Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας

Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας

Αναγνωστήριο του κεντρικού τμήματος της βιβλιοθήκης «κτίριο Ρισελιέ»
Χώρα	Γαλλία
Τύπος	Εθνική δημόσια βιβλιοθήκη
Ίδρυση	1537, πριν 486 έτη (1537)
Τοποθεσία	Γαλλία ! Γαλλία Παρίσι
Συντεταγμένες	48°50′01″N 2°22′33″E / 48.833611°N 2.375833°E / 48.833611; 2.375833
Συλλογή
Τεκμήρια	συλλογή χειρογράφων, φωτογραφιών, νομισμάτων, μεταλίων και αντικών
Νόμιμη κατάθεση	Ναι
Άλλες πληροφορίες
Προϋπολογισμός	254 εκ. ευρώ
Προσωπικό	2.300 άτομα
Ιστότοπος	www.bnf.fr/fr

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας (γαλλ. Bibliothèque nationale de France, BnF) ιδρύθηκε το 1368 και η επέκταση της οφείλεται στον Λουδοβίκο ΙΔ'.

Έγινε η πρώτη ελεύθερη δημόσια βιβλιοθήκη όταν επέτρεψε, το 1793, την πρόσβαση του κοινού στα τεκμήρια και στα αρχεία της. Βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, το Παρίσι, και από το 2007 έως και το 2016 πρόεδρος της ήταν ο Μπρινό Ρασίν (Bruno Racine) ^[1] μετά από τον οποίο ανέλαβε η Λοράνς Ενγκέλ^[2]. Ο χώρος της βιβλιοθήκης αποτελείται από μια μεγάλη οβάλ αίθουσα με σταθμούς εργασίας για τους αναγνώστες. Σε αυτή την αίθουσα όπως επίσης και σε κάθε όροφο υπάρχουν τα χιλιάδες τεκμήρια που ανήκουν στην βιβλιοθήκη, ανάμεσά τους και μεγάλος αριθμός ελληνικών χειρογράφων. Ως εθνική βιβλιοθήκη περιέχει και όλη την εκδοτική παραγωγή της Γαλλίας. Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας δεν περιορίζεται μόνο στην συλλογή υλικού και την παροχή αυτού στους χρήστες. Μέσα στον χώρο της βιβλιοθήκης υπάρχουν αρκετοί χώροι ειδικά διαμορφωμένοι για παρουσίαση εκθέσεων, οργάνωση εκδηλώσεων και άλλες δραστηριότητες σχετικές με το βιβλίο. Καθημερινά ο αριθμός των χρηστών του ηλεκτρονικού καταλόγου της βιβλιοθήκης αλλά και ο αριθμός των επισκεπτών στους χώρους της αυξάνεται.

Το τμήμα χειρόγραφων στεγάζει τη μεγαλύτερη συλλογή μεσαιωνικών και σύγχρονων χειρογράφων παγκοσμίως^[3][4]. Η συλλογή περιλαμβάνει μεσαιωνικά επικά άσματα και μυθιστορίες, ασιατική λογοτεχνία, ανατολικές και δυτικές θρησκείες, αρχαία ιστορία, επιστημονική ιστορία και λογοτεχνικά χειρόγραφα των: Πασκάλ, Ντιντερό, Απολλιναίρ, Προυστ, Κολέτ, Σαρτρ κ.λπ.

Η Συλλογή Χειρογράφων περιλαμβάνει: χειρόγραφα στα Αρχαία Ελληνικά, Λατινικά, Γαλλικά και άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, χειρόγραφα στα Αραβικά, Κοπτικά, Αιθιοπικά, Εβραϊκά, Περσικά, Τουρκικά, γλώσσες της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και χειρόγραφα στα Κινέζικα, Ιαπωνικά, γλώσσα του Θιβέτ, Σανσκριτικά, Ταμίλ, ινδικές γλώσσες, Βιετναμέζικα και τα λοιπά).

Η βιβλιοθήκη διαθέτει περίπου 5.000 αρχαία ελληνικά χειρόγραφα^[5] τα οποία χωρίζονται σε τρείς ενότητες: 1η) Ενότητα για τα αρχαία ελληνικά, 2η) Ενότητα Coislin και 3η) μια επιπλέον ενότητα για τα ελληνικά ανάλογα με το περιεχόμενο: διανοούμενοι και βιβλιόφιλοι, εξειδικευμένες συλλογές, Αρχεία της βιβλιοθήκης, γενεαλογικές συλλογές, γαλλικές επαρχίες, μασονική συλλογή κ.λπ.

Στις 14 Ιουλίου 1988, ο Πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν ανακοίνωσε «την κατασκευή και την επέκταση μίας από τις μεγαλύτερες και πιο σύγχρονες βιβλιοθήκες στον κόσμο, που προορίζεται να καλύψει όλους τους τομείς της γνώσεως και σχεδιάστηκε ώστε να είναι προσβάσιμη σε όλους, χρησιμοποιώντας τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες μεταφοράς δεδομένων που θα μπορούσαν να συμβουλευτούν οι χρήστες από απόσταση και τις οποίες θα μπορούσαν να συνεργαστούν με άλλες ευρωπαϊκές βιβλιοθήκες».

Η οργάνωση των βιβλίων και των πολυμέσων σε ολόκληρη τη βιβλιοθήκη σχεδιάστηκε με τον αυτοματοποιημένο σύστημα Telelift. Μόνο με αυτό το υψηλό επίπεδο αυτοματισμού η βιβλιοθήκη μπορεί να ανταποκριθεί εγκαίρως σε όλα τα αιτήματα. Λόγω της αρχικής αντίθεσης των συνδικάτων, ένα ασύρματο δίκτυο εγκαταστάθηκε πλήρως μόλις τον Αύγουστο του 2016.

Τον Ιούλιο του 1989, το σχέδιο του αρχιτέκτονα Dominique Perrault εγκρίθηκε^[6]. Ο σχεδιασμός της BNF τιμήθηκε με το Βραβείο σύγχρονης αρχιτεκτονικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1996.

Η BNF αποτελείται από τέσσερις πύργους^[7]. Πρόκειται για  :

1. τον “Πύργο των Χρόνων” (Tour des Temps),
2. τον “Πύργο των Γραμμάτων” (Tour des Lettres),
3. τον “Πύργο των Νόμων” (Tour des Loίs)
4. τον “Πύργο των Αριθμών” (Tour des Nombres).

Η Gallica είναι η ψηφιακή βιβλιοθήκη^[9] για διαδικτυακούς χρήστες της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας (Bibliothèque nationale de France ή BNF) και των συνεργατών της. Ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1997. Σήμερα διαθέτει περισσότερα από 6 εκατομμύρια ψηφιοποιημένα αρχεία διαφόρων τύπων: βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, φωτογραφίες, κινούμενα σχέδια, σχέδια, σφραγίδες, αφίσες, χάρτες, χειρόγραφα, αντίκες κέρματα, παρτιτούρες, κοστούμια και σετ θεάτρου, υλικό ήχου και βίντεο.

Όλο το υλικό της βιβλιοθήκης είναι ελεύθερα διαθέσιμο. Στις 10 Φεβρουαρίου 2010, ένα ψηφιοποιημένο αντίγραφο του έργου Σκηνές της μποέμικης ζωής του Ανρί Μυρζέ (Henri Murger) (1913) έγινε το εκατομμυριοστό έγγραφο της Gallica. Και τον Φεβρουάριο του 2019, το πέντε εκατομμυριοστό έγγραφο ήταν ένα αντίγραφο του χειρογράφου "Καταγραφή ενός ανεπιτυχούς ταξιδιού στις Δυτικές Ινδίες" που αποθηκεύτηκε στη Βιβλιοθήκη Inguimbertine.

Από την 1η Ιανουαρίου 2020, η Gallica καταχώρησε στον Ιστό:

6 εκατομμύρια αρχεία

Οι περισσότερες συλλογές της Gallica έχουν μετατραπεί σε μορφή κειμένου χρησιμοποιώντας οπτική αναγνώριση χαρακτήρων (επεξεργασία OCR), η οποία επιτρέπει την αναζήτηση πλήρους κειμένου στα αρχεία της βιβλιοθήκης. Κάθε έγγραφο έχει ένα ψηφιακό αναγνωριστικό, ARK της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας και συνοδεύεται από βιβλιογραφική περιγραφή.

• Gallica
• Κατάλογος μεγαλύτερων βιβλιοθηκών
• Τμήμα Νομισμάτων, Μεταλλίων και Αρχαιοτήτων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας
• Κύπελλο των Πτολεμαίων
• Επιγραφή Ιδαλίου
• Θησαυρός του Μπερτουβίλ
• Φιάλη της Ρεν

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας

• Ιστοσελίδα της βιβλιοθήκης
• Ψηφιακή βιβλιοθήκη Gallica

Συντεταγμένες: 48°50′01″N 2°22′33″E / 48.83361°N 2.37583°E / 48.83361; 2.37583