ennañ

Eus en, -en-, hag -añ.

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Furm araogenn

ennañ /ˈɛnːã/

1. Furm an araogenn e, displeget en trede gour unan gourel
   • Bet zo bet ennañ, glevan, seizh plac'h diwar ar maez.^[1]
   • [...], kaer en devoa e benn bezañ touzet hag ennañ daoulagad bihan glas-louet atav sklaeriet gant ur c'houlaouennig seder, [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 15.)
   • Ar c'hazh-mañ n'eus tav ebet ennañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 507.)
   • Ar porc'hell bihan a oa kroget ar boan izili ennañ, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 283.)
   • Ar puñs-se a veze sklaer an dour ennañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 178.)
2. Gant anvioù evel droug, fouge, kounnar, lorc'h...
   • Lom a oa droug ennañ o vezañ ma oa dibennet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 103.)
   • Fouge zo ennañ gant ur seurt tog. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 153.)
   • Hennezh zo kroget ar gonnar ennañ, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 283.)

• diskenn ennañ e-unan

• galleg : à l'intérieur de lui ^(fr) , en lui ^(fr)

Roll an daveoù :

• ^[1] : An tri manac'h ruz, in Barzhaz Breizh