Panzerhaubitze Hummel
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 Panzerhaubitze Hummel (πολεμικό μουσείο του Μούνστερ) | |
| Τεχνικά χαρακτηριστικά | |
|---|---|
| Πλήρωμα | 6 άτομα |
| Μήκος | 7,17 μέτρα |
| Πλάτος | 2,97 μέτρα |
| Ύψος | 2,81 μέτρα |
| Μάζα | 24,4 t |
| Θωράκιση | 30 χιλιοστά εμπρός, 20 χιλιοστά στο πλάι και πίσω, 10 χιλιοστά στον πύργο |
| Πρωτεύων οπλισμός | 1 x 150 mm βαρύ πυροβόλο sFH 18/1 L/30 με 18 βλήματα |
| Δευτερεύων οπλισμός | MG34 ή MG42 |
| Κινητήρας | Maybach HL 120 TRM V12 |
| Αμορτισέρ | Blattfeder |
| Μέγιστη ταχύτητα | 42 km/h |
| Απόδοση/Μάζα | 13 PS/t |
| Αυτονομία | 215 km (σε ομαλό δρόμο), 130 km (σε ανώμαλο έδαφος) |
Το Panzerhaubitze Hummel ήταν αυτοκινούμενο όχημα του πυροβολικού με κανόνι 150 χιλιοστών. Το χρησιμοποίησε η Γερμανική Βέρμαχτ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από το 1943 μέχρι το τέλος του.
Ο πλήρης χαρακτηρισμός του είναι Panzerfeldhaubitze 18M auf Geschützwagen III/IV (Sf) Hummel (Sd.Kfz. 165), ενώ από τις 27 Φεβρουαρίου 1944 η χρήση της λέξης Hummel (γερμ. μέλισσα) απαγορεύτηκε από τον ίδιο τον Χίτλερ επειδή «δεν άρμοζε σε πολεμικό όχημα».
Το Hummel ήταν προσαρμοσμένο στο όχημα Geschützwagen III/IV, ένα από τα σασί του Panzer IV με κιβώτιο ταχυτήτων του Panzer III. Η θέση του κινητήρα μεταφέρθηκε από το πίσω μέρος στο μέσον του σασί για να εξοικονομηθεί χώρος για το πυροβόλο των 150 χιλιοστών, με βεληνεκές 14 χιλιομέτρων. Επειδή τα 18 βλήματα ήταν πολύ λίγα ως πυρομαχικά, υπήρχε και μια δεύτερη εκδοχή του Hummel, το Munitionsträger Hummel (γερμ. μεταφορικό πυρομαχικών), το οποίο απλά αντί για το πυροβόλο μετέφερε πυρομαχικά.
