Kriminologija

Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.

Sociologija
Historija Pregled
Teorije
pozitivizam antipozitivizam funkcionalizam teorija konflikta srednji domet matematička kritička teorija socijalizacija struktura i agencija
Metode
kvantitativna kvalitativna historijska komparativna matematička informatička etnografska etnometodologija mrežnoanalitička
Podoblasti
Konflikt zločin kultura razvojna devijacija demografija obrazovanje ekonomija okolina porodica spol zdravlje industrija nejednakost znanje pravo književnost medicina vojna organizacija politička rasa i etnicitet religija ruralna urbana nauka društvene promjene pokreti socijalna psihologija stratifikacija nauka, tehnologija i društvo tehnologija
indeks
ljudi časopisi države
p r u

Kriminologija ("Crimen" latinski=zločin "logos" grčki=nauka) uopćeno je sintetička i samostalna nauka koja se bavi izučavanjem kriminaliteta kao društvene pojave, odnosno nauka koja izučava oblike ponašanja koji su inkriminisani i sankcionisani pozitivnim pravom u datom društvu.

Dva osnovna područja ove nauke su kriminalna etiologija, koja se bavi izučavanjem uzroka kriminaliteta i kriminalna fenomenologija, koja proučava pojavne oblike krivičnih djela. Kriminologija se prilikom proučavanja problema kriminaliteta, kao i druge nauke koristi različitim metodama, ali dvije osnovne metode su metod proučavanja individualnih slučajeva i metod proučavanja kriminaliteta kao masovne pojave.

I prije nego se konstituisala kao samostalna nauka kriminološka problematika obrađivana je od strane raznih drugih nauka kao što su psihologija, filozofija, krivično pravo i drugih srodnih nauka. Problem i etiologiju su obrađivali i grčki mislioci Aristotel i Platon.

Međutim, kriminologija svoje ime prvi put dobija tek u 19. stoljeću. Naime, pojam kriminologije prvi put je upotrijebljen od strane francuskog antropologa Paul Topinard u njegovom djelu "Antropologie". Italijanski pravnik, jedan od začetnika italijanske antropološke škole, Raffaele Garofalo preuzima pojam kriminologije i svom djelu daje naziv "Kriminologija". U početku razvoja kriminologije njen glavni zadatak je bio izučavanje ličnosti delikventa. Tek kasnije se počela više obraćati pažnja i na samo krivično djelo. Ove dvije pojave izučavane su sa različitih aspekata: biološkog, psihološkog,sociološkog i psihopatološkog što je dovelo do razvoja različitih kriminoloških disciplina kao što su: kriminalna antropologija, kriminalna psihologija, kriminalna biologija i druge.

U svom razvoju, kriminološka misao je prošla kroz tri glavne etape. Prva etapa obuhvata vremensko razdoblje u kome kriminologiji predhode filozofska i humanistička razmišljanja o kriminalitetu. Druga etapa nastaje u periodu francuske buržoske revolucije dok treća etapa počinje u posljednjoj trećini 20. vijeka.

Postoji nekoliko pravaca u historijskom razvoju kriminologije i kriminološke misli. Neke od škola su:

• Klasična škola
• Pozitivistička škola
• Sociološka škola
• Čikaška škola

• Viktimologija