plad

Eus ar ger gallek plat.

Anv-kadarn

plad /ˈplɑːt/ gourel (liester : pladoù)

1. Lestr kegin brasoc'h eget un asied, plat ar strad anezhañ alies, a vez graet gantañ evit poazhañ meuzioù pe kinnig anezhe.
2. Lestr lakaet dirak unan bennak ouzh taol da zebriñ e voued.
   • Pan o addigoras en diwezh e welas tri flad, teir bolenn, ur podad-sukr hag ur voutailhad win en he c'hichen. — (Jakez Konan, NOZ AR PELLGENT, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 14.)
   • [...], met teurel a rae indan an daol kement a vije laket dezhañ war e blad ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 12.)

• pladad

• plad-nij
• plad-prof
• plad-soubenn

• galleg : plat ^(fr)
• galleg : assiette ^(fr)