Т-80
Т-80 | |
---|---|
| |
Т-80 | |
Класіфікацыя | сярэдні танк |
Краіна | СССР |
Баявая маса, т |
Т-80: 42,0 Т-80У: 46,0 |
Кампанавальная схема | класічная |
Экіпаж, чал. | 3 |
Гісторыя | |
Распрацоўнік | Кіраўскі завод |
Вытворца |
Омсктрансмаш ХЗТМ |
Гады вытворчасці | 1976 — 1998 |
Гады эксплуатацыі | з 1976 |
Колькасць выпушчаных, шт. | больш за 10 000[1] |
Асноўныя аператары | гл. На ўзбраенні |
Габарыты | |
Даўжыня, мм | 6982 |
Шырыня, мм | 3525 |
Вышыня, мм | 2193 |
Дарожны прасвет, мм | 450 |
Браніраванне | |
Тып брані | катаная і літая стальная і камбінаваная, супрацьснарадная |
Дынамічная абарона | Контакт-1, Контакт-5 |
Узбраенне | |
Калібр і марка гарматы | 125-мм 2А46-1 |
Тып гарматы | гладкаствольная гармата |
Даўжыня ствала, калібраў | 48 |
Боекамплект гарматы |
Т-80: 38 Т-80У: 42 |
Вуглы ВН, град. | −5…+14° |
Далёкасць стральбы, км |
ПТКР: 5,0 БАПС: 3,7 |
Прыцэлы | аптычны прыцэл-дальнамер ТПД-2-49, перыскапічны начны ТПН-3-49 |
Кулямёты |
1 × 12,7-мм НСВТ 1 × 7,62-мм ПКТ |
Рухомасць | |
Тып рухавіка | ГТД-1000Т |
Магутнасць рухавіка, к. с. | 1000 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Т-80 — асноўны баявы танк (АБТ), які вырабляўся ў СССР. Першы ў свеце серыйны танк з адзінай газатурбіннай сілавой устаноўкай[2][3]. Першы ў свеце АБТ з убудаванай супрацьснараднай дынамічнай абаронай[4]. На ўзбраенні арміі СССР з 1976 года.
Першыя серыйныя ўзоры, распрацаваныя СКБ-2 на базе Т-64, выпускалі на Кіраўскім заводзе ў Ленінградзе. Танк Т-80У выпускаўся на заводзе «Омсктрансмаш» у Омску, а танк Т-80УД з дызельным рухавіком — на заводзе імя Малышава ў Харкаве.
Мадыфікацыяй харкаўскага Т-80УД з'яўляюцца асноўныя баявыя танкі Украіны: Т-84, «Апора» і БМ «Аплот».
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Першы «кіраўскі» газатурбінны танк новага пакалення, «Аб'ект 219 сп 1», выраблены ў 1969 годзе, вонкава быў падобны да вопытнага харкаўскага газатурбінавага Т-64Т. На машыне быў усталяваны рухавік ГТД-1000Т магутнасцю 1000 к. с., распрацаваны НВА імя В. Я. Клімава.
Наступны «Аб'ект 219 сп 2» — ужо значна адрозніваўся ад зыходнага Т-64.
Выпрабаванні першага прататыпа паказалі, што ўстаноўка новага, больш магутнага рухавіка, павялічаная маса і змяніўшыяся дынамічныя характарыстыкі танка патрабуюць унясення істотных зменаў у хадавую частку.
Спатрэбілася распрацоўка новых вядучых і накіроўваючых колаў, апорных і падтрымліваючых каткоў, гусеніц з абгумавымі бегавымі дарожкамі, гідраўлічных амартызатараў і тарсіённых валаў з палепшанымі характарыстыкамі.
Была зменена і форма вежы. Ад Т-64А захаваліся гармата, боепрыпасы, механізм зараджання (адрозны ад аўтамата зараджання, які стаяў на Т-72 і яго мадыфікацыях), асобныя вузлы і сістэмы, а таксама элементы бронеаховы.
Характарыстыкі
[правіць | правіць зыходнік]Табліца ТТХ асноўных серыйных мадыфікацый танка Т-80 | ||||
Мадыфікацыя | Т-80[5] | Т-80Б (Т-80БВ)[6] | Т-80У[7] | Т-80УД[8] |
Гісторыя стварэння | ||||
Распрацоўшчык | ЛКЗ | ЛКЗ | ЛКЗ | ХЗТМ |
Год прыняцця на ўзбраенне | 1976 | 1978 (1985) | 1985 | 1987 |
Габарытныя і масавыя характарыстыкі | ||||
Баявая маса, т | 42 | 42,5 (43,7) | 46 | 46 |
Дліна з гарматай наперад, мм | 9656 | 9651 | 9556 | 9664 |
Дліна корпуса, мм | 6780 | 6982 | 7012 | 7020 |
Шырыня, мм | 3525 | 3582 | 3603 | 3755 |
Вышыня па даху вежы, мм | 2300 | 2219 | 2215 | 2215 |
Клірэнс, мм | 451 | 451 | 451 | 529 |
Абарона | ||||
Дынамічная абарона | няма | няма(„Контакт-1“) | „Контакт-5“ | „Контакт-5“ |
Актыўная абарона | няма | няма | няма | няма |
Узбраенне | ||||
Марка гарматы | 2А46-1 | 2А46-2 / 2А46М-1 | 2А46М-1 / 2А46М-4 | 2А46М-1 |
Боекамплект гарматы, стрэлаў | 40 | 38 | 45 | 45 |
Кіруемае ўзбраенне | няма | 9К112-1 „Кобра“ / 9К119 „Рефлекс“ | 9К119 „Рефлекс“ / 9К119М „Рефлекс-М“ | 9К119 „Рефлекс“ |
Рухомасць | ||||
Марка рухавіка | ГТД-1000Т | ГТД-1000ТФ | ГТД-1000ТФ / ГТД-1250 | 6ТД |
Тып рухавіка | газатурбінны | газатурбінны | газатурбінны | дызельны |
Магутнасць рухавіка, к.с. | 1000 | 1100 | 1100/1250 | 1000 |
Максімальная хуткасць па шашы, км/г | 70 | 70 | 70 | 60 |
Запас ходу па шашы, км | 500 | 500 | 450 | 560 |
Удзельная магутнасць, к. с. /т | 23,8 | 25,8 (25,17) | 21,74/27,2 | 21,7 |
Удзельны ціск на грунт, кг/см² | 0,83 | 0,865 | 0,93 | 0,924 |
Мадыфікацыі
[правіць | правіць зыходнік]- Аб'ект 219 сп 1 — мадыфікацыя Т-64А з устаноўкай газатурбіннага рухавіка ГТД-1000Т. У ходзе выпрабаванняў была выяўленая ненадзейнасць хадавой часткі Т-64 і немагчымасць рэалізацыі ўзрослых дынамічных характарыстык танка з газатурбінным рухавіком[9]. Усяго выраблены 31 танк гэтай мадыфікацыі[10].
На ўзбраенні
[правіць | правіць зыходнік]- Ангола — некаторая колькасць Т-80, па стану на 2013 год[11].
- Рэспубліка Карэя — 80 Т-80У на захоўванні, па стану на 2017 год[12]
- Кіпр — 82 Т-80У, па стану на 2017 год[13]
- Расія — 450 Т-80БВ і Т-80У, (3000 Т-80Б, Т-80БВ, Т-80У на захоўванні), па стану на 2017 год[14]
- Узбекістан — каля 80 Т-80БВ, па стану на 2016 год[15][неаўтарытэтная крыніца?]
- Украіна — 22 T-80БВ і (143 Т-80Б, Т-80БВ, Т-80УД на захоўванні), па стану на 2017 год[16]
- Егіпет — у 1997 годзе заключаны кантракт на пастаўку 34 танкаў Т-80У[17], аднак, паводле інфармацыі Стакгольмскага інстытута даследавання праблем міру пастаўка танкаў Т-80 у Егіпет не ажыццяўлялася[18], акрамя таго, па стану на 2014 год танкі Т-80 адсутнічаюць у наменклатуры ўзбраення Арміі Егіпта[19].
- Емен — 66 Т-80, па стану 2013 год[20].
- Пакістан — 320 Т-80УД, па стану на 2013 год[21].
Былыя аператары
[правіць | правіць зыходнік]- Азербайджан — 60 Т-80У, па стану на 2009 год[22]
- Беларусь — У Беларусі танкі Т-80 БВ апынуліся пасля вываду войскаў з Германіі. Усяго рэспубліцы было перададзена 92 машыны, з якіх 66 машын прададзеныя ў Емен[23], а астатнія ўтылізаваныя[24][25].
- СССР — перайшлі да ўтварыўшыхся пасля распаду дзяржавам.
Іншае
[правіць | правіць зыходнік]- Вялікабрытанія — некалькі Т-80У набыта праз падстаўныя арганізацыі для стратэгічных даследаванняў ў 1992 годзе[26][27].
- ЗША — адзін Т-80У перададзены Вялікабрытаніяй. Чатыры адзінкі Т-80УД атрыманы ў 2003 годзе ад Украіны[28].
Першай краінай, якая паспрабавала купіць танкі Т-80 па ўсёй бачнасці быў Ірак. У 1986 годзе было замоўлена некалькі танкаў пад пазначэннем «Т-74»[29] у СССР, але аб пастаўках нічога невядома.[30]
Баявое прымяненне
[правіць | правіць зыходнік]- Расстрэл Белага дома ў 1993 годзе. 4 кастрычніка 1993 года шэсць танкаў Т-80УД 12-га гвардзейскага танкавага палка 4-й гвардзейскай Кантэміраўскай танкавай дывізіі з Калінінскага моста каля 12 гадзін дня адкрылі агонь па будынку Вярхоўнага Савета Расійскай Федэрацыі. Усяго было выпушчана 12 снарадаў, у тым ліку 2 бранябойна-падкаліберных і 10 асколачна-фугасных[31].
- Першая чачэнская вайна (1994—1996). Ужываліся ў тым ліку ў ходзе штурму Грознага, панеслі страты. У ходзе другой чачэнскай вайны не ўжываліся[32].
- У студзені 2015 года танкі Т-80БВ выкарыстоўваліся падчас узброенага канфлікту паміж шыіцкімі паўстанцамі і ўрадавымі войскамі ў Емене. Пры гэтым як мінімум адзін танк быў знішчаны, яшчэ адзін захоплены паўстанцамі.
Выявы
[правіць | правіць зыходнік]Т-80У на міжнародным форуме «Тэхналогіі ў машынабудаванні» 2012:
Т-80У на занятках з ваеннаслужачымі 4-й асобнай гвардзейскай Кантэміраўскай танкавай ордэна Леніна Чырванасцяжнай брыгады:
Т-80БВ ў Лужніках 9 мая 2010.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ ГТД-1250. Климов.
- ↑ ОБТ и их создатели // Военное обозрение
- ↑ Алексей Топоров Газотурбинный уникум // Популярная механика. — 2017. — № 4. — С. 86 - 89. — URL: http://www.popmech.ru/magazine/2017/174-issue/ Архівавана 3 красавіка 2017.
- ↑ Т-80 — 35 лет на службе // Военное обозрение
- ↑ А. В. Карпенко. Обозрение отечественной бронетанковой техники (1905—1995). С. 372.
- ↑ Танк Т-80Б. Техническое описание и инструкция по эксплуатации. С. 12—31.
- ↑ А. В. Карпенко. Обозрение отечественной бронетанковой техники (1905—1995). С. 386.
- ↑ Изделие 478Б. Техническое описание и инструкция по эксплуатации. Часть первая. — Харьков, 1985. — С. 28—58. — 367 с.
- ↑ М. В. Павлов, И. В. Павлов, А. С. Ефремов. История создания первого серийного танка Т-80 с газотурбинной силовой установкой // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — М.: Техинформ, 2011. — № 6. — С. 23.
- ↑ М. В. Павлов, И. В. Павлов, А. С. Ефремов. История создания первого серийного танка Т-80 с газотурбинной силовой установкой // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — М.: Техинформ, 2011. — № 11. — С. 31.
- ↑ The Military Balance 2013. — P. 493.
- ↑ International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2017. p.-307
- ↑ International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2017. p.-100
- ↑ International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2017. p.-212
- ↑ Александр Храмчихин Многовекторный тупик // Военно-промышленный курьер : газета. — 2016. — 13 апреля (№ 14 (629)). — ISSN 1729-3928.
- ↑ International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2017. p.-228
- ↑ Военно-техническое сотрудничество между Россией и Египтом. Досье . ТАСС (9 лютага 2015). Праверана 20 ліпеня 2015.
- ↑ Stockholm International Peace Research Institute — Arms Transfers Database(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ The Military Balance 2014. — P. 315.
- ↑ The Military Balance 2013. — P. 409.
- ↑ The Military Balance 2013. — P. 325.
- ↑ Израиль модернизирует азербайджанские танки Т-72: Наука и техника: Lenta.ru
- ↑ Несколько белорусских танков Т-80БВ потеряно в бою с повстанцами в Йемене Архівавана 23 красавіка 2021.
- ↑ В БЕЛОРУССИИ ХОТЯТ МОДЕРНИЗИРОВАТЬ ТАНК Т-80
- ↑ Вооруженные силы Белоруссии продают крайние танки Т-80
- ↑ House of Commons Hansard Debates for 3 Feb 1994
- ↑ Военно-техническая серия № 85: Т-80 — Лучший в мире танк. — С. 48.
- ↑ T-80UD
- ↑ Red Armor, Paul Hofrichter, Merriam Press, 1998. P.57
- ↑ Global Arms Exports to Iraq, 1960—1990. Rand Corporation
- ↑ Барятинский 2006, с. 39.
- ↑ Барятинский 2006, с. 39-47.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- В. Борзенко Танк Т-80. — М.: Бронеколлекция, № 5(104), 2012. — 32 с.
- М. Барятинский Танк Т-80. — М.: Танкомастер (специальный выпуск), 2006. — 57 с.
- О. Желтоножко Т-80: история, проблемы, перспективы (рус.) // Мир оружия : журнал. — 2005. — Апрель (т. 07, № 04). — С. 6-15. — ISSN 1607-2009.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Асноўны баявы танк Т-80 . Броне-сайт.
- Канструкцыя танка Т-80 на t-80b.ru
- Т-80 — асноўны баявы танк Архівавана 4 сакавіка 2016.
- Т-80У(недаступная спасылка). Army Guide. Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2013. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- Спіс мадыфікацый танка Т-80
- Асноўны танк Т-80 (СССР)
- Мінабароны вяртае ў строй «рэактыўныя» танкі // «Известия», 14 лістапада 2016
- Фота
- Т-80БВ (фотагалерэя)
- Падрабязныя фатаграфіі Т-80БВ Архівавана 16 лістапада 2016.
- Відэа