[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

caboce

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje vî francès « cabosse » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
caboce caboces

caboce femrin

  1. grosse tiesse.
    • C' e-st ene fameuse caboce ! Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Riçure on côp so s' caboce. Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Il a todi del tchance ki dji ni lyi a nén toumé so s’ caboce. Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.91 (fråze rifondowe).
    • On n' pout rén lyi tchôkî e l' caboce ! D.T.W.
  2. onk ki n' vout nén candjî d' idêye.
  3. efant ki n' fåt nén schoûter.
  4. sûtisté.
    • Aveur ene fameuse caboce. Motî Forir (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
onk ki n' vout nén candjî d' idêye

Mots vijhéns

[candjî]
tiesse

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
deure tiesse
macté
målåjhey efant
  • Francès : enfant désobéissant
intelidjince