Ίβυκος
| Ίβυκος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ἲβυκος (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 6ος αιώνας π.Χ.[1] Ρήγιο[2] |
| Θάνατος | 6ος αιώνας π.Χ.[1] Κόρινθος |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[3] ποιητής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ίβυκος (ή Ίβυκος ο Ρηγίνος) ήταν αρχαίος Έλληνας λυρικός ποιητής από το Ρήγιο της Μεγάλης Ελλάδας[4].
Η ακμή του τοποθετείται στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ., στην εποχή του τυράννου της Σάμου Πολυκράτη[5][4], αφού στην αυλή του έζησε πολύ χρόνο.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ίβυκος γεννήθηκε όταν ο Στησίχορος ήταν πια γέρος.
Ο πατέρας του Ιβύκου ονομαζόταν Φύτιος[4]. Παρότι προερχόταν από αριστοκρατική γενιά, ο Ίβυκος προτίμησε να φύγει από την πατρίδα του και να επισκεφθεί διάφορες χώρες. Σε κάποιο από τα ταξίδια του, όπως αναφέρει ο επιγραμματοποιός Αντίπατρος ο Σιδώνιος, σκοτώθηκε από ληστές στην Κόρινθο[4]. Επειδή κανένας μάρτυρας δεν υπήρχε εκεί για να καταγγείλει τον φόνο του, ο Ίβυκος επικαλέσθηκε τους γερανούς που εκείνη τη στιγμή πετούσαν από πάνω του, να τιμωρήσουν τους δολοφόνους του. Μετά από καιρό, ένας από τους ληστές εκείνους, όντας στην Κόρινθο, μόλις είδε γερανούς είπε στους άλλους: «`Ιδε αι Ιβύκου έκδικοι.» Κάποιος τον άκουσε και έτρεξε και τον κατάγγειλε. Οι δολοφόνοι πιάστηκαν και τιμωρήθηκαν[6][4]. Η παράδοση αυτή αναπτύχθηκε σε παραλλαγές και από μεταγενέστερους συγγραφείς και η φράση «οι γερανοί του Ιβύκου»[4] έμεινε παροιμιώδης στους αρχαίους Έλληνες για την ανακάλυψη εγκλημάτων μετά από θεία επέμβαση.
Το έργο του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον Ίβυκο αποδίδονταν επτά ποιητικά βιβλία, από τα οποία όμως διασώθηκαν λίγα μόνο αποσπάσματα. Ακέραιοι βρίσκονται σήμερα μόλις 40 στίχοι του. Από τα ποιήματά του σημαντικότερα θεωρούνται τα ερωτικά, για την πρωτοτυπία και το θερμό τους συναίσθημα. Το είδος του θρησκευτικού ύμνου, που ο Στησίχορος τον είχε μετασχηματίσει σε ηρωικό, διαφοροποιήθηκε εκ νέου από τον Ίβυκο προς το καλύτερο, ώστε από αυτόν να γεννηθεί το εγκώμιο, δηλαδή ένας ύμνος καθαρά ανθρωποκεντρικός.
Τα ποιήματά του πλησιάζουν περισσότερο στην τεχνοτροπία της λεσβιακής-αιολικής σχολής[7][8], χωρίς να απέχουν και από τη δωρική[9]. Ο Ίβυκος μπορεί να χαρακτηρισθεί έτσι ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα δύο ποιητικά ρεύματα, καθώς μιμήθηκε τόσο τον Στησίχορο[8] όσο και τη Σαπφώ[9]. Η διάλεκτός του περιέχει ανάμικτα γλωσσικά στοιχεία και τύπους, πολλούς τεχνητούς[9].
Ως λυρικός ποιητής, ο Ίβυκος κατατάχθηκε από τους Αλεξανδρινούς γραμματικούς πέμπτος ή έκτος στον «Κανόνα» των εννέα λυρικών («μελικών και χορικών») ποιητών, αμέσως μετά τη Σαπφώ και τον Στησίχορο.
Η ποίησή του διακρινόταν για τη μεγάλη περιγραφική της δύναμη και την έντεχνη κατασκευή των στροφών.
Τα σωζόμενα αποσπάσματα του έργου του εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1833 και ύστερα το 1882 στη Λειψία.
Αναφέρεται ότι ο Ίβυκος εφεύρε το μουσικό όργανο σαμβύκη[6][4], όπως και το «ιβύκινο»[10].
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιβύκειο μέτρο
- Ιβύκειο σχήμα
- Το εγχείρημα και ερευνητικό κέντρο «Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσας» (Thesaurus Linguae Graecae, TLG)[11], που υλοποιήθηκε από το 1972 στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ιρβάιν (UC Irvine) και ως αντικείμενο έχει την αποθησαύριση λέξεων και χωρίων της αρχαίας και βυζαντινής ελληνικής γλώσσας, αποκαλείται κάποτε και με το προσωνύμιο «Πρόγραμμα ΙΒΥΚΟΣ».
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 12256897p. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Γουίλιαμ Σμιθ: «Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology» (Αγγλικά) 1849.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 «Λεξικό Σούδα, Ίβυκος». www.cs.uky.edu. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2023.
- ↑ Campbell, David A. (1982). Greek Lyric Poetry. Bloomsbury Academic. σελ. 305-6. ISBN 978-0-86292-008-1.
- ↑ 6,0 6,1 Campbell, David A. (1982). Greek Lyric Poetry. Bloomsbury Academic. σελ. 209-211. ISBN 978-0-86292-008-1.
- ↑ Hutchinson, G. O. (2001). Greek Lyric Poetry: A Commentary on Selected Larger Pieces : Alcman, Stesichorus, Sappho, Alcaeus, Ibycus, Anacreon, Simonides, Bacchylides, Pindar, Sophocles, Euripides. Oxford University Press. σελ. 234. ISBN 978-0-19-924017-3.
- ↑ 8,0 8,1 Henderson, Jeffrey. Greek Lyric, Volume III: Stesichorus, Ibycus, Simonides, and Others. σελ. 7-8. ISBN 978-0-674-99525-3.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Campbell, David A. (1982). Greek Lyric Poetry. Bloomsbury Academic. σελ. 307. ISBN 978-0-86292-008-1.
- ↑ Λεξικό Σούδα. «Ἰβύκινον: μουσικὸν ὄργανον, ἀπὸ Ἰβύκου. ὅτι κατὰ τὴν συμπλοκὴν τῶν Κελτῶν πρὸς Ῥωμαίους ἀναρίθμητον ἦν τὸ τῶν ἰβυκανητῶν καὶ σαλπιγκτῶν πλῆθος. οἷς ἅμα τοῦ παντὸς στρατοπέδου παιανίζοντος κραυγὴ ἦν συμμιγὴς ὡς καὶ τοὺς παρακειμένους τόπους ἠχεῖν καὶ δοκεῖν προί̈εσθαι φωνὴν ἐκπληκτικήν.»
- ↑ «Thesaurus Linguae Graecae, TLG». web.archive.org. 19 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2023.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση, τόμος 13 (1971)
- Ιωάννη Κακαβούλια: «Ελληνική Γραμματολογία (αρχαία και βυζαντινή)», εκδ. Νικόδημος, Αθήνα
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Άρθρο του Νικολάου Πολίτη στο Εθνικόν Ημερολόγιον του Έτους 1891 του Κωνσταντίνου Σκόκου
