Hormony peptydowe zbudowane są z peptyd, czyli organicznych związków chemicznych pochodzenia białkowego. Do grupy tych hormonów zalicza się kilkanaście związków. Większość z nich pełni w organizmie funkcje regulujące.
Co to jest wazopresyna?
Wazopresyna (ADH) jest hormonem peptydowym (białkowym) wytwarzanym przez podwzgórze, magazynowanym i wydzielanym przez tylny płat przysadki mózgowej. Produkcja ADH może być sprowokowana przez bodźce wysyłane z ośrodkowego układu nerwowego informujące o stresie lub bólu. Zwiększenie wydzielania wazopresyny mogą wywołać niektóre leki np. morfina, winkrystyna, cyklofosfamid, chlorpropamid. Stężenie wazopresyny jest bardzo niskie u osób nadużywających alkoholu. Dodatkowo poziom ADH we krwi zależny jest innych hormonów jak kortyzol, adrenalina czy hormony płciowe.
Wysokie stężenie wazopresyny jest równoznaczne ze wzrostem ciśnienia osmotycznego w osoczu krwi oraz płynu mózgowo-rdzeniowego. Zwiększone wydzielanie wazopresyny zachodzi także w czasie snu .
Wazopresyna - jak to działa?
ADH podobnie, jak wszystkie hormony peptydowe pełni funkcję regulacyjną. Wazopresyna oddziałuje na kanaliki nerkowe pozwalając im odzyskać jak najwięcej wody oraz jonów sodu wydalanych wraz z moczem . Tym samym powodują jego zagęszczenie. Dodatkowo obkurcza naczynia krwionośne.
Właściwy poziom
Odpowiedni poziom hormonów do klucz do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Niedobór wazopresyny najczęściej oznacza moczówkę prostą. Schorzenie obok niezdolności do zagęszczenia moczu charakteryzuje się jego nadmiernym wydalaniem (więcej niż 3 litry na dobę) oraz tzw. polidypsją, czyli niezaspokojonym pragnieniem.
Nadmiar wazopresyny najczęściej oznacza tzw. Zespół Schwartza-Barttera. Niewłaściwe wydzielanie ADH przez przysadkę objawia się bólem głowy, nudnościami, apatią, osłabieniem. Wzrost stężenia hormonu może być również objawem zupełnie innego schorzenia jak gruźlica , rak płuc, niewydolność serca . Poziom wazopresyny podnosi się wskutek przyjmowania niektórych leków (karbamazepiny czy mofriny).
