o

1. la vokala litero «o» je sia minuskla skriba formo

Elparolo

IFA:  [o̞]  estas ĉiam ĝuste. Fakultative akcentaj IFA:  [oː]  en malferma silabo kaj IFA:  [ɔ]  en ferma silabo.^[1]

Vidu ankaŭ

• O, majuskla formo
• gramatika finaĵo o

Fontoj kaj citaĵoj

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	o	ooj
Akuzativo	oon	oojn

1. nomo de la litero O, dek-naŭa litero de la Esperanta alfabeto.

Rimarkoj: la vorto o, liternomo, estas fundamenta vorto de Esperanto, tamen tiel konfirmita nur dum la Sepa Oficiala Aldono al la Universala Vortaro, farita de la Akademio de Esperanto.

Vorterseparo

o (+ o)

Samsencaĵoj

• oskar

Vidu ankaŭ

• O, majuskla skribformo
• o, minuskla skribformo

La literoj de la esperanta alfabeto Majuskloj: A | B | C | Ĉ | D | E | F | G | H | Ĥ | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | Ŝ | T | U | Ŭ | V | Z Minuskloj: a | b | c | ĉ | d | e | f | g | h | ĥ | i | j | k | l | m | n | o | p | r | s | ŝ | t | u | ŭ | v | z Liternomoj: a, bo (be), co (ce), ĉo (ĉa), do (de), e, fo (ef), go (‎ge), ĝo (ĝe), ho (ha), ĥo (ĥi), i, jo (je), ĵo (‎ĵi), ko (ka), lo (‎el), mo (om), no (‎en), o, po (pa), ro (ar), so (es), ŝo (‎eŝ), to (‎ta), u, ŭo (eŭ), vo (vi), zo (ze)

o

1. li, ŝi, aŭ ĝi

Elparolo

IFA:  o̞ 

[1] li, ŝi, aŭ ĝi

Vidu ankaŭ

• onlar (ili)