandea lingvaro | |
| Lingvistika klasifiko | |
Niĝerkonga
| |
| Lingvaj kodoj | |
| Lingvaj kodoj | |
| ISO 639-3 | man |
| Glottolog | mand1435 |
| Angla nomo | Manding |
| Franca nomo | langues mandingues |
La mandinga lingvaro - sialingve mandingo - estas grupo de lingvoj respektive reciproke kompreneblaj dialektoj en Okcidentafriko, apartenanta al la mandea lingvaro. Ĝiaj plej konataj membroj estas la bambara, la plej parolata lingvo en Malio; la mandinka, la ĉefa lingvo de Gambio kaj grava en Gvineo, kaj la ĝula, komerca lingvo de la norda Eburbordo kaj okcidenta Burkina Faso.[1] Plie menciiĝu la marka, parolata en Burkina Faso de proksimume 200 000 homoj.
La lingvoj de la mandinga lingvaro havas fortan parolan tradicion, sed ankaŭ skribajn formojn - adaptojn de araba kaj latina alfabetoj, kaj almenaŭ du indiĝenajn skribsistemojn.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ informoj en la retejo Ethnologue (angle, 18-a eldono 2015)
