[go: up one dir, main page]
Gaan na inhoud

Dean Martin

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Dean Martin
'n Beeld van die betrokke persoonlikheid.
Martin in 1960.
Geboortenaam Dino Paul Crocetti
Geboorte (1917-06-07)7 Junie 1917
Sterfte 25 Desember 1995 (op 78)
Nasionaliteit Amerikaans
Beroep(e) Akteur, sanger, komediant
Aktiewe jare 1940–1990
Internet-rolprentdatabasis-profiel

Dean Martin (gebore as Dino Paul Crocetti; 7 Junie 1917 – 25 Desember 1995) was ’n Amerikaanse akteur, sanger en komediant. Hy was een van die gewildste Amerikaanse vermaakkunstenaars van die middel 20ste eeu en is die "King of Cool" genoem vanweë sy oënskynlik gemaklike sjarme en selfversekerdheid.[1][2] Hy en Jerry Lewis was vennote in die uiters gewilde komediespan "Martin en Lewis". Hy was lid van die "Rat Pack" en ’n ster van die verhoog, musiek, silwerdoek en televisie. Hy was ook die aanbieder van die bekroonde TV-variëteitsprogram The Dean Martin Show (1965–1974) en The Dean Martin Celebrity Roast (1974–1985).

Wat musiek betref, het Martin as sniksanger talle enkeltreffers gehad soos "Memories Are Made of This", "That's Amore", "Everybody Loves Somebody", "You're Nobody till Somebody Loves You", "Sway", "Volare" en "Ain't That a Kick in the Head?".

Loopbaan

[wysig | wysig bron]
Martin en Jerry Lewis omstreeks 1950.

Vanaf 15-jarige ouderdom was Martin ’n bokser onder die naam Kid Crochet.[3] Nadat hy ophou boks het, het hy in ’n onwettige casino gewerk en saam met plaaslike orkeste gesing as Dino Martini. In die vroeë 1940's het hy vir die orkesleier Sammy Watkins begin sing, en dié het voorgestel hy verander sy naam na Dean Martin.

Martin het die aandag van Metro-Goldwyn-Mayer en Columbia Pictures getrek, maar is nie ’n kontrak aangebied nie. Hy het die komediant Jerry Lewis by die Glass Hat Club in New York ontmoet waar albei opgetree het. Hulle het bevriend geraak en dit het gelei tot die stigting van ’n musiek-en-komediespan, Marin en Lewis. Ná ’n wankelrige begin het hulle hul vertoning verander tot ’n mengsel van musiek en manewales, met positiewe gevolge.[4] Hulle het in 1948 hul debuut op televisie gemaak en hul radioreeks het in 1949 begin. In dieselfde jaar het hulle ’n kontrak met Paramount geteken as komedie-afwisseling in die fliek My Friend Irma.

Die span het in 1956 uiteengegaan te midde van ongelukkigheid en rusies.[5] Martin se eerste solo-optrede in ’n rolprent was in Ten Thousand Bedrooms (1957), wat ’n mislukking by die loket was. Hy was steeds gewild as sanger, maar met ruk-en-rolmusiek wat al hoe gewilder geword het, was die era van die sniksanger aan die verdwyn.

In Rio Bravo.
Martin en Florence Henderson in The Dean Martin Show (1968).

Martin wou graag ’n ernstige akteur word en hoewel sy salaris vir die prent klein was, het hy in 1958 in The Young Lions gespeel, want sy mede-akteurs was Marlon Brando en Montgomery Clift. In dieselfde jaar het hy saam met Frank Sinatra in die drama Some Came Running gespeel. In die middel 1960's was hy ’n rolprent- en nagklubster en ’n sanger, terwyl Lewis se loopbaan agteruitgegaan het.

In 1960 het Martin in die rolprentweergawe van die musiekkomedie Bells Are Ringing gespeel. In dieselfde jaar het hy ’n Golden Globe-benoeming gekry vir sy spel in die komedie Who Was That Lady?, maar wou graag dramatiese rolle vertolk, soos in 1961 se Ada en 1963 se Toys in the Attic. Hy het saam met Sinatra in verskeie flieks gespeel, soos Ocean's 11, Robin and the 7 Hoods, Sergeants 3 en 4 for Texas. Hy was ook saam met Shirley MacLaine in Some Came Running, Artists and Models, Career en What a Way to Go!

As sanger het hy meer as 100 albums en 600 liedjies opgeneem. Sy liedjie "Everybody Loves Somebody" het die Beatles se "A Hard Day's Night" in 1964 vervang as die nommer-een-treffer in Amerika. In dieselfde jaar het sy "The Door is Still Open to My Heart" die sesde plek op die trefferlys gehaal. Martin se musiek is deur country beïnvloed en teen 1965 het van sy albums, soos Dean "Tex" Martin, The Hit Sound of Dean Martin, Welcome to My World en Gentle On My Mind bestaan uit country- en western-liedjies van kunstenaars soos Johnny Cash, Merle Haggard en Buck Owens.

Drie dekades lank was Martin se optredes in Las Vegas van die gewildstes. Hoewel hy dikwels as ’n hartebreker beskryf word, het hy baie tyd saam met sy gesin deurgebring.[6] Soos sy tweede vrou, Jeanne, voor hul egskeiding gesê het: "Hy was elke dag tuis vir aandete."

Namate Martin se loopbaan vooruitgegaan het, het hy en Frank Sinatra bevriend geraak. In die laat 1950's en vroeë 1960's was hulle, saam met hul vriende Joey Bishop, Peter Lawford en Sammy Davis Jr. bekend as die "Rat Pack". Hulle het saam rolprente gemaak, was saam op die Hollywoodse sosiale toneel en het politieke oortuigings gedeel (vanweë Lawford se huwelik met Patricia Kennedy, die suster van president John F. Kennedy).

In 1965 het Martin se weeklikse komedie-variëteitsprogram The Dean Martin Show op NBC begin; dit het geduur tot in 1974. Dit het sy beeld as ’n sorgelose drinker uitgebuit en Martin het sy skynbare persoonlikheid as ’n halfdronk sniksanger gebruik om by vroue aan te lê en in Celebrity Roast skerp opmerkings te maak oor mede-sterre. Die reeks was uiters gewild en was dikwels onder die 10 gewildste TV-programme.

Sy laaste rol op die silwerdoek was in die 1975-drama Mr. Ricco.

Dood

[wysig | wysig bron]

Martin, wat baie gerook het, is in 1993 met longkanker gediagnoseer en het in 1995 aan die openbare lewe onttrek. Hy is op Kersdag 1995 op 78 dood aan asemhalingversaking weens emfiseem.[7]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ mike says: (23 Julie 2009). "Dean Martin's Diva Daughter: Elvis Called My Dad 'The King of Cool'". Blog.blogtalkradio.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 November 2012. Besoek op 4 November 2012.{{cite web}}: AS1-onderhoud: ekstra leestekens (link)
  2. ↑ "Dean Martin 'just a golfer' to his kids", thestar.com
  3. ↑ Tosches, Nick. Dino: Living High in the Dirty Business of Dreams. Vintage, Londen, 1999, bl. 57. ISBN 0-7493-9897-3
  4. ↑ Ambalal, Monica. The Grove Dictionary of American Music, 2de uitg. Universiteit van Michigan. Oxford University Press, Inc. 2013
  5. ↑ Lewis, Jerry (2005). Dean and Me: (A Love Story). Doubleday. p. 223. ISBN 978-0-7679-2086-5.
  6. ↑ Metzger, Richard (8 Julie 2011), "Richard Metzger: The time I met Dean Martin", Dangerous Minds, besoek op 11 Julie 2011.
  7. ↑ Holden, Stephen. Dean Martin, Pop Crooner And Comic Actor, Dies at 78, The New York Times, 26 Desember 1995.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Dean_Martin&oldid=2473239"