yemek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: yemək and yêmək

Turkish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /jeˈmek/ , [je̞ˈmɛc]
  • Hyphenation: ye‧mek

Etymology 1

[edit]

Inherited from Ottoman Turkish یمك (yemek, to eat, consume), from Proto-Turkic *yē- (to eat).[1]

Verb

[edit]

yemek (third-person singular simple present yer)

  1. (transitive) to eat
    Her gün iki öğün haşlanmış patates yemekten bıktım.
    I'm tired of eating boiled potatoes twice every day.
  2. (transitive) to require, use up, consume
  3. (transitive, of an insect) to bite, eat someone up
  4. (transitive) to drain someone, wear someone down
  5. (transitive, slang) to kill
  6. (transitive, slang) to lay, have sex with, kiss, lick, suck
  7. (transitive, chess) to capture
    Piyon düz ve ileri doğru hareket etse de karşı oyuncunun taşlarını çapraz olarak yer.
    Even though the pawn moves straight and forward, it captures the opponent's pieces diagonally.
  8. (transitive, slang, of a cheap item) to break
    Kumandayı yemişsiniz yine.
    So you broke the TV remote again.
  9. (transitive) to fall for, to be deceived
    Yedi yalanı.
    He/she fell for the lie.
Conjugation
[edit]
Derived terms
[edit]
[edit]
See also
[edit]

Etymology 2

[edit]

From Ottoman Turkish یمك (yemek, food, meal). Cognate to Kipchak [Arabic needed] (yemek, food), ultimately derived from Proto-Turkic *yē- (to eat), see etymology 1 above.

Noun

[edit]

yemek (definite accusative yemeği, plural yemekler)

  1. meal, food
    yemek yemekto eat food
  2. repast
  3. dish, particular kind of food
Declension
[edit]
Inflection
Nominative yemek
Definite accusative yemeği
Singular Plural
Nominative yemek yemekler
Definite accusative yemeği yemekleri
Dative yemeğe yemeklere
Locative yemekte yemeklerde
Ablative yemekten yemeklerden
Genitive yemeğin yemeklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular yemeğim yemeklerim
2nd singular yemeğin yemeklerin
3rd singular yemeği yemekleri
1st plural yemeğimiz yemeklerimiz
2nd plural yemeğiniz yemekleriniz
3rd plural yemekleri yemekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular yemeğimi yemeklerimi
2nd singular yemeğini yemeklerini
3rd singular yemeğini yemeklerini
1st plural yemeğimizi yemeklerimizi
2nd plural yemeğinizi yemeklerinizi
3rd plural yemeklerini yemeklerini
Dative
Singular Plural
1st singular yemeğime yemeklerime
2nd singular yemeğine yemeklerine
3rd singular yemeğine yemeklerine
1st plural yemeğimize yemeklerimize
2nd plural yemeğinize yemeklerinize
3rd plural yemeklerine yemeklerine
Locative
Singular Plural
1st singular yemeğimde yemeklerimde
2nd singular yemeğinde yemeklerinde
3rd singular yemeğinde yemeklerinde
1st plural yemeğimizde yemeklerimizde
2nd plural yemeğinizde yemeklerinizde
3rd plural yemeklerinde yemeklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular yemeğimden yemeklerimden
2nd singular yemeğinden yemeklerinden
3rd singular yemeğinden yemeklerinden
1st plural yemeğimizden yemeklerimizden
2nd plural yemeğinizden yemeklerinizden
3rd plural yemeklerinden yemeklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular yemeğimin yemeklerimin
2nd singular yemeğinin yemeklerinin
3rd singular yemeğinin yemeklerinin
1st plural yemeğimizin yemeklerimizin
2nd plural yemeğinizin yemeklerinizin
3rd plural yemeklerinin yemeklerinin
Derived terms
[edit]

See also

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*jē-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Further reading

[edit]
  • yemek in Reverso (Turkish-English)