daleont

Savet diwar dale-, pennrann ar verb daleañ, hag an dibenn-ger -ont

Furm verb

daleont /daˈleːɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb daleañ e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

Ha n'eo ket marzh kement-se, rak daou zen dall, pa rankont en em heñchañ an eil egile, ne zaleont ket da gouezhañ o-daou war o fenn e foz an hent. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 11.)

[...] ; pa vez troc'het gwrizioù ar wezenn, ar skourroù ne zaleont ket da zisec'hañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 15.)

• galleg : (elles)/(ils) tardent ^(fr)