Titracija
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Titracija je uobičajeni laboratorijski metod kvantitativne hemijske analize. Može se upotrebljavati radi utvrđivanja koncentracija poznatih reaktanata. Pošto pri titraciji značajnu ulogu igra mjerenje zapremina, također je poznata i kao volumetrijska analiza. Reagent, koji se još naziva i titrant, poznate koncentracije (ili kao standardni rastvor) i zapremine, reaguje sa rastvorom analita (supstancije koja se analizira), čija koncentracija nije poznata.
Proces titracije
[uredi | uredi izvor]Koristeći kalibriranu biretu, dodaje se titrant, sve dok ne izreaguje supstanca koja se analizira (završna tačka). U klasičnoj titraciji između jake kiseline i jake baze, krajnja tačka titracije je dostignuta kada je pH vrijednost reaktanata približno jednaka 7. Za vizuelno određivanje završne tačke koriste se indikatori. Kiselinsko-bazni indikatori su slabe organske kiseline ili baze, koje mijenjaju boju u zavisnosti od pH vrijednosti rastvora. U zavisnosti od konstante disocijacije supstance koja se titrira, završna tačka će biti pri različitim vrijednostima pH. Zbog toga se izabira indikator koji mijenja boju u intervalu pH završne tačke.
Za kompleksometrijske i redoks titracije također postoje indikatori. Završnu tačku je moguće odrediti i drugim metodama (konduktometrija, potenciometrija, itd).
Klasifikacija titrimetrijskih metoda
[uredi | uredi izvor]Titrimetrijske metode analize se mogu svrstati u četiri klase:
- Kiselinsko-bazne titracije
- Kompleksometrijske titracije
- Taložne titracije
- Redoks titracije
Kod prve tri klase ne dolazi do promjene oksidacijskog stanja, dok kod redoks titracija dolazi do razmjene elektrona.
Indikatori
[uredi | uredi izvor]Pri titraciji se koriste mnogi (većinom vizuelni) indikatori. Naprimjer u jednostavnoj kiselinsko-baznoj titraciji , kao pH indikator se može koristiti fenolftalein koji postane ružičast pri pH vrijednosti od oko 8,2. Drugi primjer je indikator metil-oranž (methyl-orange), koji je crven u kiseloj sredini a žut u baznoj.
Međutim, pri nekim titracijama indikatori nisu ni potrebni. Naprimjer, redoks reakcija u kojoj je upotrijebljen kalijum permanganat (ružičasto/purpurno) kao titrant; kada se reducira, on postaje bezbojan zbog prelaska mangana iz oksidacijskog stanja +7 u +2.
