u
 | Signifoj |
- la vokala litero «u» je sia minuskla skriba formo
 | Elparolo |
- IFA: [u] estas ĉiam ĝuste. Fakultative IFA: [uː] en malferma aŭ akcenta silabo, kaj senakcenta IFA: [u̯] antaŭ alia vokalo.[1]
 | Vidu ankaŭ |
- U, majuskla formo
- gramatika finaĵo u
 | Fontoj kaj citaĵoj |
- ↑ Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980.
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | u | uoj |
| Akuzativo | uon | uojn |
| Signifoj |
- nomo de la litero U, dudek-kvina litero de la Esperanta alfabeto.
- Rimarkoj: la vorto u, liternomo, estas fundamenta vorto de Esperanto, tamen tiel konfirmita nur dum la Sepa Oficiala Aldono al la Universala Vortaro, farita de la Akademio de Esperanto.
 | Samsencaĵoj |
| Vidu ankaŭ |
 | Tradukoj |
| Signifoj |
 | Referencoj kaj literaturo |
- "SŁOWNICZEK polsko – esperancki" (PDF), Danuta KOWALSKA (2002).